Etymologie, Etimología, Étymologie, Etimologia, Etymology, (griech.) etymología, (lat.) etymologia, (esper.) etimologio
FR Frankreich, Francia, France, Francia, France, (esper.) Francio, Francujo
eXterne Wortlisten, (esper.) eksteruloj vortlistoj
XLothW - Wörterbuch der deutsch-lothringischen Mundarten
XLothW
LothWB - Wörterbuch der deutsch-lothringischen Mundarten
(E?)(L?) http://www.woerterbuchnetz.de/LothWB
LothWB - Wörterbuch der deutsch-lothringischen Mundarten
Vorwort.
Die Anregung zur Herstellung der vorliegenden Arbeit gab der im November 1897 von einem Mitglied der Gesellschaft für lothringische Geschichte und Altertumskunde gestellte Antrag, ein Wörterbuch der deutsch-lothringischen Mundarten herauszugeben, dem ähnlich, welches E. Martin und H. Lienhart für den elsässischen Dialekt veröffentlichen. Der Vorsitzende der genannten Gesellschaft beantragte hierauf die Ernennung einer Kommission, die den Entwurf eines Arbeitsprogrammes dem Vorstande vorlegen sollte. Diese Kommission fasste dann am 15. Januar 1898 ihre die Stoffsammlung und Herausgabe des Werkes betreffenden Beschlüsse, die in der allgemeinen Sitzung des Vereins vom 20. Januar desselben Jahres angenommen wurden. Die eigentliche Tätigkeit am Wörterbuch konnte aber erst 1900 beginnen.
Das Wörterbuch sollte den Wortschatz der heutigen Volkssprache in den deutsch redenden Teilen des Bezirks Lothringen wissenschaftlich bearbeitet zusammenfassen und dabei besonders die von der Schriftsprache abweichenden Wörter und Wendungen verzeichnen und, wo es nötig wäre, auch erklären.
Die Sprache, die auf diesem Gebiete gesprochen wird, ist eine fränkisch- alemannische Mischsprache mit überwiegend fränkischen Elementen im Nordwesten, die allmählich stärkeren alemannischen Bestandteilen Platz machen, je weiter man nach Südosten vorrückt. Es kommen folglich von deutschen Mundarten in Betracht: das Mittelfränkische oder die Sprache der Ripuarier und Moselfranken, das Südfränkische oder die Sprache der Oberfranken und das Alemannische. Zum Verständnis dieser Mischverhältnisse bedarf es eines kurzen geschichtlichen Rückblicks.
Die Römer hatten bekanntlich in den Jahren 58—50 v. Chr. wie das übrige Gallien, so auch unser Gebiet erobert und sich mit der einheimischen Bevölkerung, den keltischen Galliern, in der Weise vermischt, dass die lateinische Volkssprache überall eindrang: sie bildete die Grundlage der heutigen französischen Sprache. Römische Niederlassungen verbreiten sich nun allmählich über das ganze eroberte Gebiet. Aber schon im Laufe des dritten Jahrhunderts n. Chr. werden diese Siedlungen von rechtsrheinischen Völkern angegriffen, die man mit dem Gesamtnamen Alemannen bezeichnet. Ein Jahrhundert später, im Jahre 356, berichtet der Cäsar Julian an den Kaiser Constantius, dass die Barbaren, unter ihnen die Alemannen, das ganze linke Rheinufer besetzt und in einem Gürtel von 300 Stadien (8 deutsche Meilen) Breite vom Rhein ab sich angesiedelt hätten. Von 407 ab drangen die Alemannen von neuem aus ihrem Stammland gegen Westen und umspannten mit neuen Ansiedlungen ein Gebiet, grösser als ihr früherer Besitz und zwar das Elsass, die Pfalz, Rheinhessen, Luxemburg und Deutsch - Lothringen. Nachdem die Entwickelung dieser Niederlassungen zeitweilig eine Störung durch den Zug Attilas erlitten hatte, lebten die Alemannen von da ab in gesicherten Zuständen in dem westrheinischen Gallien, und vom Elsass und der Pfalz aus besetzten sie mehr kolonisierend als wandernd das grosse zusammenhängende Gebiet, das sich an beiden Seiten der Mosel von Metz bis Trier, im Saar- und Sauertal hinzieht. Wie weit sie gekommen sind, lässt sich nicht genau feststellen, da uns auch die Ortsnamen keine sichere Handhabe bieten, um die gleichzeitigen alemannischen und fränkischen Siedlungen zu unterscheiden.*) Nur im Westen, gegen das frühere Neustrien und Burgund, zeigt die Richtung der französisch-deutschen Sprachgrenze, die im Laufe der Geschichte verhältnismässig nur geringen Schwankungen unterworfen war, wie weit die Alemannen nicht bloss erobernd vorgedrungen sind, sondern sich in dauernder Niederlassung zu behaupten vermocht haben.
...
A
(E?)(L?) http://woerterbuchnetz.de/cgi-bin/WBNetz/wbgui_py?sigle=LothWB
Wörterbuch der deutsch-lothringischen Mundarten |
- -acheldich
- -binschen, intr. v.
- -binschen, intr. v.
- -ech
- -eddi
- -es
- -fenkeltchen, m.
- -lechtich
- -n
- -nus, n.
- -r
- -racks
- ?gus
- ?jelen, tr. v.
- ?mescht, intr. v.
- ?werscht, adj. u. adv.
- A
- A, n.
- A, m.
- a
- a, conj.
- a, interj.
- a-
- ä
- ab, adv.
- abä, interj.
- abeng, interj.
- ab-bossen, tr. v.
- Abc, n.
- ab-drabben, intr. v.
- ab-dricken, tr. v.
- ab-dun, tr. v.
- a-beïzen, tr. v.
- a-berden, tr. v.
- Aber-zol, f.
- a-bestoden, tr. v.
- A-bestietnes, n.
- Ab-gascht, m.
- ab-gaschtich, adj.
- ab-gehn
- ab-gen
- a-billen, refl. v.
- a-birjeren
- ab-gawlen, tr. v.
- ab-jawen, tr. v.
- ab-kratzen, intr. v.
- Ab-kunterfej, f.
- abkunterfeje
- ab-lëderen, tr. v.
- ab-leiteren, tr. v.
- ufleitere
- Ablek, m.
- Ablett, f.
- ab-machen, tr. v.
- ab-märken, tr. v.
- ab-molen, tr. v.
- Ab-nëmen, n.
- a-boken, tr. v.
- ab-rahmen
- a-brätzen, tr. v.
- Ab-reitel, n.
- Abrel, m.
- Abrelsgeck
- Abrels-wêder
- Abrile-ränge
- a-brengen, tr. v.
- Abriko, m.
- Abrikoe-bâm
- A-bro, f.
- ab-scheilech, adj.
- ab-scheppen, tr. v.
- ab-schidden, tr. v.
- ab-schriwen
- ab-schwengen, tr. v.
- abselut, adv.
- absenat
- Absent, m.
- ab-serwedlen, tr. v.
- ab-strangen
- ab-sunnerlich, adj. u. adv.
- ab-wendi, adj.
- Abzälreime
- ab-zwacken, tr. v.
- Ächel, f.
- -acheldich
- Achen, m.
- Acher, f.
- achern
- Achert, m.
- achlen, tr. v.
- Ächt
- Achting
- Acker, m.
- ackeren
- s'ackere
- Acker-mann, m.
- Ädde, m.
- adelich, adj.
- Adem
- adje, interj.
- Adjunk, m.
- adrett, adj.
- A'e-mos, n.
- A'en-deckel, m.
- A'endokter, m.
- A'en-hillecht, f.
- A'en-neischt, n.
- A'e-schein, m.
- a-fällen, intr. v.
- a-fällich, adj.
- Afang, m.
- Afe-kapp, m.
- Afel, m.
- Aff, m.
- Affe-kini, m.
- Affär(e), f.
- Affekat, m.
- affen, intr. v.
- affen, adv.
- Affer, m.
- afferen, tr. v.
- Affe-zaps, m.
- Affisch, f.
- affischieren
- Affrunt, n.
- affruntierlich, adj. u. adv.
- Affruntirscher, m.
- Affruntirthät, f.
- affzich, adj. u. adv.
- Afus, m.
- Agat
- Agade-da
- Agat, f.
- Agebärs, n.
- a-gehn, intr. v.
- a-gengich, adj.
- Äges, f.
- A-geschlon, n.
- a-gesin, tr. v.
- a-gin, tr. v.
- a-gon
- a-gut-serwis
- Ähre-da, m.
- Ahs, f.
- Schiss-äks
- Aht, f.
- ahten, tr. v.
- Ail, f.
- Aile-gesiht, n.
- Aiw
- Ak, m.
- Ak-kaul
- Ak-kol, f.
- A-keiken
- Aker
- akeren, tr. v.
- Akes, f.
- Akse-stil
- A-kommes, n.
- Akont, m.
- Akord, m.
- akordieren, refl. v.
- Äks
- äks, interj.
- Äl, m.
- Äl
- Äl
- Alen, Pl.
- a-le'en, tr. v.
- Alis
- all(e)-dach, adv.
- Alleda-jud
- Alleda-kleid
- alle-bed
- alleblack, adv.
- alle-falls, adv.
- alle-gebot, adv.
- alle-gemählich, adv.
- alle-ger, intr. v.
- alle-mal, adv.
- alle-mensch, pron. ind.
- allen-ennen, adv.
- allen-zwe, num.
- alle-rant
- aller-escht, adv.
- Aller-heljen-dach, m.
- alle-ritt, adv.
- aller-lä, adj.
- aller-manscht, adv.
- aller-mäscht, adv.
- Aller-selen, m.
- aller-welt-letscht-liderlich, adj.
- alle-wä, adv.
- alle-wil, adj.
- all-gescheit, adj.
- all-kehr, adv.
- all-schit
- all-zit, adv.
- Almas
- Almert, n.
- Alming, m.
- Almosen, n.
- allert, adj.
- a-lotzen, tr. v.
- als, adv.
- alt, adv.
- Alsch, m.
- als-furt, adv.
- alt, adj.
- âl-mo?desch
- alt-melkich, adj.
- Altar, m.
- Altars-kopp, m.
- Älter, n.
- Alterdum, n.
- alterdimlich, adj.
- alterdimlich, adj.
- altertemlech, adj.
- ältzen, intr. v.
- Alun, m.
- Alwe
- Am, m.
- a-machen, tr. v.
- Amacht, f.
- Amal, f.
- Ambarra, m.
- Ambarras-krëmer
- Ambarre, m.
- ambedieren, tr. v.
- ambedierlich, adj.
- Ambel, f.
- Amber, m.
- Amblader, m.
- Amblock, f.
- Amelett, f.
- Am-ennel, n.
- Ämer, m.
- amesieren
- amesierlich, adj.
- ameseïerlech, adj.
- ames-lang
- Ämetz, f.
- Ämetze-hufe
- Ämetzeneier
- ami, adj.
- ämich
- amisant, adj.
- Ammei
- Ammer
- Amo(?)s, f.
- ämpern, tr. v.
- Amplojierter, m.
- Amschel, f.
- Amt, n.
- Seelen-amt
- Leviden-amt
- an
- an-
- an
- an, conj.
- an-brennen, intr. v.
- Andacht, f.
- Andebock, m.
- Ander
- Andres
- Andiwich, m.
- Andiwensalat
- Andrach, m.
- an-dran
- Andrich, m.
- an-duckelen
- Andudel, f.
- an-dun I
- an-dun, tr. v.
- aner-halef
- an-ern?n, adv.
- Änes, n.
- Änesbrötle
- Äneskerne
- anescht
- änferen, tr. v.
- Anfert, f.
- an-gehn, intr. v.
- Angel, m. f.
- anglen, tr. v.
- Angläs
- Angscht, f.
- Angscht-schwäss
- ängschterlech, adj.
- Ängschterlechkät, f.
- ängschtijen, tr. v.
- an-hällich, adj. u. adv.
- an-hängen, tr. v.
- Aning, f.
- äninge
- Anjles-käs, m.
- Ank, f.
- an-karen, tr. v.
- an-karten, tr. v.
- Anke, m.
- Ankeschum
- anleien
- Anlejes, n.
- A(n)lo, f.
- an-lun, tr. v.
- an-machen, tr. v.
- Anna
- Ann-eb
- Anne-grêt
- Âne-greït
- Anne-kätt
- Anneleis
- Anne-mari
- Annemerei
- Annels-biren, Pl.
- anner, intr. v.
- anneri, intr. v.
- annert, intr. v.
- ännern, tr. v.
- Ännerung, f.
- Änres
- äns
- änt
- an-schaffen, tr. v.
- An-schin, m.
- an-schlan, tr. v.
- an-schmeren, tr. v.
- an-schuhn, tr. v.
- an-schwillen, tr. v.
- an-setzen, tr. v.
- an-sohlen, tr. v.
- An-spruch, m.
- an-ständich, adj. u. adv.
- an-stellen
- an-strichen, tr. v.
- an-swo, adv.
- Antät, f.
- an-teimeren, tr. v.
- Antekrescht, m.
- anter, num.
- Anterprenär, m.
- Anterpris, f.
- Änsch, f.
- an-wachsen
- an-winschen, tr. v.
- anzeijen, tr. v.
- anzen, intr. v.
- Anzer, m.
- Änzert, m.
- an-zetteln, tr. v.
- apardonk, adv.
- apart, adj. u. adv.
- apartich, adj. u. adv.
- Apdek, f.
- Apdeker, m.
- Apel-hor
- aperen, tr. v.
- Apers-mann, m.
- aplatz, präp.
- Aposchtel
- Appel, m.
- Auschtappel
- Bachappel
- Fassappel
- Gro?nappel
- Holzappel
- Muttergottesappel
- Rabaunenappel
- Schliffappel
- Seïsappel
- Appelbâm, m.
- Äppelbrecher, m.
- Appelbrei, m.
- Appeldatsch, m.
- Appelfrau
- Appelgebäscht, n.
- Appelklatz, f.
- Appelmitsch, m.
- Appeltort, f.
- Appelvitz, m.
- Äbbel-win
- äppel-dänzich, adj. u. adv.
- Appetit, m.
- April
- a-raumen, tr. v.
- Arbel, m.
- Arbet
- a-reiwen, tr. v.
- a-rennen, Ptc.
- arich, adj. u. adv.
- Arichkeït, Pl.
- Ärjer, m.
- ärjerlich
- ärjern
- Ärjernis, n.
- Arm, m.
- armesdick
- arm, adj.
- armselich
- Armselichkät
- Armel
- Ärmel, m.
- Enärme
- Armen-hus, n.
- Armen-recht, n.
- Armen-schein, m.
- Armes, f.
- arm-gottselich, adj.
- Armut, f.
- a-rompeln, intr. v.
- a-scheieren
- arr, adj. u. adv.
- arretieren, tr. v.
- Arrtom, Pl.
- Arsch, m.
- Arschback, m.
- Arsch, m.
- Arschback, m.
- Arschgrot
- Arschgrätzerten
- Arschgrätzerteheck, f.
- Arschkalfakter, m.
- Ärsch-kitzel
- Arschkitzen
- Arschlakei, m.
- Arschloch
- Arschtut, f.
- Ärschwiler
- Art, f.
- Art, m.
- artlich, adj.
- arwar
- Ärwet, f.
- Arbets-mann
- Äs, f.
- Äsche, f.
- Äsche-kudder, m.
- Äsche-loch
- Äscher, m.
- Äschtuch
- Äscher-brudel, n.
- Äscher-mittwuch, m.
- äsch-gro, adj.
- Äsch-kaul, f.
- Ascht, m.
- Aschtappel
- Aschtdrauft
- Aschtnoss
- Ascht, m.
- äschtlech äschterlech, adj. u. adv.
- ase, adv.
- Asingen, Pl.
- Aspersch, f.
- Ass, n.
- ass, conj.
- ässich, adj.
- At, f.
- Atloch
- ät
- Ätscht, m.
- Ätschter, m.
- Atter, f.
- Attert, f.
- Attich, m.
- attrapieren, tr. v.
- Atzel, f.
- ätzen, tr. v.
- Atzeng, f.
- Au, n.
- Awe-blick
- Auen-broden, m.
- Aue-deckel, m.
- Aue-(Awe-)schin
- Aue-(Awe-)spijel, m.
- Au-zant
- Awetroscht
- Auder, m.
- Auer
- auer
- aus, präp.
- Auscht
- aus-denkech, adj.
- aus-gededengt, adj.
- aus-geilen, tr. v.
- aus-greinen
- aus-gressen, tr. v.
- Aus-läfer, m.
- aus-schn?welen, tr. v.
- Aus-so, m.
- aus-wuessen, intr. v.
- Aus-zirengen, f.
- Aus-zock, m.
- Awa, m.
- a-wächen, tr. v.
- Awas, m.
- awasieren, intr. v.
- Awed, m.
- Awed-gebet
- aweden
- a-wennich, adj.
- A-wenner, m.
- Awenner-speck, m.
- awer, conj.
- awer-gewich, adv.
- Awer-glawen, m.
- awer-glawich
- Awe-troscht, m.
- Awis, m.
- Awise-brief
- Azinte, f.
B
(E?)(L?) https://woerterbuchnetz.de/?sigle=LothWB#0
Wörterbuch der deutsch-lothringischen Mundarten |
- Ba, m.
- Bä, m.
- Bäb
- Babbel-mul, n.
- Babbel-wasser, n.
- babblen, tr. u. intr.
- Babbler, m.
- Babblerei, f.
- Babe, m.
- Babebiw?l
- Bäbe, n.
- Bäbeding, n.
- bäben
- bäbich, adj.
- Babier
- bäbsen
- Pabscht, m.
- Babusch, m.
- Bach, f.
- Bach-bummel, f.
- bachen, tr. v.
- bachen
- Bacher-stein, m.
- Pack, m.
- Backe, m.
- Backe-bart
- Backe-schmalz, n.
- Bäckelchen, n.
- Bäckele, n.
- bäckeln, tr. v.
- päckeln, tr. v.
- backen, tr. v.
- packen, tr. v.
- Bäcker
- Bäcker-bro?t, n.
- Bäckersch, f.
- Bäcklersch, f.
- Back-holz, n.
- Back-owen, m.
- Backowe-lus
- Backowe-ritscher, m.
- Backowe-schiess(er), m.
- Backowe-zins, m.
- Back-stän, m.
- päcksen, intr. v.
- Päckser(t), m.
- Päckser(t)land
- Back-zahn, m.
- Bad, n.
- Badbitt, f.
- Bad-buchs, f.
- Badalie, f.
- padang, interj.
- padingtich, interj.
- baden, intr. v.
- badlen, intr. v.
- Paff, m.
- Pafe-schengchen, m.
- Pfaffensack
- Bäffchen, n.
- Paffen-sack, m.
- Bagadell, f.
- Bagasch, f.
- bähen, tr. v.
- Bahn, f.
- bahnen, tr. v.
- Pai, f.
- Baien, m.
- baien
- paien, tr. v.
- Baier-knedel, f.
- Baijass, m.
- Paipampel, m.
- Paipolter, m.
- Paiw, m.
- Bakecht
- Bal, m.
- bal, adv.
- Pal, m.
- Bäl, f.
- Balech, m.
- Balech-ko?ch
- Balech, m.
- Balechtreder
- Pales
- Palisade, f.
- Päljas, f.
- Balken, m.
- Balke-wâ, f.
- Ball(e), m.
- Balle-blum(e)
- balle, adv.
- ballen, refl. v.
- Bällerten
- Pälmen, m.
- Pälmen-boïmen
- Palm-sunda, m.
- Balsä
- Balsamin, f.
- Palsire, f.
- bals-weis, adv.
- Palto, m.
- balwieren, tr. v.
- Balwierer, m.
- Bam, m.
- Bamkratz
- Bam, m.
- Bamkratz
- Bam-olich, m.
- Bam-schul
- Bämbelcher
- Bämbel-schulden
- Bambosch, f.
- Bämmel, f.
- Bämbel, f.
- Bamp, f.
- Bampel, m.
- Bamblersche
- bamplen, intr. v.
- bämplen, intr. v.
- bamplich, adj.
- Bän, n.
- Bän-hisel, n.
- Panat, f.
- Band, n.
- Bandgras, n.
- Bandrieme, m.
- Bandweid, f.
- Band-wurem, m.
- Band, n.
- Band-ax(t), f.
- Pandur, m.
- Bank, f.
- Bankett, n.
- Bankrottjer, m.
- Bann, m.
- Pann, f.
- Bannelier, f.
- Bannen, f.
- bannen
- bannen, adv.
- do-bannen
- bannen-dran
- pännen, tr. v.
- Panne-stielchen, n. f.
- Pann-kuchen, m.
- Pann-schär, f.
- bann-stössich, adj.
- Bantel, m.
- Panz, m.
- Pans-bruder, m.
- Panz-gurt, f.
- Pänzer, m.
- pänzich, adj.
- Bäp, m.
- Bäp-schuk, m.
- Papi, m.
- Papier, n.
- Babier-dalehner, m.
- Papijole, f.
- Papisserie, m.
- Papp, m.
- Pappe-kand, n.
- Pappe-danne-knatscher, m.
- Pappel-boïmen
- päppeln, tr. v.
- Päppelter, m.
- päppen, tr. v.
- päppsich
- Bar, f.
- Bar-keïs, m.
- Par
- Par, n.
- Bär, n.
- Bäre-danz, m.
- Bäre-dreck
- Bär, f.
- Parad, f.
- paradech, adj.
- Paradeis, m.
- paradieren, intr. v.
- Barack, f.
- Paraple, m.
- Bärbel
- barbes, adj. u. adv.
- Parch, m.
- Bardasu, m.
- Bäre-dreck, m.
- Baref, m.
- Barek
- Baren, f.
- bären, tr. v.
- Bar-fisser, m.
- bar-fissich, adj.
- parfors, adj. u. adv.
- Pär-hidertchin, n.
- Barich, m.
- Barikje
- Baris, n.
- Bariser
- barluckech, adj.
- Parmang, m.
- Barmen, m.
- Barnes, m.
- Parol, f.
- parolen, tr. v.
- Baroli, m.
- Barolispiel
- Bärre, m.
- Parrei, f.
- Barrier, f.
- Parr-kirch, f.
- Parrner, m.
- Bart, m.
- Bart-mächer
- Bart-messer
- Bart-schossel
- Bart-säf
- Bart-stoppel, f.
- Part, m.
- Partajier-leffel, m.
- partekerlech, adj.
- Parti
- Bartoleme
- Bärwel
- Barwier
- Bas, f.
- Bas, f.
- Bäs, m.
- Basch, f.
- Basche
- Paschdet, f.
- Baschdete-beck
- bäschlen, tr. v.
- Päschle-fruht, f.
- Bäschler, m.
- Bascht, f.
- Paschtem, f.
- baschten, intr. v.
- Paschter, m.
- Paschtesch
- Baschtert, m.
- Paschtor, m.
- Paschtore-kechin
- Bäsel, f.
- Bask
- Baskil, f.
- Bass, m.
- Bassgij
- Bass, m.
- Bass, f.
- Bäss, f.
- Passasch, m.
- passen, intr. v.
- bässen, tr. v.
- Passion, f.
- Passions-Sunda
- passiren, intr. v.
- Pass-partu, m.
- Pass-rut, f.
- Pass-ro?t, f.
- Pat, f.
- Hohpat
- Pat, f.
- Pat, m.
- Bataklang, m.
- Batalje
- pataufdich
- patekerlech
- baten
- Patrener, m.
- Patreïnesch
- Batsch, m.
- Ohrbatsch
- Batsch, m.
- Batsch, f.
- Batsche-bo?f, m.
- Batsche-stil, m.
- Patsch, f.
- Bätsch, f.
- Bätsch, f.
- bätsch-nass, adj.
- batschdech! patschdech, interj.
- batschen, tr. v.
- patschen, intr. v.
- pätschen, intr. v.
- Patschert, m.
- Bätschert, m.
- Bätschert, m.
- Batsch-händel, n.
- bätschlen, tr. v.
- baschtisch, interj.
- Batschuschu, f.
- Patt, m.
- Stroh-patt
- Bohne-patt
- Grumbire-patt
- Patt, m.
- Patt, f.
- Patte-got, f.
- batten, intr. v.
- batter, adj.
- better, adj.
- batter-siss, adj.
- batter, adj.
- better, adj.
- batter-siss, adj.
- Batter-alsem, m.
- Batteri, m.
- batterzech, adj.
- Batterzechkät, f.
- Battis
- Schambattis
- Battling
- Batz, m.
- Bätz, m.
- Batzen
- batzen, intr. v.
- Bätzen, m.
- Batzer, m.
- Batz-hand
- bätzich, adj.
- Batz-mechel, m.
- Bau
- Pau, m.
- Pauhahn, m.
- baubel, adj.
- Bauch
- Bauch-réïm, m.
- Bauch-wéïh, n.
- Bauchecht, f.
- bauen
- pauen
- Bauer
- Bauern-dru?t, f.
- pauf! pauftich
- Pauls-bir, f.
- baupsen, intr. v.
- Baupsert, m.
- Baupsesch
- baupsich, adj.
- baupsech, adj.
- Paure-wein, m.
- Bausch, f.
- baussen(t)
- bauss-wennich, adv.
- Paut
- pautech
- Bauz, f.
- Bäwe
- Pawei, m.
- Pawei-stän
- Poweien-schisser, m.
- paweien, tr. v.
- Bawettel, n.
- Pawo, m.
- Ba'woll, f.
- ba'wollen, adj.
- be-änferen, tr. v.
- Beber
- Pech, m. n.
- Pech-käppel, n.
- Pechkniweler, m.
- Pechkrämer
- pechschwârz, adj.
- pechen
- pechich, adj.
- Beck
- Pecke, f.
- Becker, m.
- Beck, m.
- Becker-holz
- beckich
- becksen
- Beckser
- bed, num.
- be-dämpen, tr. v.
- Bedel, m.
- Bedel-breïf, m.
- Bedel-frâ
- Bedel-mann
- Bedellit
- Bedel-pack
- Bedel-sack, m.
- Bedelvolek, n.
- Bedeler, f.
- Bedelersch, f.
- bedeldich, adj.
- Bedel-mann, m.
- Bedel-lit
- Bedel-vogt, m.
- Bedeng, m.
- Bedengter, m.
- bedient, adj.
- bediten, intr. v.
- bedlen, tr. v.
- Bedo, m.
- be-doren, tr. v.
- Bedrawen, n.
- bedrawen
- be-dreïen, tr. v.
- Be-dreïer, m. f.
- Bedreïesch, m. f.
- Bedreïerei, f.
- Be-driff, m.
- Bedroch, m.
- Be-dro'n
- Bedur, m.
- beduren, tr. v.
- be-duselt, adj.
- Befelech, m.
- befielen, tr. v.
- Peffer, m.
- Pefferkêr
- Peffer-mihl
- Peffer-neijohrschdach
- Peffer-tee
- peffern
- Peffer-neijohrsch-dâch, m.
- begänen
- Begänknes, n.
- begannen, intr. v.
- Begehren
- begehren, tr. v.
- Beggen, f.
- begirlech, adj. u. adv.
- Begirlechkät, f.
- be-grawen, tr. v.
- Begriefnes, n.
- Begriff, m.
- be-griffen, tr. v.
- begurich
- be-hallen, tr. v.
- be-hapten, tr. v.
- Behausung, f.
- behenn, adj. u. adv.
- Behennichkät, f.
- be-hilflich, adj.
- Be-holf, m.
- Beholef, m.
- be-hölflech
- Bei
- Beie-kaup, f.
- Beie-ku?rf, f.
- Beie-schwârm, m.
- Beie-stock, m.
- bei
- Beibes, m.
- Beïch
- beïchen, adj.
- Beicht
- beichten
- Beidel, m.
- Beidelschnidder
- Beidel-stâf, m.
- beïden, tr. v.
- bei-dun, tr. v.
- beïen
- bei-enän, adv.
- Beier, m.
- Beiersondech, m.
- bei-falen, intr. v.
- Peif, f.
- Peife-kneï, n.
- Peife-lach, n.
- Peifenêrd, f.
- Peife-stil
- peifen
- Peifert, m.
- peihen, tr. v.
- Peih, m.
- peijen
- Beilen, n.
- Peiler
- Pein
- Peng
- bei-noh, adv.
- peiplech, adj.
- Peipleng, m.
- Beïs
- Beïscht, n.
- Peischten
- bei-setzen, tr. v.
- bei-sihtech, adj.
- beissen
- beïssen
- Peit, f.
- Peïtersilech
- Peïtesch-dach, m.
- beïtzen
- Beïtzersch, f.
- bei-wennich, adj.
- be-jeitzen, tr. v.
- Bejel, n.
- bejelen
- be-jemeren, tr. v.
- be-jotzen, tr. v.
- Pek, m.
- Pek, f.
- be-käfen, tr. v.
- be-karmen, intr. v.
- be-käschten, tr. v.
- be-katzen
- bekel, adj.
- bekel, adj.
- Bekel-salz
- Pekel, f.
- pekelen, tr. v.
- beken, tr. v.
- beken
- peken
- be-kimmeren, refl. v.
- bekla'en, refl. v.
- be-klecken, tr. v.
- beksen, intr. v.
- be-kucken, tr. v.
- Pel, f.
- be-lädejen, tr. v.
- Belädejong, f.
- pelen, tr. v.
- be-lien, tr. v.
- be-lihten, tr. v.
- be-liwern, intr. v.
- Peljer, m.
- peljern, intr. v.
- Bell, f.
- Bell
- Pell, f.
- pellen, tr. v.
- beluchsen, tr. v.
- Pelz, m.
- Belze-bock, m.
- Pelzekapp
- Pelz-matt, f.
- belzen, tr. v.
- pelzen, adj.
- belzich, adj.
- pelzech, adj.
- be-mäschteren, tr. v.
- Pemm, f.
- pemmen
- Pemmert, n.
- Pen
- Bendel
- Benedik
- Garde-benedik
- penen
- be-newelt, adj.
- Bengel, m.
- Bengelholz, n.
- Bengel
- benglen, tr. v.
- be-niwelt
- Penk, f.
- Benkel, n.
- Bennel, m.
- Bendel-scho?n
- bennen
- bennichen, tr. v.
- Penning, m.
- Penningsfuchser, m.
- Pensel, m.
- benschen, tr. v.
- binschen, tr. v.
- Benscher, Pl.
- Binscher, Pl.
- Pent, f.
- benter, adv.
- benterlech, adv.
- Penwert, m.
- Phenwert, m.
- Benz, n.
- benzech, adj.
- Benz inge, adv.
- Benz owe, adv.
- Penzion, f.
- Ber, m.
- be-rachen, tr. v.
- be-rawen, tr. v.
- Perch, f.
- Perch-karre, f.
- Perch-pol, m.
- perchen, tr. v.
- Perd, n.
- Perds-arbet, f.
- Perds-bir, f.
- Perds-bope, m.
- Perds-deïf, m.
- Perdsdokter, m.
- Perds-dreck, m.
- Perds-dreckelcher, Pl.
- Perds-fiderchen, n.
- Perds-geck, m.
- Perds-kamp, m.
- Perdskniddel, f.
- Perds-krâft, f.
- Perdskrecher, m.
- Perds-mek, f.
- Perds-mischt
- Perds-nuss
- Perds-säckel, m.
- Perds-trâp, f.
- Perdchen, n.
- perdsen, intr. v.
- Bere, f.
- be-reden, tr. v.
- Bernd
- be-repsen, tr. v.
- Berfang, m.
- Berg, m.
- Pergement, m.
- berich, adj.
- berihten, tr. v.
- Perik, f.
- Perikie, m.
- berjech, adj.
- perjen, refl. v.
- Bernus, m.
- be-rotschlon, intr. v.
- Pers, m.
- pers, adj.
- Persch I, f.
- Persch, m.
- Perschpektif, m.
- berschten
- Perse-laden, m.
- persenlich, adj.
- Persenlichkät, f.
- Person, f.
- Pertner, m.
- Pertenesch, m.
- Pertschel
- Bertrawen
- Berwolf, m.
- berzen, intr. v.
- Berzer, m.
- Bes, f.
- bës, adj.
- Pes, m.
- be-sabbelen
- be-säss, adj.
- be-sawelt, adj.
- Beschäd, m.
- be-schäden, intr. v.
- Be-schass, m.
- beschblen, tr. v.
- Beschbler, m.
- be-scheissen
- be-schellejen, tr. v.
- be-schidden, Ptc.
- beschimmen, tr. v.
- beschummen, tr. v.
- bes-chin, adv.
- be-schipsen
- be-schissen, tr. v.
- Beschisser, m.
- Beschesser, m.
- be-schla'n, tr. v.
- beschlen, tr. v.
- Beschler, m.
- be-schlón
- be-schnaksen, tr. v.
- be-schneïeren, tr. v.
- be-schneppelen, tr. v.
- be-schnoffeln, tr. v.
- be-schriw?n, tr. v.
- Pescht, f.
- Pescht(e)lenz, f.
- Beschtem, n.
- be-schummeln, tr. v.
- be-schwätzen, tr. v.
- be-seichen, tr. v.
- Besel, f.
- beselich, adj.
- beseln, intr. v.
- Beseler, m.
- Besem, m.
- Besems-binner
- Besen-knipper
- Bese-krämer
- Besems-reis
- Besem-stil
- Pesem, m.
- be-sinnen, refl. v.
- Besirk, m.
- be-sonnesch, adv.
- pespern
- pesprech, adj.
- Bessert, m.
- be-stechen, tr. v.
- Be-stellengen, f.
- be-stepsen, tr. v.
- Bestietnes, n.
- bestieterlech, adj.
- bestueden, refl. v.
- bet, adj.
- bet, conj.
- bit, conj.
- dobit
- beten, intr. v.
- Peter
- Peterle-laf, m.
- Peterling, m.
- Honspeterschelich
- Peterling, m.
- Honspeterschelich
- Bet-gang, m.
- be-trinken, refl. v.
- Petrol, n.
- bets, conj.
- bets-dohêr, adv.
- Betsch, f.
- Betschel, n.
- betschelen, tr. v.
- Bett, n.
- Bett-brunzer
- Bettlad, f.
- Bettfläsch, f.
- Bettgezei, n.
- Bett-pann, f.
- Bett-pisser, m. f. m. f.
- Bett-seïcher-salat, f.
- Bett-schisser, m.
- Bett-stat, f.
- Bett-zich, f.
- Petter, m.
- Petterchen
- Petterschâft, f.
- Petter-stek, n.
- Betz, m.
- Betzezant, m.
- Petz I, m.
- Petz, f.
- Petz, f.
- petzen I, tr. v.
- petzen, tr. v.
- betzich, adj. u. adv.
- betz-inne—betz-owe, adv.
- Petz-zang, f.
- bewen, intr. v.
- Pewerlenk, m.
- be-wiesen, tr. v.
- Be-worf, m.
- be-zahlen, tr. v.
- Bezahling, f.
- Be-ziller, m.
- Be-zoch, m.
- bezweien
- bi, conj.
- bi
- Bibele, n.
- Bibera, m.
- Bibi
- Biwi
- Bible
- Bible-käs, m.
- Biboppert, m.
- bibsen, refl. v.
- Bich, f.
- Bich-boïm
- Beïchenholz
- Bichs
- Bicht, f.
- Bicht-voter
- Beichts-här
- bichten
- bicken, refl. v.
- Pickel, n.
- picken, tr. v.
- Pickert, m.
- bickich, adj.
- Biddel, m.
- bidden, tr. v.
- Bidden
- Bidde-stopp, m.
- Bide, m.
- Bidong, m.
- Bidsche, m.
- bi-dun
- Bie
- Bie
- Bie, f.
- Boie, f.
- bi'en
- piepsen, intr. v.
- Piepsert, m.
- Bier, m.
- Bieren-danz, m.
- Bier, n.
- Bier, m.
- Bies, f.
- Bies, f.
- Piesch
- biessen, tr. v.
- Bietsche, f.
- biezen, intr. v.
- Piff, f.
- piff! jo piff, interj.
- Biffe, n.
- piff-dreck, interj.
- Piffe-deckel, interj.
- piffen
- Biggel-ise
- Bigot, m.
- Bigoterie, f.
- bigott
- bigosch
- bigotzich, adj.
- Bihel, m.
- Bollchen
- Bihs, f.
- Bijel, n.
- bijelen, tr. v.
- Bijelersch, f.
- Bijel-ise, n.
- pijen
- Pik, m.
- bi-läfich, adv.
- Bild, n.
- Bild-hâer
- Bile-bam
- Piler, m.
- pilgen, tr. v.
- Piljer
- Bill, f.
- Pill, f.
- Pillen-ei
- Pill, f.
- Pillchen, m.
- Peïlchen, m.
- billen, intr. v.
- Biller, f.
- billich, adj.
- Billjet, n.
- Pilsch, f.
- bi-lun, tr. v.
- Bi-mombre, m.
- Bimpel, f.
- Bimper-nissche, n.
- bimplen
- Bimsen
- Bin, f.
- bin
- Pin, f.
- Pinätsch, m.
- Bindel, m.
- Bindels-da, m.
- bindlen, intr. v.
- Bindle
- Bing, n.
- bingen
- Pingschten
- Pingschtmärk, m.
- pinigen, tr. v.
- Pinne, f.
- binnen, tr. v.
- pinnen, tr. v.
- penen, tr. v.
- Binnes-chen, n.
- Pino, m.
- Pinsch
- binschen
- pinschen
- Pinschert, m.
- Binz, f.
- Kaffis-binz
- Pinz, f.
- pinzen, intr. v.
- pinzich, adj.
- Pips, f.
- Pipsele, m.
- pipsen, intr. v.
- pipsen, intr. v.
- Bir, f.
- Bire-bâm
- Bîre-vîtz, m.
- Bire-flu?t, m.
- Bêrwin
- Bir
- Bird, f.
- Birje, m.
- birjen, tr. v.
- Birjer, m.
- Birjers-lit
- birjesch, adj.
- Birk, f.
- Birke-bâm
- Birke-holz
- Biro, m.
- Pirplen, Pl.
- Pirple-posser, m.
- pirpeln, tr. v.
- Pirsch, f.
- Birscht, f.
- Birschte-binner
- birschten, tr. v.
- Birtellen, Pl.
- birzle, intr. v.
- Pis, f.
- Pisch
- bi-schläfen, tr. v.
- Pisch-loch, n.
- pischpelen, tr. v.
- Bischt
- Bischt
- Pischtol, f.
- Bischuf, m.
- Beschofs-kaup, f.
- Beschofs-stâf, m.
- Bisdong
- Pisel, m.
- pisen, intr. v.
- bi-setzen
- pisich, adj.
- Bismen
- Bisempen
- Biss, m.
- Biss-blättcher, Pl.
- Biss-zang
- bisselchin, adv.
- bissen, tr. v.
- pissen, intr. v.
- pisserech, adj.
- Bissert, m.
- Pissert, m.
- Biss-zang, f.
- Pistasch, f.
- Pistong, m. n.
- Pit, n.
- Biti, n.
- Pitong, m.
- Bits
- Bitsch, m.
- Bitsch II, f.
- bitschen, tr. v.
- bitschen, tr. v.
- bitschieren, tr. v.
- Bitt, f.
- Bitt, f.
- bitter, adj.
- Bittersalz
- Bitterwasser
- Bitt-gank
- Bitt-wusch, m.
- Pitz
- bitzen, tr. v.
- bitzen, tr. v.
- Bitz-koref, m.
- Beïtz-k, m.
- Biwel
- Biwel, f.
- Piwiken, m.
- Bix, f.
- Pla
- Blab-ros, f.
- Plach
- bläch, adj.
- bläch-sihtech
- Bläch-sûcht
- Bläch, f.
- blächen, tr. v.
- Plack, f.
- Bläckelcher
- Placken, m. f.
- placken, tr. v.
- plackich, adj.
- Black-kopp
- Black-säf, f.
- plackzich, adj.
- Blader, f.
- plädieren, intr. v.
- pla'en
- Plafoneer, m.
- Plafong, m.
- plafoniere n, tr. v.
- Blah, n.
- Plakasch, f.
- Plak-asch, m.
- plakech
- Plakert, m.
- plakieren, tr. v.
- bläksen, intr. v.
- Bläksert, m. f.
- Bläksersch, m. f.
- Plan, m.
- Planet, f.
- Planeït, f.
- plangen, tr. v.
- Plank, f.
- blänken, intr. v.
- blann
- Blanne-männchen, n.
- blanne-männches, adv.
- Blannhät, f.
- Blann-schlecher
- Planz, f.
- planzen, tr. v.
- Plärr, m.
- Blarre, m.
- plärren, intr. v.
- Pläsä
- Blas-ärsch, m.
- plaschtern, intr. v.
- pläseïeren
- blasen, intr. v.
- pläsierlich, adj.
- Bläss, m.
- blässich, adj.
- Plaster, m. f.
- Kuh-plaschter
- Zeïhplaschter
- platen, tr. v.
- Platsch, f.
- Plätsch
- platschech, adj.
- platschen, intr. v.
- plätschen
- Platschert, m.
- Plätschert, m.
- platsch-nass, adj.
- plätsch-nass, adj.
- Blatt, m.
- Platt, f.
- platt-deitsch, adj.
- Plättel, m.
- platten
- blätteren
- Platt-fisser, m.
- Platt-fuss
- Blatz, m.
- Blatz-koder
- Plätz
- insplätz
- blatzech, adj.
- Blaul
- Plaum, f.
- Plaume-bett, n.
- Plaumepillem, n.
- Plaume-stâf
- Blauwel
- Blë, f.
- Blech, n. m.
- Blech-schmid
- Blech-zang, f.
- blechen, tr. v.
- bled, adj.
- blederech, adj.
- blederen
- blëen, tr. v.
- pledieren
- Blei, n.
- Blei-loch, n.
- Blei-wis
- Bleï
- bleïden, tr. v.
- bleïdech, adj.
- bleien, adj.
- Bleil
- pleimen, tr. v.
- Bleïmer, f.
- bleïmelen, intr. v.
- bleïmlich, adj.
- pleite, adj. u. adv.
- b'leiwen, adv.
- b'leïwen, adv.
- bleiwen
- Bleiwes
- Blei-wis, n.
- Blek, m.
- pleken
- plendern
- blenken, intr. v.
- blennen, tr. v.
- pleschtern, tr. v.
- Bleser, m.
- Bless, f.
- blessieren, tr. v.
- Blett, n.
- Bletz
- Pletz, m.
- pletzech, adj.
- pletzen, intr. v.
- blicken, intr. v.
- plicken, tr. v.
- bliden
- Blickert, m.
- bliehen, intr. v.
- Blimel
- blimerdich, adj.
- Plimi, m.
- blind, adj.
- Blinde-miesel, n.
- Blinde-walsch, n.
- Blind-schlicht, m.
- Blinner, m.
- Blinner-mus
- blinzlen, intr. v.
- Plisch, m.
- plischen, adj.
- blischen, adj.
- Bli-schlang
- Blit, f.
- Blitz, m.
- Blitzmaidel
- Blitz, m.
- Blitzmaidel
- blitzen, intr. v.
- bletzen, intr. v.
- blitzich, adj.
- bliuwen
- bliwen, intr. v.
- Bliwes, n.
- blo, adj.
- Blo-holz, n.
- Plo, f.
- Blöwgeischt
- Bloch, m.
- Block, f.
- Plock
- Bloder
- bloderech, adj.
- bloeldich, adj.
- blo-êmich, adj. u. adv.
- plo'en, refl. v.
- Plo'erei, f.
- Bloïwel, m.
- Blokasch, m.
- Blo-mal, n.
- plomp, adj.
- plompen, intr. v.
- plompsch
- plompsen
- Plompsert, m.
- Plonner
- Blos, f.
- blos, adj.
- Blosarsch
- Ploschter
- blosen
- Blos-balech, m.
- Bloser, m.
- blott, adj.
- Blott-kopp
- blott-koppich, adj.
- Plott, f.
- Blotz
- Blotzert, m.
- blotzen
- Blotzer, m.
- Blotz-milch, f.
- Blubel
- blubeln
- bluden, intr. v.
- bluden, tr. v.
- bludich, adj.
- pluffen, intr. v.
- Pluffert, m.
- Plo?fert, m.
- Plug, m.
- Plo?-hînchen, m.
- Plo?-klepel, m.
- Plo?-kolter, m.
- Plo?kramp, m.
- Pluk-rad, n.
- Plo?schlitt, m.
- Pluk-schlissel, m.
- Plo?schuer, f.
- Bluibel
- Bluk
- Blum, f.
- Blo?men-depen, n.
- Blume-hawe
- Blume-kehl, m.
- Plum
- blumich, adj.
- plummen, tr. v.
- plumpsen, intr. v.
- Plump-sack, m.
- Plumpser, m.
- blund, adj.
- Plunder, m. n.
- Blus, f.
- pluschtern, intr. v.
- Blut, n.
- Blutarm
- Blutäse
- Blutfleck
- blutrinstich, adj.
- Blutschwier, m.
- Blutsiffer
- Blutstirzeng(en), f.
- Blutwurscht
- plutschen, intr. v.
- blutt
- Boballe, m.
- bobbelich, adj.
- bobbeln, intr. v.
- Bobel, f.
- Bobele, n.
- Boben, m.
- Helle-bèbche
- Bobert, m.
- Bobo, n.
- pocheln, intr. v.
- Pochler, m.
- Bochs
- Bock, m.
- Bocks-horn
- Bock-sprung
- Bock, n.
- Pock, f.
- Pocke-lach, n.
- pockech, adj.
- po?kech, adj.
- Bockel
- bockeln, intr. v.
- bocken, intr. v.
- Bock-schanz, m.
- Bockel-schanz, m.
- Bockse-bart, m.
- Bocke-bôrt, m.
- Podasch, m.
- Bodell
- Pod?nt, f.
- Po-hahn
- Bohn, f.
- Bohne-brit
- Bohnekritche
- Bohnelied
- Bohnenas
- Bohnestecke
- Bohne-stroh
- bohnen, tr. v.
- Boïbel
- Boïm
- Boin
- Boïs, m.
- Pojier, n.
- pojieren
- Bok, m.
- Bokegesiht, n.
- Pokes, m.
- Pol
- Pol, m.
- Polak, m.
- polieren, tr. v.
- Polett, f.
- Polfer
- Polin
- Boll, f.
- Boll-äsch, f.
- Bollech, m.
- Bollen, m.
- Bollhammel
- Boller-loch, n.
- Boller-matz, m.
- bollern
- Bölles, m.
- böllesech, adj.
- Böllesechkät
- Boll-mehl, n.
- Bolle-mehl, n.
- Polmer, m.
- pol-rihtich
- Bols, m.
- Bols-ôder, f.
- Böls, f.
- polterech, adj.
- bolzen, intr. v.
- Bom
- Pomat
- Bommel
- Bom-neigelcher, Pl.
- Bomp, f.
- Pomp
- pompen
- bompeln
- Bompel-nekel, m.
- Pomper-nekel
- Bompes
- Bom-stratzer, m.
- bon-ärschelen, intr. v.
- Bong, m.
- Bongert, m.
- Bonifaz, n.
- Ponjar, m.
- Ponje, f.
- Ponsch, m.
- Bont, m.
- Pont, f.
- Pont, m.
- Ponte-lach, n.
- Bonzel, f.
- bonzeln, intr. v.
- bonz-enen, adv.
- bonz-owen, adv.
- Popp, f.
- Poppe-spil, n.
- Poppe-stek, n.
- Poppeli, f.
- Boppes, m.
- Bor
- Bor, f.
- bor, adj.
- bor, adj.
- Bor-bihn
- Bordügal, n.
- boren, tr. v.
- boren, tr. v.
- Porette
- Borj, m.
- borjen, tr. v.
- porjieren, intr. v.
- Porjier-kraut, n.
- Borkirch, f.
- borniert, adj.
- Borscht, m.
- Porsion, f.
- Bor-spicher, m.
- Port, f.
- Portegeld, n.
- Bortmonne, n.
- Porträ, m.
- Pos
- Bösch, m.
- Bösch-bu?t, m.
- Bösch-grond, m.
- Poscht, f.
- Poscht-kart
- Poschtkutsch
- Poscht-pärd, n.
- poschtelieren
- Poschten, m.
- Boschur
- Boss, f.
- Poss, m.
- Bosse, m.
- Bosse II, f.
- Bossecht, f.
- possen, tr. v.
- bossich, adj.
- bosslen, intr. v.
- Bossler, m.
- Poss-rut, f.
- Bossung, m.
- Bot, m.
- Pot 1
- Pot, m.
- Pote-giesser
- Pote, f.
- poten-grawich, adj.
- Poter, m.
- potern, intr. v.
- Pot-sack, m.
- Potsch
- Pot-chambre, m.
- Botsche
- Potsch-hafen, f.
- Bottel, f.
- bottel-rot, adj.
- Bottelter, f.
- Botter
- Potto, m.
- Bot-trawer, m.
- Botze, m.
- Hanf-botschä
- botzen
- Botzerei, f.
- Potz-pudel-nakech, adj.
- Bou, m.
- Bouf
- pouftech, interj.
- Boustof
- Bow
- Bowatz, m.
- Powei
- Brach
- brächen, intr. v.
- Brach-käfer, m.
- Brach-monat, m.
- Bräcke, f.
- bräcken
- braddelen, intr. v.
- Bradeler, m.
- Brädemer, m.
- braf, adj. u. adv.
- Praff, f.
- Praff-messer
- Praff-ro?t
- praffen, tr. v.
- Praffert, m.
- Prahler, m.
- brajern, intr. v.
- Brak
- Brakunie, m.
- Bräm, f.
- Brämer, m.
- Brand, m.
- Brandfass
- Brandkass, f.
- Brandsohl, f.
- brangen, intr. v.
- Brangert, m.
- Bränkel, n.
- Brannte-win, m.
- Bransel, m.
- branselech, adj.
- Braschen, f.
- Braschenêwe, Pl.
- Brasett, f.
- Brät, f.
- brät, adj.
- brät-spurech
- Brät-arsch, m.
- braten
- Brat-ecke, f.
- Präter, m.
- brätich, adj.
- Pratik, f.
- Bratsch, f.
- Bratsch, f.
- bratschech, adj.
- Brät-schof, f.
- bratzeln, intr. v.
- pratzen, intr. v.
- Brätzer, m.
- Pratzer, m.
- brauchen
- braukes, adj.
- Braulent, f.
- Braulet, f.
- Praum
- braun
- braunelzech, adj.
- Braut
- Braut-jong, m.
- Braut-mêdchen
- Braut-stuhl
- Pre, m.
- Brech, f.
- brechen, tr. v.
- Predell, m.
- predichen, intr. v.
- Predicht, f.
- Predijer
- Brei, m.
- Brei-dijel, m.
- Brei-sack, Pl.
- Breï-bich
- preibich, adj.
- breïdich, adj.
- Breiding, f.
- Breidung, f.
- breiech, adj.
- breïen
- Preier, m.
- Breïf
- preïfen
- Preïfong
- Breïl, m.
- Preiss, m.
- Preissen, n.
- preïwich
- Brek, f.
- Brek
- Brel
- Brellen-gickser, m.
- Bremm, f.
- Bremme
- Brems, f.
- bremsen, tr. v.
- Brenn, f.
- brennen, intr. v.
- Brenner, m.
- Brennetzel, f.
- Brennessels-tee
- Brenn-olich, m.
- Brenz, m.
- brenzeldich, adj.
- brenzen, intr. v.
- Brenzerte
- brenzich, adj.
- breseln, tr. v.
- Bresem, m.
- Bresen, m.
- Present, m.
- presentieren, tr. v.
- Bresla
- Bresel
- Press, f.
- pressieren, intr. v.
- Press-kammer, f.
- Prester-duttler
- Bretsch, f.
- bretschen, tr. v.
- breïtschen, tr. v.
- Brett, n.
- Bretzel
- Bretzel-sondech
- bretzen
- prewenieren, tr. v.
- prezis, adv.
- Brick, f.
- Brid, f.
- Brid, f.
- briden
- briderlich, adj. u. adv.
- Briderlichkät, f.
- Bridersch, f.
- Pridie, m.
- Bridigam, m.
- Brief, m.
- Brief-däschel, n.
- Briefer-kopp
- Briefsäckel, n.
- Brigardje, m.
- priglen, tr. v.
- Brih, f.
- brihen, intr. v.
- Briling, m.
- Brill, m.
- Brill-ärsch, m.
- brillen, intr. v.
- Briller, m.
- brillsen, intr. v.
- Brimber, f.
- Brimchen, f.
- Brime, m.
- Brimemesser
- Brimmen, m.
- Bremme-bese
- Bremmele-same, m.
- bringen, tr. v.
- Brinnel, n.
- Brinnett, n.
- Pris, m.
- Pris, f.
- Pris-dudel, m.
- Brisel, n.
- briselen, intr. v.
- prisen, tr. v.
- Prisong, m.
- Brit-knaw, m.
- britlen, intr. v.
- britlich, adj.
- Brit-maidel, n.
- Brit-rose, f.
- Britsch
- Britsch, f.
- Britsche-lecker, m.
- Britsch-wan, m.
- britsich, adj.
- Brit-stuhl, m.
- Broch, m.
- Broch, f.
- Brochenn, f.
- Broch-mont
- Broch-stelzchen, f.
- broch, adj.
- brochen, tr. v.
- Brockel, m. f.
- Brockelfresser
- Brocken, m.
- brocksen, intr. v.
- Brocksert, m.
- broddeln, intr. v.
- Brode, m.
- broden, tr. v.
- brodieren, tr. v.
- profarscht
- Profarschthät, f.
- Professer, m.
- Profit, m.
- Profitchen
- profiterlech, adj.
- profitieren
- prolchern, intr. v.
- Brolen, m.
- Brombier, m.
- Brome, m.
- bromeen
- brommen, intr. v.
- Broms
- Bronk
- bronkich, adj.
- Bronsch, m.
- bronschen, intr. v.
- Bronz-döpen, n.
- bronzen
- Bronzert, m.
- proper, adj.
- Propertet, f.
- Brosch, f.
- Broscht
- Prosse-werbal, m.
- Brot, n.
- Brotdeich
- Bro?t-deïer
- Bro?t-gewenner
- Bro?therr
- Bro?tkurwel
- Bro?tschâf
- Bro?tschank
- Bro?tschaft, m.
- Bro?tschiess, n.
- Brot-imm, f.
- brotschen, intr. v.
- Brott-eck, f.
- brotten, intr. v.
- Brott-sack, m.
- Prow, f.
- prowat, adj.
- Prowenz, f.
- prowieren
- Prozess, m.
- prozessen, intr. v.
- Prozession, f.
- Bruch, m.
- bruchen
- brucken, intr. v.
- Bruckert, m.
- Bruder, m.
- Bruders-bu
- bruddelen, intr. v.
- Bruddel-krug, m.
- Prum, f.
- Brummebâm, m.
- Praume-gebäscht, n.
- Praume-schuedi, m.
- brum-brenzeldich, adj.
- Brumm-breien, f.
- Brummel
- Brummelbär
- Brummelsack
- Brummelsupp
- brummelen, intr. v.
- Brums, f.
- Brumse-kepp, Pl.
- brun, adj.
- brun-acheldich, adj.
- Brunken, m.
- Brunnen, m.
- Brunnenkress
- Brunnenrehr
- Brunnentrog
- Brunnenwasser
- Brunz, n.
- Brunzkiwel
- Brunzloch
- brunzen, intr. v.
- Brunzer
- Brus, f.
- Brus, f.
- brusch, adj.
- Bruscht, f.
- Bruschtduch
- Broschtkär, m.
- Bruschtkaschten, m.
- Bruschtlappen
- Bruschtmur
- Bruschtzucker
- Bruscht-duch, n.
- Bruscht-lappen, m.
- brusen
- Bruser, m.
- Brusersch(e), f.
- Brusert, m.
- Brus-knochen
- Brus-kopp, m.
- Brus-schenkel, m.
- Brut, f.
- Brut, f.
- Brutfihrer
- Brutstick, n.
- brutlich, adj.
- prutzen, intr. v.
- prutzich, adj.
- Prutz-kopp
- Bu, m.
- Buwe-glock
- Buwe-narr
- Buwerecht, n.
- Buwe-streich
- buwe-tortich, adj.
- Bubel-hahn, m.
- Bubel-kapp, f.
- Bubeller, m.
- Buben-glock
- Bubetz, m.
- bublen, intr. v.
- Buch, m.
- Buch-binner
- Buch, m.
- Buch-grimme
- Buch-weh
- Buch, f.
- Buch-bit, f.
- Buch-keche
- Buch-stuhl, m.
- Buch-wäschersch, f.
- Buchwäschers-gespräch
- Buschwäschers-klabber, f.
- Buch, f.
- Buchfink
- Buch, f.
- Buchfink
- Buch, f.
- buchen, tr. v.
- Buchs, f.
- Buchse-sack, m.
- Buchsen-knöpp
- Buchsen-schisser
- Buchse-kirw, f.
- Buchs-bam, m.
- Buch-weh
- Buck, m.
- Buckel, m.
- B.-schmêr, f.
- buckeldich, adj. u. adv.
- bucken, intr. v.
- Buck-hofen, Pl.
- Pucket, m.
- Puddel, m.
- Pudder, m.
- pudderen, tr. v.
- puddlen, refl. v.
- Budell
- pudel-nackich, adj.
- pudel-nass, adj.
- budé’n, intr. v.
- Budik, f.
- Butiks-frâ, f.
- Budsche, n.
- Puff, m.
- puff, interj.
- puffech, adj.
- buffen, intr. v.
- puffen, intr. v.
- puffen, tr. v.
- Puffer, m.
- Puffert, m.
- Buffing, m.
- buge
- Bugel, f.
- Bugel-íse, n.
- Buger
- buglen, tr. v.
- buglich, adj.
- Buï, m.
- buïwen, tr. v.
- buja
- Bukenum
- Pul, m.
- Bull, f.
- Pull, f.
- Bull-dock, m.
- Pulwer, n.
- Bum, f.
- Pumat, f. n.
- Bumbes-kruk, m.
- Bummel-dorn, m.
- Bummer, m.
- Pump, f.
- pumpen, tr. v.
- Pumper-nickel, m.
- Bumpes
- Bumpesin, n.
- Pumpje, m.
- Pund, n.
- Punde-bire, f.
- Pundwis
- bunfa, adv.
- Bungert
- Bungsch(t), m. f. n.
- Pungsch
- Bunn, f.
- Punt, f.
- Bunte, m.
- Bunzel, n.
- Pup, m.
- Pup-lach, n.
- Pup-sack, m.
- Pupeller
- pupen, intr. v.
- Pupert, m.
- Buppes
- bup-satt, adj. u. adv.
- Bur, m.
- Bure-brot
- Burebub
- Bauere-jong
- Bure-koscht
- Buremädel
- Bure-mod, f.
- Buregredel
- pur
- Bur(e)ch
- Bure, m.
- Burekress, f.
- Bure-krôp, m.
- Burwasser
- buren, intr. v.
- Purett, f.
- Purgatz, f.
- Burich, f.
- puritich
- Burjer-mäschter, m.
- Purpel
- Burrasch, m.
- burren, tr. v.
- bursch, adj. u. adv.
- Bursch-mann
- Burscht, m.
- Burzel-buck, m.
- Burzelin, n.
- Burzelinfawrik
- burzelinen, adj.
- Burzels-da, m.
- Bus, f.
- Bus-predicht
- Bus, f.
- Pus-backe
- Pus, f.
- Busch, f.
- Buschem, m.
- puschen, intr. v.
- Puschert, m.
- Buschi, f.
- buschieren, intr. v.
- Buschong, m.
- Buscht, m.
- Buschte-benner, m.
- Buschte-krëmer, m.
- Puschtur, f.
- Busem, m.
- pusperlich, adj.
- Bu'staw, m.
- bu'stawieren, intr. v.
- Butek
- Butell, f.
- Butsch, f.
- Butsch, f.
- Putsch, m. f.
- Putsch-blume
- Putschlerche
- butschen, intr. v.
- putschen, tr. v.
- Putschert, m.
- Puscher, m.
- Putt, f.
- Butteln, f.
- Butter
- Butterblum
- Butterfass
- Butterfrâ
- Buttergrumbir
- Buttermilich
- Butterschärr, f.
- Butterschmêr, f.
- puttich, adj.
- Putticher
- Butze, m.
- Butzel, f.
- butzen, tr. v.
- butzen, tr. v.
- Butzert, m.
- Butz-frau
- Butz-lump
- Butz(e)mummel, f.
- Butz-pulver, n.
- Butz-woll, f.
- Buwe-
C
(E?)(L?) http://woerterbuchnetz.de/cgi-bin/WBNetz/wbgui_py?sigle=LothWB
Wörterbuch der deutsch-lothringischen Mundarten |
D
(E?)(L?) http://woerterbuchnetz.de/cgi-bin/WBNetz/wbgui_py?sigle=LothWB
Wörterbuch der deutsch-lothringischen Mundarten |
- da
- Da
- dab, adj.
- däbbelen
- dabbern, intr. v.
- tabeldich, adj.
- daben
- Dabo, m.
- Dach, m.
- dach-dächlich, adv.
- Dach-glock, f.
- Dach, m.
- Dach-pätt, n.
- Dach-traf
- Dach-stuhl
- Dach-zeïl, f.
- dach, conj.
- dachen, intr. v.
- dachen, intr. v.
- Dachs, m.
- Dachs-hond
- dächsen, tr. v.
- Dachtel, f.
- dachtelen
- Dach-traf, m.
- dack
- dacks
- dacken, tr. v.
- Dacker, m.
- Dada
- Dada, n.
- Dadang, f.
- Dadang, f.
- daderen, intr. v.
- Daddel, m.
- daddeldich, adj.
- taddelen, intr. v.
- Taddeler, m. f.
- Taddelesch, m. f.
- taddelich, adj.
- Dadder, m.
- Dadder, m.
- Dadder, f.
- dädichen, intr. v.
- daen
- Daf, f.
- Dâf-breïf, m.
- Dâfbuch
- Dâfgôt
- Dauf-reckl
- Dâf-stän
- Dâfpätter
- daf
- Tafel, f.
- dafen
- däfen, tr. v.
- Taffet, m.
- Dafhät, f.
- dafor, adv.
- daheim
- dehäm
- Daifer, m.
- däjlich, adj. u. adv.
- Tak, m.
- Tâke-schâf, m.
- Tâkeschesser
- däkich
- Dal, n.
- Däl
- dälen
- dälber, adj.
- Talch, f.
- Da'lehner, m.
- dälen
- Daler, m.
- Tali, m.
- Dalkes, m.
- dalkich, adj.
- Talleng
- dälmals, adv.
- Da'lohn, m.
- Talon, m.
- däls, conj.
- dälen, conj.
- Dälung, f.
- dälwen, tr. v.
- Dam, f.
- dambi, interj.
- Tambur, m.
- Tambur-major
- damidech, adj.
- Damaschten
- Tamaschten
- Damaschtepraume-bâm
- Damelleren
- Damm, m.
- dammen, tr. v.
- dämmern, tr. v.
- dämmerich, adj.
- Damp, m.
- Dampmaschin
- Dampnudle
- Dampschef
- dämpen
- Dämpert, m.
- dämpich, adj.
- Dämpsch-huschte, m.
- Dank, m.
- Dankeswert, adj.
- dankber, adj.
- Dankberkät
- danken, intr. v.
- Dann, f.
- Danne-bâm
- Dännebösch, m.
- Danneholz
- Dannen-fink, m.
- Danne-strauss
- Dännen-zâp, m.
- dann, adv.
- dannen, adj.
- dannen, adv.
- Tant, f.
- Danz, m.
- Danzbär
- Danzknopp
- Danzmäschter
- Danzmusik
- Danzpeter
- Danzsal
- Danz-dere-männchen, m.
- Dänze, f.
- danzen, intr. v.
- Dänzer, m.
- dänzerech, adj.
- Dänzler
- Dänzlersch
- Tapasch, m.
- Tapert, m.
- Tapet, f.
- tapich
- Dapp
- Tapp, f.
- täppele
- Tappen, f.
- tappen, intr. v.
- tappen, intr. v.
- dapper, adj. u. adv.
- Tappes, m.
- Dar
- Dar, f.
- darahter, adv.
- darfen
- dërfen
- Darm, m.
- tarrelsich, adj.
- Darschtech
- Tart, f.
- Tarte-plättel, m.
- Turte-schiene, f.
- darwen, intr. v.
- Täsch, f.
- Täschel-krut, n.
- dass, conj.
- Tass, f.
- dässemen
- dat
- Dat, f.
- Tata, f.
- däter, adv.
- dato, adv.
- Datsch
- Datsch, m.
- Datsch III, f.
- Tatsch, f.
- datschen, tr. v.
- tatschen, intr. v.
- dätscheln
- Datschert, m.
- datschich, adj.
- Datterich, m.
- tattern, intr. v.
- tättern, intr. v.
- Dau, m.
- Dau, f.
- Daudel, m.
- taudelen, intr. v.
- daudern, intr. v.
- Dau-deschtel
- dauen, tr. v.
- dauen, intr. v.
- dauen, intr. v.
- dauen
- Dauer
- dauer-häftich, adj.
- Dauf
- dauf
- Daum
- daums-dek, adj.
- dauschen, intr. v.
- tauschen
- Tausch
- dausend, num.
- hunert dusich
- Dausend-gulle-krut, n.
- Tauwen-stesser, m.
- dauzen, intr. v.
- Tax, f.
- d?belen, tr. v.
- Debo, m.
- Dechen, m.
- Deck, f.
- Deckbett
- deck, adv.
- deck-mol
- Deckel, m.
- Deckel-koref, m.
- Deckel-schneck, f.
- decken, tr. v.
- decklen, tr. v.
- Dede, n.
- dedengen
- dedersch
- Dedor
- defflen, tr. v.
- dehäm
- Dei, m.
- dei, adj.
- deibelhaftich
- Deiblerei
- Deich, m.
- Deich, m.
- Deich, m.
- deïdeln
- deïden, tr. v.
- deïdlech, adj.
- Deïdrech
- deien
- deier
- Deierecht, f.
- Deier-johr, n.
- deierlech, adj. u. adv.
- Deierlechkät, f.
- Deïf
- Deifhenker, m.
- Deïft, f.
- Deih, m.
- Deiker, m.
- Deiksel, n.
- Deil
- deilen, tr. v.
- Teimer, m.
- teimeren
- Deimerlenk, m.
- Deimelenk, m.
- deïnen
- Deïnscht
- teïnen, intr. v.
- Deïner, m.
- deïnescht, adv.
- Deïpert, m.
- Deïschta
- deischter, adj. u. adv.
- Deischtert, f.
- deïseit, präp.
- Deisem, m.
- deisemen, tr. v.
- däsemen, tr. v.
- Teiss
- Teissel
- deiten, intr. v.
- deitlich, adj.
- Deitlichkät, f.
- deitsch
- deïwech, adj.
- Deiwel, m.
- Deïwels-bänner, m.
- Deiwelsdreck, m.
- Deiwels-stark, n.
- Deiwelerei, f.
- Deibelerei, f.
- deiwelhaftig
- Deiwenker
- Deïwerei, f.
- Teje
- dek
- teken, intr. v.
- Deksel
- Dekt
- Dell, m.
- Dell, f.
- Teller, m.
- tellern, tr. v.
- Dellt
- de-mal, adv.
- Demant, m.
- Tember, m.
- Tember-papeier, n.
- dem-noh, adv.
- Dempel, m.
- Tempel, m.
- Tempel-här, m.
- Demut
- den
- dene
- denen, tr. v.
- Dengel-gescherr, n.
- Dengel-stock, m.
- dengen
- denget-we'n, adv.
- denglen, tr. v.
- denken, intr. v.
- Denn, m. f. n.
- Denn-dir, f.
- Dennrês
- denohter, adv.
- Tensch, m.
- Denschda
- Den-schesser, m.
- Dent, f.
- Deppches-moss, f.
- Teppel
- teppelech
- teppelen, intr. v.
- Deppen
- Teppi, m.
- der
- der, pron.
- der, pron.
- Der
- der-
- der-bant
- der-bei, adv.
- der-durech, adv.
- derent-we'en, adv.
- der-erscht, adv.
- Deres
- derfen, Hilfsztw.
- der-gent, adv.
- der-hanner, adv.
- der-hoïn, adv.
- Derk, m.
- der-lanscht, adv.
- der-lescht, adv.
- der-mat, adv.
- Termen
- Termin, m.
- der-newen
- der-nieden, adv.
- der-noh, adv.
- der-ohter, adv.
- Terpetin, m.
- Terpetinolich
- Derre, n.
- Terro, m.
- der-selwich
- der-sonner, präp.
- der-teschen, adv.
- der-vir, adv.
- der-vun, adv.
- der-wert, adv.
- der-widder, adv.
- der-zu, adv.
- d'es, interj.
- Desch
- Deschtel
- Deschtel-do?ch
- Deschtel-veilchen, m.
- -fenkeltchen, m.
- Teschtement, n.
- desseit, präp.
- Tessel, m.
- tesseln, tr. v.
- Desser, m.
- de-von, adv.
- devorde, adv.
- d?weren, intr. v.
- Dewi, m.
- Dezember, m.
- Tibi, m.
- Dich, m.
- Dichel, f.
- Dicheldole
- Dicht, f.
- dick, adj. u. adv.
- Dick-kopp
- Dick-milch
- Dick-panz
- Dick-ribe
- Dickschädel
- Dick-wangst
- Dick-wurzele
- Dickchet, f.
- Diddel
- die
- Dieb, m.
- dief, adj. u. adv.
- Diele, f.
- Diele-bode
- Dile-wand, f.
- dielen, tr. v.
- dienen, intr. v.
- dienlich, adj.
- Dienschda, m.
- Dienscht, m.
- Dienschte, m. Pl.
- Dier, n.
- Dier-besch, m.
- Dier-gard
- dier, adj. u. adv.
- dieschten, intr. v.
- diffisil, adj. u. adv.
- Diger, m.
- dihten, intr. v.
- dijelech, adj.
- Diks, m.
- Dikt, f.
- Dilpe-datsch, m.
- Tilpel, m.
- Timel-wan, m.
- dimmelen, intr. v.
- Dimmel-wetter, n.
- Dimmer-stein, m.
- dimpen
- din
- Dindle, f.
- Dinel
- Ding, n.
- Dings, n.
- dingen, tr. v.
- dinken, intr. v.
- dinn, adj.
- dinn, adj.
- dinn-heidich
- Dinn-schisser
- Tinnes, m.
- Tint, f.
- Tinte-beer
- Dinde-budell
- Tunte-pabier
- Tinteschisser, m.
- tiplich, adj.
- Tippel, m.
- Dippen, m. n.
- Deppe(n)-fescht, n.
- Deppe-fläsch, n.
- Dippe-giesser
- Deppe-krämer
- Dir, f.
- Dir-lumpe, f.
- dir
- dir, pron.
- Tirang, m.
- Dirann, m.
- Tir-buschong, m.
- diren
- dirängelen, tr. v.
- dirfen
- Tirk, m.
- Tirkisch, adj.
- tirkelen, intr. v.
- tirkelich, adj.
- tirkelech, adj.
- Tirken-kor, n.
- Dirmel, m.
- dirmeltich, adj.
- dirm?l?n, intr. v.
- Dirmeler, m.
- tirmen, intr. v.
- Tirmer, m.
- Tirschle
- Tirscher
- tirschlen, intr. v.
- Tirteng, m.
- dirzen, tr. v.
- Tisann, m.
- Disch, m.
- Disch-deck
- Disch-duch
- Disch-messer
- Disch-nâper
- Dischplatt
- Disch-pot
- Dischel
- Dischelfink
- dischen, tr. v.
- tischen
- derteschen
- dischlen
- Dischta
- Dischtel
- Dischtel, f.
- Dischtel-zwi(g)
- Dischel-fink, m.
- diskrieren, intr. v.
- disperich, adj. u. adv.
- dis-reis, adv.
- Tissel, m.
- Dissel-kett
- Dissel-hoke
- Dissel-nagel
- diten, intr. v.
- Titi, m.
- Titjes-wuer, f.
- titlieren, tr. v.
- ditsch, adj. u. adv.
- Ditscher, m.
- Ditsch-land, n.
- Deitsch-land, n.
- Titt, f.
- titteln, intr. v.
- Tiwel
- do, adv.
- do-beï
- do-enen
- do-ener
- do-eran
- do-erdurch
- do-er?m
- do-erfort
- doerohter
- do-hannen
- do-her
- do-inge
- do-îwer
- do-newen
- do-niden
- do-nîn
- do-riwer
- do-rumer
- Toalzireï, m.
- do-bannen, adv.
- do-baussen, adv.
- Dobe
- dobel, num.
- Dobelt, n.
- doben, intr. v.
- Tobias, m.
- doblieren, tr. v.
- Doblun, f.
- doch, conj.
- Dochter, f.
- Dochter-mann
- Tock-hond, Pl.
- Tockle-belle, n.
- Dod, m.
- Dods(s)-angscht
- Dode-baum
- Dod(s)-bett
- Dodsind
- Dode-zäche
- Dode-geschmack
- Dode-kleidre
- Dode-vowel
- Dode-wan
- Dode-farb
- Dode-baum, m.
- Dode-fall
- Dode-glock, f.
- Dode-gräber, m.
- Dode-klädesch, f.
- Dode-kohlen
- Dodel, m.
- Dode-lad, f.
- Dode-mess, f.
- Doder, m.
- Doder II, m.
- Dode-vesper
- Dode-vogel, m.
- Dode-wa'n, m.
- Dode-zächen, n.
- Todi, m.
- Dodo, m.
- Tods-amen, m.
- dofor
- Doggele, n.
- Dogg-nas, f.
- Doï
- doï
- doïw
- Doïf
- Dokes, m.
- Dokter, m.
- Dokterei, f.
- dokteren, intr. v.
- dokterieren, intr. v.
- Dol, m.
- Tol, m.
- Dole, m.
- Dole-macher
- Dole-moller, m.
- Dole-schluffer
- Dolen
- dolen
- Dolepane, f.
- doll, adj. u. adv.
- toll de moll, adv.
- Tolle, m.
- Tölpes, m.
- Dolze, m.
- Tombero, m.
- Dumbero-pärd, n.
- Domino, n.
- domm
- Dommel-dor, m.
- Dommerei, f.
- Dommes, m.
- Dommesdick, m.
- Domp, m.
- Tomp, m.
- dompech, adj.
- Dompechkät, f.
- Dömpel, m.
- dömpen
- tompen
- Dompscht, m.
- dompschten
- Ton, m.
- Ton
- do-niden, adv.
- Donk, f.
- donken, intr. v.
- donker-forwech, adj.
- Tonkert, m.
- Tonn, f.
- Donner
- donnern
- Donneschtech
- Tontsch, m.
- Tope, f.
- topen, intr. v.
- Topert
- Topert
- topich
- Dopp, m.
- dopp-wäcklen, intr. v.
- Top-schwanz, m.
- Dor, m.
- Dêre-heck
- Dêreholz, n.
- Dor, n.
- dor-erscht, adv.
- Dorf, n.
- Dorf-bëse, m.
- Dorf-fôer, m.
- Dorfgasett, f.
- Dorf-tier, n.
- Dorlips, f.
- Torneschter, m.
- dorr
- dorren, tr. v.
- Torschong, m.
- dort, adv.
- dortich, adj.
- Dortichbeeren
- Dortichkeit, f.
- dosen, intr. v.
- Dosen
- Dôt
- dot, adj.
- Dot-feind
- dot-krank
- dot-meïd
- Dot-schlach
- Dotschle'er
- do't
- Dotsch, m.
- Dotsch, f.
- Totsch, f.
- Totsch, f.
- totschen, tr. v.
- toutschen, tr. v.
- tottelen
- Totteler, m.
- Dotz, f.
- Totz, f.
- totzech, adj.
- totzen, intr. v.
- Totzerei, f.
- Dotzert
- Totzert, m.
- Totz-klos, m.
- toweldich
- towen, intr. v.
- Tra, m.
- Drach, m.
- Trach
- dräch, adj.
- trachten, intr. v.
- tracken, tr. v.
- traddelen, intr. v.
- Traddeler, m.
- Draf, m.
- Dach-draf
- Draguner, m.
- Dräh, f.
- Dräh-bank, f.
- Dräh-orjel
- Dräh-stuhl, m.
- drähdich, adj.
- Drähdichkeit, f.
- drähen, tr. v.
- drähen
- Dräher, m.
- Draht
- Traht, f.
- dräjen
- Drajer
- traktieren, tr. v.
- dra'kucken, intr. v.
- Trallje, f.
- Tram, m.
- Drâm-bouch, n.
- trämen, tr. u. intr. v.
- Trämerei
- Drämesch, f.
- Trampel, m.
- Trampel-dier, n.
- tramplen, intr. v.
- trâ’n
- Trän, f.
- dränglieren, tr. v.
- Drank, m.
- Trank, m.
- Drankâpel, m.
- Drank-bir, f.
- Drank-fâs, n.
- Tränk, f.
- tränken, tr. v.
- dranken
- drenken
- Trant, m.
- tränteln
- trändeln
- Trap, m.
- Tra'pote
- Trapp
- Drappen, m.
- Trappen
- trappen, intr. v.
- Trappert, m.
- trappieren, tr. v.
- trapp-weis, adv.
- Trasche
- Draschel
- Tra'schemel, m.
- Tratsch, f.
- Tratsch, f.
- tratschen, intr. v.
- trätschen, intr. v.
- tratschich, adj.
- Tratscher, m.
- Drau, f.
- Draubuer, m.
- trauen I, tr. v.
- trauen, tr. v.
- Trauer
- trauern
- Trauer-gezei, n.
- Drauf, m.
- Drauwe-kranz, m.
- Drauwe-mônt, m.
- Drauwe-stack, m.
- Drauwe-wêder, n.
- Traufel
- Drau-liht, n. m.
- Tröh-liht, n. m.
- Draum
- Trausch
- trauschech, adj.
- Traut
- drauwen, intr. v.
- Trawante
- Trawe, f.
- Trawers, f.
- trawers, adv.
- drechen
- Drechent, f.
- Dreck, m.
- Dreckbandel
- Dreckbalzer
- Dreckbansch
- Dreckbope
- Dreckbur
- Dreckding
- Dreckloch
- Dreckmerder
- Drecknescht
- Drecks-profet
- Drecksack
- Drecksouw
- Dreckspatz
- Dreckvogel
- dreckich, adj.
- Dreckichkät, f.
- Drecksert, m.
- treden, intr. v.
- treffen, tr. v.
- Treffer, m.
- Dreh-hälsche, n.
- Drähter
- Dreh, f.
- Dreh-pluk, m.
- Dreht-gar, n.
- Dreh-wan, m.
- Drei, num.
- drei-änich
- dreibänich
- drei-dobel
- dreierlei
- Dreifaltich(kät)
- dreijährich
- drei-spännich
- drei-vêrels
- Trei, f.
- Treihät
- trei, adj.
- trei-herzech
- Dreiakels, m.
- Dreiakelsbild
- Drei-duer, m.
- drei-genäht, adj.
- Drei-Herre-mess, f.
- Drei-kineks-dâch, m.
- dreimen
- Treip, f.
- Treipe-breïht, f.
- Treipe-fett, n.
- Treipe-gefölls, n.
- Treipen-hêrchen
- Treipe-kreitchen, n.
- Treipe-verschlöppong, f.
- Treip, f.
- Treipe-breïht, f.
- Treipe-fett, n.
- Treipe-gefölls, n.
- Treipen-hêrchen
- Treipe-kreitchen, n.
- Treipe-verschlöppong, f.
- dreïw
- dreïwelzech, adj. u. adv.
- Dreïwelzechkät, f.
- dreiwen
- dreken
- Dreker
- Dreker, m.
- Drekerei, f.
- trelen, intr. v.
- Tremolt, m.
- Trendel, m.
- trendeln, intr. v.
- Trendler, m.
- Trendel-meier
- Gotts-trendler
- Herrgotts-trendler
- Treng, m.
- drenken
- Trenz, f.
- Trep(s)
- dreps-nâs, adj.
- Dreps-nues, f.
- trepen
- drepsen
- Trepp, f.
- Treppe-gelänner, n.
- Treppen-haus
- Treppe-kummer, f.
- Treppen-tret, m.
- treppeln, intr. v.
- Treppeler, m.
- Treppling, m.
- Drepsert, m.
- dreschaglen
- Dreschagler
- dreschen, tr. v.
- Drescher, m.
- Drescher-lohn
- Drescherleck, m.
- treschten, tr. v.
- treschterlich, adj.
- treïschlech, adj.
- Dressi, m.
- Dressi's-schâf, m.
- Tret-bitt, f.
- Trett (Tratt)
- Tretz
- tretzen
- trib, adj. u. adv.
- triben, tr. v.
- Tribenal, n.
- Tribsal, m.
- tribselich, adj.
- Trichter, m.
- Trick, m.
- Dricke-männche, m.
- dricken, tr. v.
- Dricker, m.
- Driesch, m. n.
- driesch, adj.
- Triko, m.
- Drili
- Drill, f.
- Trillbobe, m.
- Drille-bor, m.
- drillen
- trillen
- Trillert, m.
- Drilles, m.
- drim, adv.
- Trim, f.
- trimen, intr. v.
- drimmen, tr. v.
- dringer, adv.
- trinken, tr. v.
- Drip
- Trip
- Tripel, n.
- dripen, intr. v.
- Trippen-schleiferten
- tripplen
- trischaken
- Trischackspiel
- Drischling
- trisselieren, intr. v.
- drissich, num.
- dritt, num.
- Tritt, m.
- dritten, refl. v.
- Dritter, m.
- Dritz, f.
- dritzen, tr. v.
- driw
- Driwel
- triwelieren, tr. v.
- Triwelieres, n.
- Driwen, n.
- triwen, tr. v.
- Triwenal
- driwer, adv.
- dri-zehn, num.
- Dro, f.
- Drô-bâm, m.
- Drô-band
- Drô-bei, f.
- Drô-dunn, f.
- Dro-patt, f.
- Drock, m.
- Drock-fehler
- Trodel, m. f.
- Trof, m.
- Trog, m.
- Drohne, f.
- Droht, m.
- Droht-eisen
- Droht-säl, n.
- Droht-spitz
- Droht-zang
- Droïm
- droïwen
- drolech, adj. u. adv.
- Troll, n.
- trollen, refl. v.
- Trölles, m.
- Tröl-liht
- Droll-moll, f.
- Tromm
- Tromp
- Trompet
- trompeten
- Dron, m.
- tronen, intr. v.
- Dronk, m.
- dronken, adj.
- drop
- drop an derwider, adv.
- Dro-patten
- drop-machen, tr. v.
- Drop-mächer, m.
- Drop-mächersch, m.
- Tropo, m.
- Dropp, f.
- Troppen, m.
- Droschel, f.
- Droschel, f.
- Troscht, m.
- troscht-midich
- Tross, f.
- trossen, refl. v.
- sich, refl. v.
- Troter, f.
- troteren, intr. v.
- Trotsch
- trotschen
- Drott, f.
- Trott, f.
- drotten, tr. v.
- Trotz
- trotzen
- drowen, adv.
- Drub
- Trubbel, m.
- trubbelech
- Trubbelement, m.
- trubel, adj.
- Truben-hängel, f.
- trublieren, tr. v.
- dru'brengen, tr. v.
- Druck, f.
- trucken, adj. u. adv.
- drucken, tr. v.
- trucken
- Drudel
- Drudel-sack, m.
- drudlen, intr. v.
- Drüeli, m.
- Drüel-lätschel, n.
- Druet
- druf
- druf-driwen, tr. v.
- Druff, m.
- Truffel, f.
- druf-gehn, intr. v.
- Druf-geld, n.
- Truite-fisch, m.
- truiwen
- dru'kreïen, tr. v.
- Trulles, m.
- drum, adv.
- Drumm, m. n.
- Drumm-fasem, m.
- Trumm, f.
- Tromme-schlä’er
- Trumm, f.
- Tromme-schlä’er
- trummen
- Drump, m.
- Trump, m.
- Trump-ass
- trumpen
- trompen
- Trumpet, f.
- Trumpetepulver, n.
- trumpeten, intr. v.
- Trumpeter, m.
- trumpieren
- trumplen
- Drum-sä, f.
- drunnen, adv.
- Trunsch, f.
- Trunsch-bett, n.
- trunschen, intr. v.
- Trunschert, m.
- Drupp
- Trur, m.
- truren, intr. v.
- trurich, adj.
- Drus, f.
- Trusch, n.
- Drusen, f.
- Drusenbrantwin, m.
- drusich, adj.
- druss, adv.
- Trutz, m.
- Trutzkiwel, m.
- trutz, präp. m.
- trutzen, intr. v.
- trutzich, adj.
- trotzech, adj.
- Truw, f.
- Driwel-drabbe
- Driwelkerne
- Driwelkuche
- Tscholi, m.
- du
- Dub, f.
- Duwe-schlag, m.
- Tubak
- Dubbel, m.
- dubbels-noh
- dubbern
- Dub?l, m.
- Dubi
- Dubile, m.
- dublen, intr. v.
- dublich, adj.
- Dublon
- Dubrich, m.
- Duch, n.
- Duchwiewer, m.
- duchen, adj.
- Duchten
- duchten, tr. v.
- Duckel-muser, m.
- ducken, refl. v.
- sich, refl. v.
- tucken, tr. v.
- ducklen, refl. v.
- sich, refl. v.
- Duck-sal, m.
- tuddelen, intr. v.
- duddern, intr. v.
- Dudel, m.
- dudeldich, adj.
- dudeln, intr. v.
- Dudel-sack, m.
- Duder
- Du-dischel, f.
- Dudler, m.
- Dudu
- duer, adv.
- tuffech, adj. u. adv.
- Tuff-stän, m.
- Duft, m.
- duftzich, adj.
- Dügel-müser
- Tujar, m.
- Dujend, f.
- dujendhäftich, adj.
- Tulepant, f.
- Dulett, f.
- Tull, m.
- Düll-kopp, m.
- Tumbro
- Tumen
- Dumesmärk, m.
- dumm, adj.
- Dummen, m.
- Dummen-noler, m.
- Dummes-dick, m.
- Dumme-nekel
- Dummheit, f.
- dummlen, refl. v.
- sich, refl. v.
- dumpsich, adj.
- tun
- Dunder
- dunkel, adj. u. adv.
- Dunkel-mann
- Dunkelhät
- dunken
- tunken
- Dunken-brot, n.
- Dunn
- Dunn, f.
- Dünnel, m.
- dunnen, tr. v.
- Dunner, m.
- Dunner-jis, interj.
- Dunnerleder
- Dunner-steck, interj.
- Dunner-wetter
- Dunder-weschbel
- dunneren
- Dunnersch-da, m.
- Tunte
- Tupel, m.
- Tupi, m.
- Tupi, m.
- Tupp, f.
- tuppelsdich, adj.
- Tuppen, m.
- tuppen, tr. v.
- Duppes, m.
- Duppmieser
- Dur, f.
- dur
- Tur, m.
- Tur-eil, f.
- Turmäschter, m.
- Durn-schliesser, m.
- Turschisser, m.
- Tur, f.
- Durang, f.
- durch
- Durch-gänger, m.
- Durch-laf, m.
- durch-machen, tr. v.
- durch-us on durch-än, adv.
- durch-witschen, intr. v.
- Durch-zuck, m.
- Durdel-dub, f.
- duren, tr. v.
- duren, intr. v.
- durfen
- dur-fier, adv.
- Durich-zug, m.
- durjenän, adv.
- Durkel-dauf, f.
- turkeln
- Dürledü, m.
- Turlips
- Turletein, f.
- Durm, m.
- turmentieren, tr. v.
- Turne, f.
- Turnips
- dur-noh, adv.
- Durr, f.
- Durren-oli
- durr, adj.
- Durr-bir(e), f.
- durren, tr. v.
- turren, tr. v.
- Durr-hengscht, m.
- Durr-lips, f.
- Durschel-stoin, m.
- Durscht, m.
- Tursch(t), m. f.
- Turscht-messer, n.
- turschten, tr. v.
- durschtisch, adj.
- Turt
- Durde-blech
- Durdekärwel
- Durtel-dauf
- Dus, f.
- dus, adj. u. adv.
- Dus
- Tus, f.
- Tusch
- Tusch II, m.
- Tusch, f.
- tuschen, tr. v.
- duschper
- Duscht
- Duschtel, m.
- duschter, adj.
- Duschterchit, f.
- duschtren, intr. v.
- Dusel, m.
- duselich, adj.
- duschelech, adj.
- duselich, adj.
- duschelech, adj.
- duseln, intr. v.
- duscheln, intr. v.
- dusemang, adv.
- tusen, tr. v.
- dusich
- dusselen, intr. v.
- Dussele(r), m.
- Tut, f.
- Tutefabrek, f.
- tuten, intr. v.
- tuten, intr. v.
- Dutsch
- tutscheren, tr. v.
- duttlen, intr. v.
- Tutu, m.
- Dutzend, n.
- dutze-wis
- Duw
- Duw
- Tuwak, m.
- Duwaks-pif, f.
- tuwaken, tr. v.
- Duwe, n.
- duwern
- duzen
- Twisel, m.
E
(E?)(L?) http://woerterbuchnetz.de/cgi-bin/WBNetz/wbgui_py?sigle=LothWB
Wörterbuch der deutsch-lothringischen Mundarten |
- eb, conj.
- ebbe
- ebber
- ebbes
- ebbe-se-meh, adv.
- -ech
- Eck, m.
- Ecke, m.
- Eckhus
- Eckstän
- Eckerling, m.
- eckich, adj.
- Eck-stän, m.
- -eddi
- Edel-frau, f.
- edjes, interj.
- Edwa
- Edwar
- Efalt, m.
- Effekt, m.
- effentlich, adv.
- eflech, adj.
- Eflech-kät, f.
- e-gangs, adv.
- Egg, f.
- Eggzant
- eh
- Eh, f.
- Eh-stand
- eh-dach, adv.
- ehnder, adv.
- Ehr, f.
- ehr-bar
- Ehrbarkät
- ehrbidich
- Ehrbidichkät
- ehrlich
- Ehre-preis, m.
- ehr-gizi(ch), adj.
- ehr-lich, adj.
- ehrwirdi(ch), adj.
- Ei, n.
- Eier-blum
- Eier-dippche
- Ei-doder
- Eierdotsch, m.
- Eierkärwel, n.
- Eier-kuche
- Eier-misel, n.
- Eier-wisel
- Eich, f.
- Eichbâm
- Eichkill
- Eiche-laub
- Eich-häsel
- Eichert, n.
- Eichel, f.
- Eichelkaffee
- Eid, m.
- Eidechs, f.
- eidel, adj.
- Eidem, m.
- Eidems-kammer
- Edemsplätz, f.
- eideren, intr. v.
- eien, tr. v.
- Eier, f.
- eier, pron.
- Eïer, m.
- Eïere-fett
- Eier-blum, f.
- eierech, adj.
- Eier-misel, n.
- Eifer
- eifrech
- eijen, adj.
- Eijert, m.
- Eije-schätzeng, f.
- Eije-tum, n.
- Eije-wille, m.
- Eil
- Eimetz
- ein, Zahlw.
- eine, Zahlw.
- ein, Zahlw.
- ein-dun, adv.
- ein-fachtich, adj. u. adv.
- eins, adj.
- eïnsemär
- Einter, m.
- Eis
- eischlich, adj.
- Eise
- Eisem
- eïtzen, tr. v.
- eja, interj.
- ?jelen, tr. v.
- Ekel, m.
- ekelich
- ekelech
- ekeln
- Ekolma, n.
- El, n.
- elchert, adv.
- Elcherten, Pl.
- eledich
- elän, adv.
- elei, adv.
- elo, adv.
- Elend, n.
- Elends-dropp, m.
- elennich, adj.
- Elerte, f.
- Elertebôm
- Elerte-holz
- eletz, adj. u. adv.
- eletzich, adj. u. adv.
- elf, num.
- Elf-su-schissel, f.
- Elf-uhren-supp, f.
- Elis
- Ell, f.
- Ell-bo'e
- Elle-ware
- Ell-bo'e, m.
- Ellen, n.
- ellen, adj. u. adv.
- ellen-mässig
- Ellen-sondech
- ellen
- Ellen-sondech, m.
- Eller-bam, m.
- Elle-ware
- eltern
- Eltes, f.
- Elwa
- Eligus
- elzen, intr. v.
- Ëm, m.
- em
- em-
- em-ärbelen, tr. v.
- Embaring, f.
- Embeer, f.
- Emeis
- Emetz
- ?mescht, intr. v.
- em-fro'en, intr. v.
- Em-gänger, m.
- emgängich, adj.
- em-geheien
- Em-geräts, n.
- em-gon, intr. v.
- emich, adj.
- Em-käschten, Pl.
- Em-kräz, m.
- Em-lâf
- Emm
- Emmes
- emol, adv.
- Empen, Pl.
- Emplojierter
- ems, adv.
- em-sonscht, adv.
- em-stann, adv.
- en-a, adv.
- enand, pron.
- en-aner-noh, interj.
- en-batschen, intr. v.
- en-begref, Ptc.
- en-bellen
- en-bräcken, intr. v.
- en-bräcken, intr. v.
- End, n.
- Endekrischt
- Ende-vogel, m.
- endlich, adj.
- en-do?n
- enen
- en-enner, adv.
- ener
- ener, intr. v.
- ens, intr. v.
- Ener-dach, m.
- ener-dachs, adv.
- Ener-kommes, n.
- ener-lä, adv.
- Ener-pant, n.
- ener-schidlech, adj.
- Ener-wand, m.
- ener-wê’s
- enerzech
- enfäldi(ch), adj.
- en-färwi(ch), adj.
- Eng
- eng, adj.
- eng-hufich, adj.
- enge, adv.
- Engel, m.
- Engel-des-Hären, m.
- Engels-gedold
- Engelsmess, f.
- Engel
- Engigkeit, f.
- englisch, adj.
- en-henken, tr. v.
- en-in, adv.
- en?tern, adj.
- en-iwer, adv.
- Enkel, m.
- En-komm's
- en-midi, adj.
- Enn, f.
- enne
- ennen, tr. v.
- enn-enäner
- enneren
- enne-wenzich, adv.
- en-reschten, tr. v.
- ens
- On ens
- S'on
- Enschenär, m.
- Ensel, f.
- ent-
- Ent, f.
- Ente-ärsch
- Ente-ärsch-loch
- Enten-tätscher
- ent-butschen, refl. v.
- ent-drämen, intr. v.
- Enterich
- Anterich
- ent-gen
- ent-le'n, adj. u. adv.
- ent-pieren, tr. v.
- ent-tompen, intr. v.
- ent-trelen, intr. v.
- ent-wänen, intr. v.
- ent-wokelen, intr. v.
- ent-wutschen, intr. v.
- en-uf, adv.
- en-us, adv.
- eppes, intr. v.
- er-
- er
- era(b), adv.
- era(n)
- eraus
- Erbarmen, m.
- sich erbarmen
- erbärmlich
- erbei
- er-beïden
- er-bleksen, tr. v.
- er-beissen
- Erber
- er-bost
- er-brach, adj.
- Erbs, f.
- Erbsebrei
- Erbse-bull, f.
- Erbse-riser
- Erbsen-zeïlert, m.
- erb-sich, adj.
- Erd, f.
- Erd-bewen, n.
- Erd-bodem, m.
- erden
- Erde-welt, f.
- erdich, adj.
- er-dischteren, intr. v.
- Erd-klatz, f.
- Erd-männel, n.
- Erd-noss, f.
- Erd-wurem, m.
- Ere
- er-eïscht
- erem, adv.
- ëren, adv.
- er-engen
- ëres, pron.
- Er-fahrnus, f.
- er-finnen, tr. v.
- er-fort, adv.
- er-genn, refl. v.
- er-häm, adv.
- er-hengert, adj.
- er-in, adv.
- er-iwer, adv.
- er-kalen, intr. v.
- er-kowern
- er-kreïn, refl. v.
- er-krubelen, refl. v.
- er-laben, tr. v.
- Erlabnis, f.
- er-lanscht, adv.
- Er-lebnis, f.
- er-lecht, adj.
- Er-leichems-dach, m.
- er-lewen, tr. v.
- er-liht, adj.
- er-lihtern, tr. v.
- er-machen, refl. v.
- er-munnen, tr. v.
- Er-munnengen, f.
- er-nämen, tr. v.
- er-nimen, tr. v.
- er-nocher, adv.
- Ernscht, m.
- ernscht, adj.
- erof, adv.
- Er-offerts-dach, m.
- erop, adv.
- er-oweren, tr. v.
- Erper, f.
- Erberegufidur
- err, adj.
- erren, intr. v.
- Errtum, m.
- er-schingen, tr. v.
- erscht, Zahlwort
- z'erscht
- S'Erschtlidde
- erscht, adv.
- lo ereïscht
- erschter, adv.
- Erschtling, n.
- er-stömpen, tr. v.
- er-stremmen, intr. v.
- er-uf, adv.
- er?n, adv.
- er-us, adv.
- er-uweren
- er-vir, adv.
- er-wannen, Ptc.
- er-wëchen
- er-weideren, tr. v.
- erwen, tr. v.
- Erwer, m.
- Erw-fehler, m.
- Erw-grent, m.
- Erw-sen, f.
- Erw-stek, n.
- er-wurjen, tr. u. intr. v.
- Erz, n.
- Erz-lijer, m.
- es
- ës, adv.
- -es
- Esch
- eschtlech
- eschtimieren, tr. v.
- Eschtimation, f.
- Eschtrich, m.
- Esel, m.
- Esels-blädder, Pl.
- Esels-brek, f.
- Esels-fuss, m.
- Esels-kaup, f.
- Eselskapp
- Esels-lascht
- Eselsohre
- Esel-noss, f.
- eso, adv.
- Espe, f.
- Espelâf
- essen, tr. v.
- Esser, m.
- Essich, m.
- Essechs-mu?der, f.
- Essechs-m'rai, f.
- Essich, m.
- Essechs-mu?der, f.
- Essechs-m'rai, f.
- Etchen
- Eter, m.
- eteren, intr. v.
- Etzel, n.
- Ev
- ew
- eweg, adv.
- eweil, adv.
- Ewejeli, m.
- ëwel
- ewen, adj.
- ewen, adv.
- ewen-mässich, adv.
- Ewer-dorf, n.
- ewer-ecksich
- Ewer-land, n.
- ?werscht, adj. u. adv.
- ewetzech, adj. u. adv.
- ewetse-mär
- Ewich, m.
- ewich, adj.
- Ewichkät, f.
- exakt, adj. u. adv.
- Exame, n.
- exern, tr. v.
- exerzieren, intr. v.
- Exerzis, m.
- Exkis, f.
- Exkise-kerfche, m.
- exkisieren, intr. v.
- explizieren
- Express, m.
- express, adj.
- extra, adv.
F
(E?)(L?) http://woerterbuchnetz.de/cgi-bin/WBNetz/wbgui_py?sigle=LothWB
Wörterbuch der deutsch-lothringischen Mundarten |
- F, m.
- fa
- fabeln, intr. v.
- Fabrek, f.
- Fabreks-arbeter
- Fabreks-medchen, n.
- Fabreks-wuer, f.
- fabrizieren
- Fach
- fachen, tr. v.
- Fackel, f.
- fackeln, intr. v.
- Faddel, m.
- Fadem, m.
- Fahl, f.
- fahl, adj.
- Fahne, m.
- Fähncher
- fahren
- fahr-lässich, adj.
- Fahrt, f.
- Faïas, n.
- faïasen, adj.
- Faïaserie, f.
- fäl, adj.
- fäl-bidden, tr. v.
- falen, tr. v.
- falich, adj.
- Fall, m.
- Fall-brick
- Fallbrett
- Falldir
- Fall, f.
- fällech, adj.
- Falle-krankheit, f.
- fallen, intr. v.
- fallieren, intr. v.
- fälsch, adj. u. adv.
- Fälschichkeit, f.
- Fälschong, f.
- Falz, f.
- Falzbank
- Falzbän
- Falzhowel
- falzen
- fälzen, tr. v.
- Famfuppes, m.
- Famill, f.
- Familje-fehler
- Familjegrâf
- Familjekreiz, n.
- Familjenom
- Familjestek, n.
- famos
- van
- Fändel
- Fang, m.
- fangen, tr. v.
- Fanger
- Fänkes, n.
- Fänkes-spil
- fannen
- Fanner-lohn, m.
- Fanni
- far
- färich, adj.
- Faro, m.
- Farren, m.
- Farre-schwanz
- Farre-stall
- Fars, m.
- Farsechkät, f.
- Farw, f.
- farwejen
- färwen, tr. v.
- Färwer, m.
- Färwerei, f.
- farwich, adj.
- färzen, tr. v.
- Fäsch, f.
- Fäschekleppel, m.
- Fäschko?p, m.
- Fäschbengel, m.
- Fäschin, f.
- Fäschine-bengel, m.
- Fascht, m.
- fascht, adv.
- Faschten
- Faschtda(ch)
- Faschte-zit
- Faschtespeiss
- Fâschten-zopp, f.
- Faschden-ims
- faschten, intr. v.
- Faschtert, m.
- fäschtlech, adj.
- Fase-bope, m.
- Fase-kicheler
- faseln
- Fasem, m.
- fase-nackich, adj. u. adv.
- Fase-naht, f.
- Fasebodsche, m.
- Fasekichle
- Faser-kreppeln
- Fass, n.
- Fassel, f.
- Fässel-riter, m.
- fassen, tr. v.
- Fassun, f.
- fatal, adj. u. adv.
- fätieren, tr. v.
- fatschen, intr. v.
- Fatschert, m.
- Vatter, m.
- Vattersch-bruder
- Vatterunser, n.
- Vatterunser-loch
- Fatz
- Fatzen, m.
- fatzen
- fatzich, adj.
- Vaul
- faul
- faulen
- faulenzen
- Faulenzer
- Faulhät
- Fauscht
- Fauscht-dek, m.
- fausen, tr. v.
- Fauser, m.
- Fausert, m.
- fauteln
- Fauteler
- Fawrik
- Fawriker, m.
- Faxen
- Faxe-macher, m.
- Faxjonär, m.
- Feber
- Fewer
- Fecht-brudder, m.
- fechten, intr. v.
- Fechter, m.
- Fecht-schul, f.
- Vede
- Veddel, f.
- Vedder, m.
- fedderen, tr. v.
- Feder, f.
- Feder-bett
- Federfett, n.
- Federfuchser, m.
- Federmesser
- Federresel, n.
- Federschät
- Federschlick, m.
- Federstil, m.
- Federstock, m.
- Federvih
- federn, intr. v.
- fegen
- fegen
- Feg-fier, n.
- Feh, f.
- fehl, adj. u. adv.
- fehlen
- Fehler, m.
- veielett, adj.
- Feier, n.
- Feier-blêser, m.
- Feierblum
- Feierbrand
- Feiereisen, n.
- Feierhêrd
- Feierkrôp, m.
- Feierro?t
- Feierschepp, f.
- Feierspretz
- Feierstän
- Feierstepler, m.
- Feierwôn, m.
- Feierzâng
- Fier-hekel, n.
- Fier-schuwel, f.
- feierech
- Veïh
- veïhisch, adj.
- Feil
- Veilettcher
- feilzen, intr. v.
- Feind, m.
- Feindschof, f.
- feiren, intr. v.
- feischt, adj.
- Feischter
- Veit
- Fejel
- Feld, n.
- Feld-arbet
- Feldbir
- Feldblum
- Felddeïwel
- Feldhinkel
- Feldhinere, Pl.
- Feldhosen
- Feldmus
- Feldmesser
- Feldwê
- Feldwewel
- Feldwutzele, f.
- Feljen, f.
- Felje-bock, m.
- Fellement, n.
- fellen, tr. v.
- Veller, m.
- vellich, adj. u. adv.
- Fels, f.
- felse-fescht, adj.
- Velten
- ven
- fenf
- Fenf-fenger-krüt, n.
- Feng, f.
- fengen, tr. v.
- Fenger
- fengern, intr. v.
- fenkelen, intr. v.
- fenkelich, adj.
- fenkeldich, adj.
- fennen
- Fenschter
- fenschter, adj.
- Fens-lus, f.
- fenzich
- fer
- ver-
- ver-achten, tr. v.
- ver-affruntieren
- ver-akkordieren, tr. v.
- ver-alen, intr. v.
- ver-amesieren
- ver-ämpern
- ver-änfern
- ver-ängschtern
- ver-ännern
- ver-ännerlich, adj.
- Ver-ännerung
- ver-arren
- ver-ärschern, intr. v.
- ver-babbeln
- ver-bäbbeln, tr. v.
- ver-bachen, tr. v.
- ver-bampeln
- ver-bändeln, tr. v.
- ver-bantschen, tr. v.
- ver-baschten, intr. v.
- ver-bass(en), adj.
- ver-batschen
- ver-battern
- ver-bei
- ver-bellen, intr. v.
- ver-benschen, intr. v.
- -binschen, intr. v.
- ver-betschieren, tr. v.
- ver-bettelt, adj.
- ver-bi, adv.
- ver-bieden, tr. v.
- ver-billen, tr. v.
- ver-birschten, intr. v.
- ver-bissen, tr. v.
- ver-bitteren, tr. v.
- ver-blacken, tr. v.
- ver-blatzen, intr. v.
- ver-bleien, tr. v.
- ver-blennen, tr. v.
- Ver-blennerei, f.
- ver-bletteren, tr. v.
- ver-bliffen, tr. v.
- ver-bluden, intr. v.
- ver-bocken, tr. v.
- ver-bollen
- ver-bollern, tr. v.
- ver-botzen, tr. v.
- ver-bräkeln, tr. u. intr.
- ver-breiden
- ver-breïen
- ver-brennen
- ver-breseln, tr. v.
- ver-brijen, tr. v.
- ver-brunzen, tr. v.
- ver-brusen, tr. v.
- ver-butzen
- ferchen
- ferchterlosich, adj. u. adv.
- ver-däbbeln, tr. v.
- ver-däbbern, tr. v.
- ver-dämmern, tr. v.
- ver-dedengen
- ver-deffendieren, refl. v.
- ver-deibeln
- ver-deiern, tr. v.
- ver-deitschen, tr. v.
- ver-deiwelt, adv.
- ver-deiwlen
- ver-delwen, tr. v.
- verder, adj.
- ver-derwen, tr. u. intr.
- ver-diljen, tr. v.
- ver-diren, intr. v.
- ver-dischtern
- ver-ditschen, tr. v.
- Ver-do'engen, f.
- ver-disseln, refl. v.
- ver-doktern, tr. v.
- ver-dollen, tr. v.
- ver-dommen, tr. v.
- ver-domschten
- verdopplen
- ver-drehn, tr. v.
- ver-dreht, adj.
- Ver-drehter, m.
- Ver-drehtchet, f.
- ver-drickt, adj.
- verdriessen, tr. v.
- ver-driesslich, adj.
- Ver-druss, m.
- ver-dun
- ver-dunlich, adj.
- ver-dunschten
- ver-dupplen, tr. v.
- ver-durren, intr. v.
- ver-durschten, intr. v.
- ver-ecks, adj.
- ver-ecksen
- Verel
- ver-ellt, adj.
- feren, adv.
- Ver-err-krut, n.
- ver-exern, refl. v.
- ver-fahrlässen, intr. v.
- ver-fänkerlech, adj.
- ver-färzen, tr. v.
- ver-fihren
- ver-flämmen, tr. v.
- ver-flickt, adj.
- ver-flumpt, adj.
- ver-fohrten, adj.
- ver-fressen, tr. v.
- verfressen, adj.
- ver-frieren, intr. v.
- ver-frossen, adj.
- ver-fuchsen, tr. v.
- ver-fuggren, tr. v.
- ver-fuhren, tr. v.
- ver-furcht
- ver-furzen, tr. v.
- ver-gacheln, tr. v.
- ver-gachlich, adj.
- ver-gäcklen, tr. v.
- vergaffen
- ver-gafflen, refl. v.
- ver-gafflen, refl. v.
- ver-galoppieren, refl. v.
- ver-ganglen, tr. v.
- ver-gautschen, tr. v.
- ver-gaitschen, tr. v.
- ver-geckt, adj.
- ver-gehn, intr. v.
- ver-geischtern, intr. v.
- ver-geiseln, tr. v.
- ver-geiwren, tr. v.
- ver-gelen, tr. v.
- ver-gelschteren, tr. v.
- ver-gelschtert, adj.
- ver-gessen
- ver-gesserlech, adj.
- Vergesserlechkät
- ver-gessli(ch)
- ver-gewes, adv.
- ver-gewisseren
- ver-gillen, tr. v.
- Ver-glach
- Ver-glich, m.
- ver-glichen, tr. v.
- Ver-glichtersch, m.
- ver-glicklen, tr. v.
- ver-glöttern, intr. v.
- ver-gôn
- ver-gonnen
- ver-grawlen, tr. v.
- ver-grimmeln, tr. v.
- ver-gruewen, tr. v.
- ver-gruhten, tr. u. intr. v.
- ver-gucken, refl. v.
- ver-gunnen, tr. v.
- ver-hacken, tr. v.
- ver-hâen
- ver-haft, adj.
- ver-hahnackren
- ver-häklen, tr. v.
- ver-hallen, tr. v.
- Ver-halt, m.
- ver-händelt, adj.
- ver-hantieren
- ver-härt, adj.
- ver-haschplen, tr. v.
- ver-hascht, adj.
- ver-hatzeln, tr. v.
- ver-hauen, tr. v.
- ver-heien, tr. v.
- ver-heischen, refl. v.
- ver-hellich
- ver-herjen, tr. v.
- ver-hewen
- ver-hexen, tr. v.
- ver-hilt, adj.
- ver-himplen, tr. v.
- ver-hinneren, tr. v.
- ver-hirot, adj.
- ver-hitzt, adj.
- ver-hokt, adj.
- ver-honzen
- ver-hudert, adj.
- ver-hudlen
- ver-hungeren
- ver-hunzen, tr. v.
- ver-husen, tr. v.
- ver-iffern
- ver-iwelen, tr. v.
- ver-jehren, intr. v.
- Verjehrong
- Verjilech, n.
- ver-juppen
- ver-juwle, tr. v.
- ver-juxen
- ver-kafen, tr. v.
- Ver-käfer, m.
- ver-käflech, adj.
- Verkäflechkät
- ver-kalen, intr. v.
- verkälten, refl. v.
- ver-kälten, adj.
- ver-kalweren, tr. v.
- ver-karten, tr. v.
- ver-katzbaljen
- ver-kekelen, intr. v.
- Ferkel, n.
- Ferkel-arme(n), Pl.
- ferkeln
- ver-kimpten, tr. v.
- ver-kissen
- ver-kittert, adj.
- ver-kla'en, tr. v.
- ver-kläden, refl. v.
- verklämplen, tr. v.
- ver-klappen
- ver-kläpperen
- ver-kläppert
- ver-klibbern, tr. v.
- ver-kloppen, tr. v.
- ver-knällen, tr. v.
- ver-knatschen, tr. v.
- ver-knautern, tr. v.
- ver-knitschen, tr. v.
- ver-kniweln, tr. v.
- ver-knuscheln, tr. v.
- ver-knutschen, tr. v.
- ver-koddern, tr. v.
- ver-kolsen, adj.
- verkommeren, intr. v.
- ver-koppeln, tr. v.
- ver-kotzen, tr. v.
- ver-kottlen, tr. v.
- ver-ko?ert, adj.
- ver-koweln, tr. v.
- ver-krammen, tr. v.
- ver-kräpt, adj.
- ver-krasch, adj.
- ver-kratelt, adj.
- ver-kratzen, tr. v.
- ver-kreschen, adj.
- ver-krischen, tr. v.
- ver-krippelt, adj.
- ver-krùmplen, tr. v.
- ver-kucken
- ver-kudren, tr. v.
- ver-kurbeln
- ver-kusslen, tr. v.
- verlachen
- ver-lackeln, tr. v.
- ver-lägeren, intr. v.
- Ver-laf, m.
- Ver-läf, m.
- ver-lafen
- ver-lamentieren
- ver-langen
- ver-längen, tr. v.
- Ver-langern, n.
- ver-langern, intr. v.
- ver-länglich, adj. u. adv.
- ver-läschtert, adj.
- ver-latten, tr. v.
- ver-lechen, intr. v.
- ver-leckeren, tr. v.
- ver-leden
- ver-legen
- ver-legen, adj.
- Verlê’hät, f.
- ver-lehnen, tr. v.
- ver-leigen, tr. v.
- ver-leppen, intr. v.
- ver-leren, intr. v.
- ver-leschen, intr. v.
- ver-lewen, tr. v.
- ver-liederlichen
- ver-lieren, tr. v.
- ver-lossen
- Ver-lossenhät, f.
- ver-lottelt, adj.
- ver-lotzt, adj.
- ver-luen, refl. v.
- ver-luen, adj.
- ver-lustieren
- verluwen, refl. v.
- ferm, adj. u. adv.
- ver-machen
- ver-mächerlich, adj.
- ver-mahlen, tr. v.
- ver-manen
- ver-massakren, tr. v.
- ver-mauscheln, tr. v.
- Vermejen, n.
- ver-mengelieren, tr. v.
- ver-mengen
- ver-midden, refl. v.
- Vermiddong
- ver-mirjeln, tr. v.
- ver-mischlen, tr. v.
- ver-möblen
- ver-mömpeln, tr. v.
- ver-mucklen, tr. v.
- ver-murschtern, intr. v.
- ver-muscht, adj.
- ver-näjen, tr. v.
- ver-nämen, tr. v.
- ver-narren
- ver-nattert, adj.
- ver-nawen, tr. v.
- ver-neipen
- ver-nêlen, tr. v.
- ver-nenftich, adj.
- ver-nimen
- Ver-ninter, m.
- Vernonft, f.
- ver-nönftech, adj.
- ver-nublen, tr. v.
- ver-nubelt, adj.
- ver-nudeln, tr. v.
- ver-nullen
- ver-nuppt, adj.
- ver-omnieren, tr. v.
- ver-omnieren, tr. v.
- ver-ontreien, tr. v.
- ver-ordnieren, tr. v.
- ver-pechen, tr. v.
- ver-peffren, tr. v.
- ver-picht, adj.
- ver-plärrt, adj.
- ver-poschten, adj.
- ver-prangten, adj.
- ver-prozessen, tr. v.
- ver-puschen, tr. v.
- ver-pusen, tr. v.
- ver-rachen, tr. v.
- ver-raden, tr. v.
- Ver-räder, m.
- ver-raffle
- ver-rafft, adj.
- ver-rappen, tr. v.
- ver-räsen
- ver-rätschen, tr. v.
- ver-rätscht
- ver-ratzen, tr. v.
- ver-ratzt, adj.
- ver-rauen, refl. v.
- ver-rechen, tr. v.
- ver-rechen, refl. v.
- ver-rechen, refl. v.
- Ver-reck, f.
- ver-recken, intr. v.
- ver-reisen
- ver-rekeln, tr. v.
- ver-richen, intr. v.
- ver-rihren
- ver-rihten, tr. v.
- Ver-riss-bär, m.
- ver-rissen
- Verriss-karre, m.
- ver-rollt, adj.
- ver-rompen, tr. v.
- ver-roppen, tr. v.
- ver-rubbeln, tr. v.
- ver-ruiwen
- ver-rummenieren, tr. v.
- ver-rumplen, tr. v.
- ver-sabbeln, tr. v.
- ver-säfen
- ver-sawlen, tr. v.
- ver-säwlen, tr. v.
- ver-sauen
- ver-schafen, tr. v.
- ver-schaffen, tr. v.
- ver-schaffen, adj.
- ver-schamerieren
- verschampieren, tr. v.
- verschännen, tr. v.
- verschant, adj.
- verscheichen, tr. v.
- ver-scheiden, intr. v.
- ver-schellen
- ver-schidden, tr. v.
- ver-schiesen, tr. v.
- ver-schimen, tr. v.
- ver-schirmelt
- ver-schissen, tr. v.
- ver-schläbberen, tr. v.
- ver-schläfen, tr. v.
- ver-schlampen, tr. v.
- ver-schlampt, adj.
- ver-schla'n
- ver-schlappen, tr. v.
- ver-schlecken, tr. v.
- verschleckt
- ver-schleissen
- ver-schlofen
- ver-schluffen, refl. v.
- ver-schlurben, tr. v.
- ver-schmaddeln, tr. v.
- ver-schmelen, tr. v.
- ver-schmochten, intr. v.
- ver-schmusen, tr. v.
- ver-schnäkt, adj.
- ver-schnappen, refl. v.
- ver-schnäpplen, tr. v.
- ver-schnattert, adj.
- ver-schnerren, tr. v.
- ver-schnufflen, tr. v.
- ver-schnuppt, adj.
- ver-schottelt, Ptc.
- ver-schrecken
- ver-schriwen
- Ferscht, f.
- Fe(r)ste-geld
- Ferschter, m.
- ferschterlosich, adj. u. adv.
- ver-schuchern
- ver-schuschen, tr. v.
- ver-schwabblen, tr. v.
- ver-schwannen, intr. v.
- ver-schwätzen
- ver-schweren, refl. v.
- ver-secklen, tr. v.
- ver-sehn
- ver-sei(j)
- ver-seichen, tr. v.
- ver-seiern, intr. v.
- ver-seíflen
- ver-senglen
- ver-sennern, intr. v.
- Ver-serjnes, f.
- ver-sihn
- Ver-sinn, n.
- ver-sinnigen, refl. v.
- ver-soff, adj.
- ver-sohlen, tr. v.
- ver-so'n, tr. v.
- ver-sotern, intr. v.
- ver-spelleren, intr. v.
- ver-spielen, tr. u. intr.
- ver-spielt, adj.
- ver-sporen
- ver-sprechen, tr. v.
- ver-spreiden, tr. v.
- ver-springen, intr. v.
- ver-spritzen, refl. v.
- ver-staibt, adj.
- ver-stalt, adj.
- Ver-stand, m.
- ver-stännich, adj.
- ver-stännichen
- ver-stawern, tr. v.
- ver-stechen, tr. v.
- ver-stechen, tr. v.
- Ver-steckelches, n.
- ver-stecklen, tr. v.
- ver-stehlt, adj.
- ver-ste(h)n
- Ver-stehschde-mich, n.
- ver-steien, tr. v.
- Ver-steiung, f.
- ver-steren, tr. v.
- ver-stert, adj.
- ver-sticken, intr. v.
- ver-stompieren, tr. v.
- ver-stoppen, tr. v.
- ver-stramplen, tr. v.
- ver-strawelt, adj.
- ver-strawlen, tr. v.
- ver-struwlen, tr. v.
- ver-strompen
- ver-stuchen, tr. v.
- ver-suchen, tr. v.
- ver-suckelt, adj.
- ver-sudlen, tr. v.
- ver-suffen
- ver-summen, tr. v.
- ver-suren
- ver-surlen, tr. v.
- Fert
- Fert, f.
- ver-tappen, tr. v.
- ver-tättern, tr. v.
- ver-tattert, adj.
- ver-daddert, adj.
- ferten
- ferterlich
- ver-teplen, tr. v.
- ferter-mässich, adj.
- fertich, adj.
- ver-toren, refl. v.
- ver-tradlen, tr. v.
- vertrudlen, tr. v.
- ver-tramplen, tr. v.
- vertra'n, tr. v.
- ver-tränteln, tr. v.
- ver-tratschen, tr. v.
- ver-trielen, refl. v.
- ver-tripplen
- ver-triwelieren, tr. v.
- ver-truwelt, adj.
- ver-truwen, intr. v.
- Vertruwen, n.
- ver-tschiekt, adj.
- ver-tummlen, intr. v.
- ver-tuschen, tr. v.
- ver-uhten, tr. v.
- ver-urzen, tr. v.
- ver-utzt, adj.
- ver-wachsen
- ver-walichen, intr. v.
- Verwandschof, f.
- ver-wast, adj.
- fer-wat
- ver-watschen, tr. v.
- ver-wecken
- ver-wecken, tr. v.
- ver-wehnen, tr. v.
- ver-welen
- ver-werfen
- ver-wechslen, tr. v.
- ver-wichsen, tr. v.
- ver-wichsen, tr. v.
- ver-wicklen
- ver-witschen, tr. v.
- Ver-wöllef, n.
- ver-wöllefen, tr. v.
- ver-wuhsen
- ver-wullen, tr. v.
- ver-wunneren, refl. v.
- ver-wurelen, tr. v.
- ver-wurjen, tr. v.
- ver-wurren, tr. v.
- ver-wuschten, tr. v.
- ver-zankten, adj.
- ver-zäppen, tr. v.
- ver-zawen, intr. v.
- ver-zehlen, tr. v.
- verzehn
- verzich
- ver-zeihen, tr. v.
- ver-zetten, tr. v.
- ver-zewlen, intr. v.
- Ver-zich-ta, m.
- Verzichta-grumpêren
- ver-ziehen, intr. v.
- ver-zipplen, intr. v.
- ver-zirnen, tr. v.
- ver-zoddelen, tr. v.
- ver-zowlen, tr. v.
- ver-zuckt, adj.
- Ver-zuckung, f.
- ver-zwatzeln, intr. v.
- ver-zweddern, intr. v.
- Fës, f.
- fësich
- Fesch
- Fesch
- Fesch-atter, f.
- Veschper, f.
- Fescht, n.
- fescht, adj. u. adv.
- Fescht
- Feschten
- feschtern, tr. v.
- feschtlich, adj.
- Feschtung, m.
- fësen, tr. v.
- Fett, n.
- fett, adj. u. adv.
- Fetten Donnerschtech
- fettich, adj.
- Fetzen, m.
- fetzeln, intr. v.
- Fetzler, m.
- fex
- Vexier-kescht, f.
- fi
- ficht, adj.
- Fichtichkeït, f.
- ficken, tr. v.
- Fick-mihl, f.
- Fiddel, f.
- Fidel, n.
- fidern, tr. v.
- fieden, refl. v.
- Vieh, n.
- Viehbengel
- Viehdokter
- Viehhund, m.
- vieh-mässich, adv.
- Fier, m.
- vier
- vier-eckich
- Vier-boin, m.
- Vier-fissler, m.
- Vierling, n.
- Viertel, n.
- Vierter
- fierterlech
- Fifi, m.
- Fig, f.
- figen, tr. v.
- fihlen, tr. v.
- fihren, tr. v.
- Fiht, f.
- Fiksjer
- vil, adj. u. adv.
- vil-meh
- vilmol(s)
- filchen, tr. v.
- viler, adj.
- Viler-rad
- Vilerdir
- Filibus, m.
- viljone-forwech, adj.
- Fill, f.
- Fillen, n.
- Fillemär, f.
- fillen, intr. v.
- fillen, tr. v.
- fillen, intr. v.
- fillich, adj.
- vil-licht(er), adv.
- Fimmel, m. f.
- fimmelen
- fin, adj.
- finanzich, adj.
- Finanzechkät, f.
- findeln, intr. v.
- Vinedi(g)
- Finel
- Finett, n.
- finf, num.
- fingen
- Finger
- finger-brät
- fingerdick
- Fingerhut
- Fingernôl
- Fingerspitz
- Finger-hut, m.
- finklen, intr. v.
- finnen, tr. v.
- Fino, m.
- Finschter, n. f.
- Finschterbrett
- Finschterglas
- Finschterloch, n.
- Finschtermecher
- Finschterrahme
- Finschterschib
- Finschterstän
- Finsle
- finzich, adj.
- pinzich
- Viol(e), f.
- Fir, n.
- Firblum
- Firgeischt
- Firhäkel
- Firherd
- Firstein, m.
- Firwa'n
- fir
- vir
- Vir-arbet, f.
- Virarbeter
- vir-aus
- vir-behalen, tr. v.
- Vir-breïtchen, m.
- firchten, tr. u. intr.
- firchterlich, adj.
- Fir-dach, m.
- vir-dem, adv.
- Fir-duch, n.
- virech, adj.
- firen, Ptc.
- firich, adj.
- firich-rot, adj.
- Vir-kaf, m.
- Vir-käfer
- Vir-käfesch, f.
- vir-knaen, tr. v.
- vir-lescht, adj.
- firmen, tr. v.
- Firmung
- Firmer-mann, m.
- vir-nus, adv.
- Fir-owet, m.
- Vir-schotz, m.
- Vir-schreft, f.
- Firscht I, m.
- Firscht, m. f.
- virscht, adj.
- Virscht-dîr
- Firschter
- Vir-schupp, m.
- Vir-span, m.
- Vir-spronk, m.
- virun, adv.
- Virwetz
- Virwetztîtchen, f.
- Virwitz-nas
- Vir-zock, m.
- Fisch, m.
- Fischbän
- Fischberre
- Fischgar
- fischen, tr. v.
- Fischi, n.
- fischpern, intr. v.
- vischt
- Vischt, f.
- Fisch-tran-olich, m.
- Fisek, m.
- Fisel
- viseldieren, tr. v.
- f?semen, tr. v.
- Fisik, f.
- Fisimatentcher
- fislen, intr. v.
- fislen, intr. v.
- Fissel, f.
- Fissel-bogen, m.
- Fissell, n. f.
- fisseln, tr. v.
- Fisser, m.
- Fitän, m.
- Vitz, m.
- Fitze-gunkes, m.
- fitzen
- fitzen, tr. v.
- Fitzer, m.
- Fiwer, n.
- Fiwer-hitz
- fiwerkrank
- fix, adj.
- Fix-bleich, f.
- Fix-fir, n.
- Fiksfeierlad, f.
- flabben
- Flächt, f.
- Flack
- Flader, m.
- Fläm, f.
- Flamm, f.
- Flamm-kuche, m.
- Flamm-schode
- flammen, intr. v.
- flämmen
- Flampe, m.
- Flang-kuchen, m.
- Flanke, m.
- flansen, intr. v.
- Flap, f.
- Flapp, f.
- flappen
- Flappes, m.
- flappich, adj.
- Flapp-ros, f.
- flappsich
- Flas, n.
- Flas-fink
- Flaskopp, m.
- Flassamen, m.
- Fläsch
- fläsen, adj.
- Flass, n.
- Flas-samen-olich, m.
- fläten, intr. v.
- Flatsch, f.
- flatsch, interj.
- Flätsch, f.
- flatschen, tr. v.
- Flatschen, m.
- flatschich, adj.
- flattieren, tr. v.
- Flattierer, m.
- Flätteïrer, m.
- flattierlich
- Flättijel, m.
- flättscheren, intr. v.
- Flaum
- Flaus, Pl.
- flausen, tr. v.
- Flausert, m.
- Flech, f.
- flechten, tr. v.
- Fleck, m.
- fleckedi(ch), adj.
- Flecken, m.
- flecken
- fleckich
- Fledder-bam, m.
- fleddern, intr. v.
- Fledder-schlick, m.
- Fledder-wide
- Fleder-mus, f.
- Fleisch, n.
- Fleisch uf de Bank
- Fleischbidden
- Fleischbrih
- Fleischbutik
- Fleischda
- Fleischdippen
- Fleischhaisen
- Fleischzopp
- Fleisch-da, m.
- fleissen, refl. v.
- fleïten
- Fleïwel
- fleïwen, tr. v.
- Fleïz, f.
- Flejel, m.
- Fleïwelsgiert
- Fleïwelskôp, f.
- flek
- fleken
- Flekerei
- Fleler-mus
- Flemm, f.
- flemmen, intr. v.
- Flent
- Flenter-mus
- flentschen, tr. v.
- flenzen, intr. v.
- Flep
- Flesch, f.
- Fletchen, n.
- Fletsch
- Fletterling, n.
- Flettich, m.
- flick, adj.
- flicken, tr. v.
- Flickerei
- flie'n
- Fliess(papier), n.
- Fliht, f.
- flihten
- Flijel, m.
- flijen, intr. v.
- Flij-ämetz, f.
- Flij-bobe, m.
- Flij-engle, n.
- Flikel
- flimmeren
- flimmerich, adj.
- flink, adj.
- Flint, f. n.
- Flippchen, n.
- flissen
- sich
- flissich, adj.
- Flit, f.
- Flitsch, f.
- Flitter, m.
- flock-dortich, adj.
- Flocken, m.
- Schneeflocken
- Floh, m. f.
- Floh-biss
- Fleh-bitel, m.
- Flom
- Flom-ei, n.
- Flom, m.
- Flor, m.
- Floribus, m.
- Flos, m.
- Floss, m. n.
- Flotsch, m.
- Flotsch-kapp, f.
- flotschen, intr. v.
- flozen, tr. v.
- Flubber, m.
- Fluch, m.
- fluchen, intr. v.
- Fluchert, m.
- Flo?chert, m.
- Fluck, m.
- Fluckhawer
- Flupp, f.
- fluppdech, interj.
- fluppen
- Fluppes, m.
- Flutsch, f.
- Flutt, f.
- fobeln
- Fochtel
- fochten
- Fochtert
- fochteln, intr. v.
- Fochtler, m.
- foderen, tr. v.
- voder, adj.
- Vogel, m.
- Vogels-nischt, n.
- Vogelstoffel, m.
- Vöwels-narr
- Voh, m.
- Foki, m.
- foljen, intr. v.
- voll, adj.
- voll-blidich
- volljehrech
- voll-op
- Vollchit, f.
- Vollen, m.
- follen, tr. v.
- Voll-liht, n.
- Foll-mihl, f.
- Föll-wein, m.
- Folmesch(en), f.
- Folter, f.
- foltern, tr. v.
- fömmen, intr. v.
- Fömmert, m.
- von, präp.
- Fond, m.
- Fong, m.
- Fonk, m.
- fonkeln, intr. v.
- fonkeln, intr. v.
- fonkel-nôls-nau, adj.
- Fonsel, f.
- For
- Far
- vor
- vor, adv.
- vor-äss, conj.
- vorde u. devorde, adv.
- fordern
- Vorduch
- fordun, adv.
- Fore-kraut, n.
- Forele(bom), m.
- Forell, f.
- vor-gesch(t)ert, adv.
- vor-han, tr. v.
- vorich, adv.
- vor-iwer, adv.
- vor-kummen, intr. v.
- Vor-laf, m.
- Vor-metes, adv.
- vornehm, adj.
- for-nix, adv.
- vor-nuss, adv.
- Forsch, f.
- forsch
- Forschett, f.
- forschpern, tr. v.
- förschlen, tr. v.
- Vor-schrift, f.
- vor-sich, adv.
- forsieren, tr. v.
- fort, adv.
- Fort-kommes, m.
- Fortun, f.
- voruss, adv.
- Vor-witz, m.
- Vorwitz-nas, m.
- vorwitzich
- Fösch
- Fos-kusch, f.
- Fos-zwir, m.
- Fotell, m.
- fotzen, intr. v.
- Fotzer, m.
- Fotze-saft, n.
- fo?en, tr. v.
- Fo?er, f.
- Vo?l
- Fox
- Fra, f.
- Fra
- Fräch, f.
- Fra-kunkel, f.
- Fra-leit
- Fraleitsarbet
- Fraleitsgeck
- Fraleitsgemäch, n.
- Fraleitsgeschwätz
- Fraleitsrôt
- Fra-mensch, n.
- fra'n
- Fräne, f.
- Franke, m.
- frankieren, tr. v.
- Frankrich, n.
- Fransel, f.
- franselich, adj.
- Franz
- Fränz
- Fränzel
- franzesch, adj.
- Franzose-salb, f.
- Frascht
- frässich, adj.
- frästerlich, adj.
- Fratz
- Frau-minsch
- frech, adj.
- Frechhät, f.
- freden, tr. v.
- frei, adj. u. adv.
- Freid, f.
- Fräde-burech
- Frädefeier
- Fräde-fescht
- Freida, m.
- Freide's-kascht, m.
- freidich, adj. u. adv.
- freien, tr. v.
- freien, refl. v.
- sich, refl. v.
- Freier, m.
- Freiesch
- Freierei, f.
- frei-gewich, adj.
- Freihät, f.
- Freilein, n.
- Frei-murer, m.
- Freisem, m.
- frekeln, intr. v.
- frem
- Fren, f.
- frenen, intr. v.
- frenen, intr. v.
- Fresch
- freschieren
- Fress, f.
- fressen
- Fresser, m.
- Fress-pans, m.
- Frid, m.
- Fridens-rihter, m.
- Fri-dach (Frida)
- Friedrä
- frieren
- Frieren, n.
- frih, adj.
- frihmorjes
- Frih-johr, n.
- Frih-uf-stengelcher
- frijen
- Friko, m.
- frimd, adj. u. adv.
- Frimder, m.
- Frimechkät
- Frind, m.
- frind, adj.
- frindlich, adj.
- Frindschaft, f.
- frisch, adj. u. adv.
- frischieren
- frisch-leichtich
- Frischling, n.
- frisch-melkich, adj.
- Frislen
- friseln
- Fro, f.
- froh, adj.
- Vrohn
- Froi
- Frow
- From-faschten
- fro'n, tr. v.
- Fron-faschte-da, m.
- Frosch, m.
- Freschebrut
- Fresche-kapp, m.
- Fresche-pul, m.
- Freschestrempel
- Frescheschengel
- Froscht, m.
- Fross, m.
- Frucht, f.
- Fruhtgewân, f.
- Fruhtkerne
- Fruht-mârt
- Frucht-stick
- Fruchtpitschel
- frumm, adj.
- Frummichkeit, f.
- Fuchs, m.
- fuchs-rot
- fuchsen
- Fuchs-schwanz
- fuchs-schwänzen, intr. v.
- Fuchs-schwänzer
- fuch(t)-zehn, Zahlwort
- fucklen, tr. v.
- Fuckler, m.
- Fuder, n.
- Fuder-duch, n.
- Fuder-fass
- fuderweis, adv.
- fudlen, intr. v.
- Fudler, m.
- fudlich
- Fudrasch, f.
- Fuel, m.
- Fuesent
- Fuesents-bôk, m.
- Fuesentbrôt, m.
- Fuesentgeck
- Fuesentgesiht, n.
- Fug, f.
- Fuhr, f.
- Fuhrknecht
- Fuhrlohn
- Fuhrmann
- Fuhrgäschel, f.
- Fuhrwê’
- Fuhs
- fui
- Fular, m.
- Ful-bäm-holz, n.
- fulen
- Fulenza, f.
- Fulenzia, f.
- Fulenza, f.
- Fulenzia, f.
- fulenzen, intr. v.
- Fulenzer, m.
- Fuler
- full, adj.
- Fulle, m.
- Fullhät, f.
- funkel-nöw, adj.
- Fump, f.
- Fundement
- fuppen, tr. v.
- Fuppes, m.
- Fur, f.
- Fure-fauser, m.
- Furstän, m.
- Fur, f.
- fur
- Furcht, f.
- furdun
- Vur-himd, n.
- Furm, m. f.
- Furmekuche
- vur-sich
- furt
- furt-buren
- furt-witschen
- Vurtel, m.
- Vur-witz, m.
- Furz, m.
- furzen, intr. v.
- Fusch, m.
- fuschen, tr. v.
- Fuscherei, f.
- Fuschert, m.
- Fuschesch, m.
- Fuscht, f.
- fuschte-dick
- Fusel, m.
- fuseln, intr. v.
- Fusiär, f.
- Fuss, m.
- Fussbad
- Fussebalech, m.
- Fussbänkelchen, n.
- Fusslumpe
- Fusspad, m.
- Fussspur
- Fussstoss, m.
- fussen, intr. v.
- futi, adj. u. adv.
- Futsch, f.
- futsch
- futschlen, intr. v.
- Futter, m.
- futteren
- Futz
G
(E?)(L?) http://woerterbuchnetz.de/cgi-bin/WBNetz/wbgui_py?sigle=LothWB
Wörterbuch der deutsch-lothringischen Mundarten |
- Gäbber, m.
- Gäbberchen
- Gabechel, n.
- Gaber
- Gabler, m.
- gacheln, intr. v.
- Gacheler, m.
- gackeren, intr. v.
- Gackes, m.
- Gadde, m.
- gaffeln, intr. v.
- Gaga, n.
- Gägel, n.
- gägelich, adj.
- gageln
- Gagert, m.
- gäh, adj. u. adv.
- gäh-hitzich, adj.
- Gäh-hunger, m.
- gählings, adv.
- Gai, f.
- Gaiss, f.
- Gaiss-bärtel, n.
- Gaisse-bohne
- Gaisse-bolle
- Gässe-bonzel, f.
- Gaissbuck, m.
- Gaissekoddel, m.
- Gässen-draiwercher
- Gaissekraut
- Gaisse-säl
- Gaisse-schnudel
- Gaissberg
- Gaissling
- gaissen, intr. v.
- Gaisser, m.
- gakelen, intr. v.
- gaken
- gaksen
- Gäks, f.
- gäks?n, intr. v.
- Gakser, m.
- Gäl, n.
- Gal-brunne, m.
- Galee, n.
- Galerei, m.
- Gälett, f.
- Galjen, m.
- Galjeholz
- Galje-strank
- Galjestrek
- Galje
- Galje-vokel
- Gall, f.
- Galläpple
- Galle-fiwer
- gallich, adj.
- Galm, m.
- Galmen, m.
- galöberen, intr. v.
- Galopp, m.
- Galopp-riter, m.
- Galoppeng, m.
- Galoschen
- Gamell, f.
- Gameller
- gamerich, adj.
- gamern, intr. v.
- gampeldich, adj.
- gampeln, intr. v.
- Gampler, m.
- ganfen, tr. v.
- Ganfidur, m.
- Gang, m.
- Gängeler, m.
- Gangele, n.
- gäng-glich, adv.
- gäng-grad, adv.
- ganglen, intr. v.
- gangs, adv.
- Gans, f.
- Gänse-blum
- Gänsfeder
- Gänskritsche
- Gänsenhimmel
- Gäns-hirt
- Gänse-hut
- Gansert, m.
- Gäns-kritche, n.
- ganz
- Ganzet, n.
- Gapp, m.
- Gapp-kaul, f.
- Gäppel, m.
- Gäppchen, m.
- gapsen, intr. v.
- gapserich, adj.
- Gapsert, m.
- Gar, n.
- Gar, f.
- gar, adv.
- Garantie, f.
- garantieren, tr. v.
- Gard, m.
- Gardeblang, m.
- gar denger, interj.
- Gärgott, f.
- garnieren, tr. v.
- Garnitur, f.
- garrelen, tr. v.
- Garten, m.
- Garde-bank
- Gardebohn
- Gardebodem
- Gardedir
- Gardeheck
- Gardemauer
- Gardesalat
- Gardezaun
- gärtlen, tr. v.
- Gärtner, m.
- Gärtnesch, m.
- Garw, f.
- garzech
- Garzechkät
- Gas, n.
- Gaschber
- Gaschel
- Gäschel
- Gascht, m.
- Gascht, m.
- Gäscht, m.
- Gaschterei, f.
- gaschtieren, tr. v.
- gäschtlech, adj.
- Gäschtlechkät, f.
- gaschtich, adj.
- Gasett, f.
- Gasper
- Gass, f.
- Gässel, n.
- Gassebese, m.
- Gassjung
- Gass, f.
- Gässel, n.
- Gassebese, m.
- Gassjung
- Gasskehresch, f.
- Gassdreck
- Gassengel, m.
- Ga'stock, m.
- gäten
- gatscheln, intr. v.
- gatscheldich, adj.
- gatting, adj.
- Gau, m.
- Gau-stän, m.
- Gaudel, m.
- Gaukel, f.
- gaukeln, intr. v.
- Gaukler, m.
- gaupsen, intr. v.
- Gaupsert, m.
- Gauschel, f.
- gautschen, intr. v.
- Gautschu, m.
- Gaw, f.
- Gawel, f.
- Gawel-stil
- Gaweljole-mächer, m.
- Gawriel
- ge-
- Geach
- Ge-anz, n.
- Ge-babbels, n.
- Ge-bäck
- Gebäckel
- Ge-bämbels, n.
- Gebäner-fleisch, n.
- Gebäner-hisel, n.
- ge-bännt, adj.
- Geb-ärsch, m.
- Ge-bas, n.
- Ge-bäschelts, n.
- Ge-bäss, n.
- Ge-bedels, n.
- Gebei
- Ge-bess, n.
- Gebet, n.
- Gebetbuch
- Ge-betts, n.
- Ge-bi, n.
- gebiden, tr. v.
- Ge-bills, n.
- ge-bilt, adj.
- Ge-bindels, n.
- Ge-binds, n.
- ge-birdech, adj.
- Gebirech, n.
- Gebirjere
- Ge-blimels, n.
- ge-blimelt, adj.
- Ge-blit, n.
- ge-blumt
- Ge-bobs, n.
- Ge-boller(s), n.
- Ge-bön, n.
- Ge-borchs, n.
- Ge-bott, n.
- ge-brachen, adv.
- Ge-bräckel, n.
- Ge-brauch, m.
- ge-brauchen, tr. v.
- ge-brecherlech, adj.
- Ge-brecherlechkät
- ge-breichlech, adj.
- ge-bridert, adj.
- Ge-brills, n.
- ge-britscht, adj.
- Gebruch
- Ge-brudels, n.
- Ge-brus, n.
- Ge-burt, f.
- Geburts-akt
- Geburtsdach, m.
- Geburtsschein
- Geschdere
- Geck, m.
- Geckerei, f.
- geckich, adj.
- Geckichkät, f.
- Ge-dabber, n.
- Ge-däbber, n.
- Gedäbbelts, n.
- ge-damidecht, adj.
- Ge-danken, m.
- Ge-därm, n.
- Gedärms, n.
- ge-dätscht, adj.
- Ge-decks, n.
- ge-debbelt, adj. u. adv.
- Ge-deisch, n.
- ge-dellen, refl. v.
- ge-dellich
- Ge-dengs, n.
- ge-denken
- Gedenk-zächen, n.
- Ge-dibber, n.
- Ge-dich, n.
- ge-dicht
- ge-dichten, intr. v.
- ge-dichti(ch), adj.
- Ge-diech(t)nes, n.
- Ge-diers, n.
- ge-dillich, adj.
- Ge-din, n.
- Ge-dinges, n.
- Ge-dold, f.
- Ge-drecks, n.
- Ge-dreks, n.
- Ge-drenks, n.
- Ge-driwelierds, n.
- Ge-driws, n.
- Ge-trudelts, n.
- ge-ducht, adj.
- Ge-dudders, n.
- Ge-dudels, n.
- Geduld-sack, m.
- Ge-duns, n.
- Ge-fach, n.
- Ge-fahrts, n.
- Ge-fährts, n.
- Ge-fallen, m.
- gefallen
- ge-fällich
- Gefällichkät
- gefär, adj.
- Ge-fautels, n.
- Ge-fil, n.
- ge-fellen, intr. v.
- Ge-fenkels, n.
- ge-fitzt, adj.
- Ge-flapp, n.
- ge-flappt, adj.
- Ge-flicks, n.
- ge-flink, adj.
- Ge-fliews, n.
- Ge-fodesch, f.
- Ge-fölls, n.
- Ge-fönsel, n.
- Ge-for, f.
- Ge-fotzels, n.
- Ge-fräss, n.
- ge-frässich
- Gefrässichkät
- ge-frech, adj. u. adv.
- Gefrachtichkeït, f.
- ge-frieren, intr. v.
- Ge-fuers, n.
- Ge-gäks, n.
- Ge-gängels, n.
- Ge-gätter(s), n.
- ge-glidert, adj.
- Ge-grangels, n.
- Ge-gratzel, n.
- Ge-grimmels, n.
- Ge-grommels, n.
- Gr-grunsch, n.
- Ge-häcks, n.
- Gehäcks-bank, f.
- Gehäcksmaschin
- Ge-hails
- Ge-hais, n.
- Ge-hakels, n.
- Ge-handels, n.
- Ge-händels, n.
- Ge-hänge, n.
- Gehannes
- Gehannsapel
- Gehannsbopen
- Gehannsbebchin
- Gehannsda
- Gehannsgrumperen
- Gehannskiber, m.
- Gehannstruwle
- ge-hannich, adj.
- Ge-hatzels, n.
- ge-häw, adj. u. adv.
- Geh-dapper, f.
- Ge-hecks, n.
- ge-heien, tr. v.
- Ge-heierei, f.
- Ge-helz, n.
- Ge-her, n.
- ge-heren, intr. v.
- ge-herich, adv.
- ge-hertscht, adj. u. adv.
- ge-hifft(e), adj.
- hiffen
- Ge-hils, n.
- Ge-hischtel, n.
- gehn
- Ge-hudels, n.
- Ge-hudels, n.
- Ge-hufs, n.
- Ge-husds, n.
- Gei, f.
- Geiespiller
- geibsen
- geien, intr. v.
- Geier, m.
- geierich, adj.
- Geierichkät, f.
- geipen, intr. v.
- Geischel, f.
- Gäschelschmack, m.
- Gäschelstomp, m.
- Geischelstock
- geischeln, tr. v.
- Geischt, m.
- Geiwer, m.
- Geiwerdichel
- Geiwerjoggel, m.
- Geiz, f.
- Ge-jächs, n.
- geje
- Ge-jeiz, n.
- Ge-jemer, n.
- Gejend, f.
- Gejen-däl, m.
- Gejen-part, m.
- Gejichter, n.
- Gedärme-gejichter(e)
- Gaissegejichter(e)
- Ge-johls, n.
- Gehichter
- Ge-karms, n.
- Ge-katz
- Ge-kehrs, n.
- Ge-kiers, n.
- Ge-kickels, n.
- ge-klam, adj.
- Ge-kläpps, n.
- Ge-kleppers, n.
- Ge-klingels, n.
- Ge-klipper, n.
- Ge-kleter, n.
- Ge-klopps
- Ge-kloter, n.
- Ge-klunschels, n.
- Ge-knatsch, n.
- Ge-knerrds, n.
- Ge-kniwels, n.
- Ge-knoters, n.
- Ge-knurwels, n.
- Ge-kochs, n.
- Ge-kotz, n.
- ge-krächt
- Ge-kraits, n.
- Ge-kramänzels, n.
- ge-krämpelt, adj.
- Ge-kratzel, n.
- Ge-krenkels, n.
- Ge-kresch, n.
- Ge-krider, n.
- Ge-kriks, n.
- Ge-krontzel, n.
- Ge-krotzel, n.
- ge-kruwelt, adj.
- Ge-kwox, n.
- gël, adj.
- Gële-männchen, m.
- gël-nasich, adj.
- Gëlschniss
- Gëlschneik, f.
- Gële-spatz, m.
- Gëlstän, m.
- Gël-vegelcher
- gel-acheldich, adj.
- Ge-laifs, n.
- Ge-länn, n.
- Ge-länner, n.
- Ge-läppels, n.
- ge-lässlich, adj.
- Ge-lauts
- Geld, n.
- Geldbeidel
- Geldbobe
- Geldbrief
- Geldinnehmer
- Geldsack
- Geldschleng, f.
- Geldschisser
- Geldstrôf
- Ge-lecks, n.
- Gelehhät, f.
- ge-leidich, adj.
- ge-leïft
- Ge-leit, n.
- ge-le'n, adj.
- ge-lenich, adj. u. adv.
- Ge-lenk, n.
- ge-lenkich
- Gelenkichkät
- ge-libert, adj.
- Ge-lichtersch, n.
- Ge-lihts, n.
- Ge-ling, n.
- Ge-lirs, n.
- Ge-lischte
- gelischten, tr. v.
- gelöschten, tr. v.
- ge-lischterlich, adj.
- gelöschterlech, adj.
- ge-liwert
- Gell, m.
- Gelle-gotts-kand, n.
- gellen, intr. v.
- gellich, adj. u. adv.
- Ge-lochs, n.
- ge-loscht
- gelöschten
- Gelp, f.
- Gelschter, m.
- gelschteren, intr. v.
- gelt
- Geltchen, n.
- geltich, adj.
- ge-lunt, adj.
- Ge-lurds, n.
- Ge-luts, n.
- Gelz, f.
- gelzen, tr. v.
- Gelzer, m.
- Gëlzert, f.
- gëlzich, adj.
- Gemäch, n.
- Ge-machs, n.
- ge-mahnen
- Ge-maläuchels, n.
- ge-mälich, adj. u. adv.
- Ge-mälichkät, f.
- Gemän, f.
- Gemäne-bode
- Gemänerôt, m.
- Gemäneschätzeng, f.
- Gemäneschriwer
- gemän, adj. u. adv.
- gemänechlech, adv.
- ge-mänen, refl. v.
- sich, refl. v.
- Ge-mäner, m.
- gemäner-hand, adv.
- ge-mät, adj.
- Ge-mäuschels, n.
- Ge-melter, n.
- Gemer
- ge-miedlich, adj.
- Gemies, n.
- Ge-mimmel, n.
- gemoggelt, adj.
- ge-montet, adj.
- ge-moppelt, adj.
- ge-munnen
- ge-muntiert, adj.
- ge-muschtert, adj.
- ge-mut, adj.
- ge'n
- gen(t), präp. m.
- ge-nadurt, adj.
- genäninge
- genau
- Genauds, n.
- Genchet
- Ge-nesselter, m.
- Genfer, m.
- gengen, tr. v.
- Genick, n.
- gen-iwer
- Ge-nischels, n.
- Genkel, f.
- Genkel-nas, f.
- Genn, f.
- gent
- Genuhtchet, f.
- genunk, adv.
- genuschem, adj. u. adv.
- Ge-nuss, m.
- Genwiler
- ge-optet, Ptc.
- Georg
- Ge-päckel(s), n.
- Ge-päcks, n.
- Ge-pesber
- gepickt, adj.
- Ge-piffs, n.
- Ge-pinsch, n.
- Ge-pips, n.
- Ge-pischber(s), n.
- Ge-plätsch, n.
- Ge-pleschter, n.
- Ge-pochels, n.
- ge-pot, adj.
- ge-pot, adj.
- Geps, m.
- Gep-wasser
- Gepser, m.
- ger, adv.
- Ge-rabbels, n.
- Ge-räbbels, n.
- Ge-rakels, n.
- Ge-raschpel(s), n.
- ge-rascht, adj.
- ge-ratzt, adj.
- Ge-rätschs, n.
- ge-recht, adj.
- Ge-rechtichkät, f.
- Ge-reds, n.
- Ge-rei, n.
- ge-reimich, adj.
- gereint, adj.
- Ge-reis, n.
- ge-rellt, adj.
- Geren, m.
- Ge-renns, n.
- Ge-rep, n.
- ge-rept, adj.
- Ge-resels, n.
- ge-rese-wit, adv.
- Ge-ribbel, n.
- Gerid, n.
- ge-ridelt, adj.
- Geriet, f.
- Ge-riht, n.
- Ge-rimpel(s), n.
- Ge-rims, n.
- ge-rimt, adj.
- Gering, m.
- Gerischt, n.
- Gerischt-leiter, f.
- gerksen, intr. v.
- Gerksert, m.
- Ge-roch, m.
- ge-roden, intr. v.
- gerode-wohl, adv.
- Gerscht, f.
- Gerschte-kerne
- Gerschthelme
- Gerschtstick
- Gert
- Gert, f.
- Ge-rubbels, n.
- gerwen, tr. v.
- Gerwerei, f.
- Ge-sabbels, n.
- ge-sachte, adv.
- Ge-säms, n.
- Ge-sang, m.
- Gesangbuch
- Gesangverein
- ge-sat, n.
- Ge-satz
- Geschärr
- Geschärr-fiessels, n.
- geschehn
- ge-scheit, adj.
- Ge-scheithät, f.
- Ge-schek
- geschekerlech, adj.
- Geschekerlechkät
- Ge-schenk, n.
- Ge-scheppels, n.
- Ge-scherrs, n.
- Geschicht, f.
- Geschichts-buch
- Geschichte-macher
- Ge-schick, n.
- ge-schickt, adj.
- Ge-schiess, n.
- Ge-schilz
- Ge-schipps, n.
- Geschirr, n.
- Ge-schiss, n.
- ge-schlacht(e), adj.
- Ge-schläfs
- Ge-schlamasselts, n.
- Ge-schlauder(s), n.
- Ge-schlecks, n.
- Ge-schleif(s), n.
- ge-schlimmert, adj.
- Ge-schmach, m.
- ge-schmack, m.
- ge-schmeidich, adj.
- Ge-schmers, n.
- Ge-schnadder(s), n.
- Ge-schneiz, n.
- ge-schnell
- Ge-schnuffels, n.
- Ge-schnutz, n.
- ge-schoss
- Ge-schottels, n.
- ge-schotten, refl. v.
- Ge-schreifs, n.
- Ge-schribs, n.
- geschter(t), adv.
- ge-schurrt, adj.
- ge-schuss, adj.
- Ge-schuwels, n.
- ge-schwabbelt, adv.
- ge-schwatt, adj.
- ge-schwei's, adv.
- Ge-schwel, n.
- Ge-schwij, f.
- Geschweï, f.
- ge-schwenn, adj. u. adv.
- ge-schwoll, Ptc.
- Ge-seffs, n.
- Gesendel
- Ge-sengs, n.
- Gesings, n.
- Ge-se'ns, n.
- Ge-setz, n.
- gesetzmeïssech
- gesetzwidrech
- ge-setzt, adj.
- gesetzlich, adj.
- Gesicht, n.
- ge-sihn, tr. v.
- gesihner-aue, adj.
- Gesims
- Ge-sindel, n.
- Gesöschtert
- Ge-spänns, n.
- Ge-spärr, n.
- Gespass, m.
- ge-spassich, adj.
- Ge-spättels, n.
- Ge-speiz, n.
- Ge-spen, n.
- Ge-spendiers, n.
- Ge-spenst, n.
- ge-spieren, tr. v.
- ge-sponselt, adj.
- Ge-spöttels, n.
- Ge-spräch, n.
- ge-sprächich, adj.
- Ge-spruddels, n.
- Ge-sputz
- ge-staltich, adj.
- Ge-stäns, n.
- Ge-stechels, n.
- Ge-steckels, n.
- Ge-steks, n.
- ge-stekt, adj. u. adv.
- Ge-stell, n.
- Ge-steppels, n.
- Ge-stepps, n.
- Ge-stesz, n.
- Ge-stimpels, n.
- ge-stoppt, adj.
- ge-stuppt, adj.
- ge-sträft, adj.
- Ge-strais, n.
- ge-strämt, adj.
- Ge-stra's, n.
- Ge-strecks, n.
- Ge-streits, n.
- Ge-streks, n.
- ge-streng, adj.
- Ge-strissds, n.
- Ge-stritts, n.
- Ge-strudels, n.
- ge-struppt, adj.
- ge-stucht, Ptc.
- ge-stuppt, adv.
- Ge-suddels, n.
- gesund, adj.
- kerngesund
- Ge-sundhät, f.
- Ge-supps, n.
- Ge-sus, n.
- get
- getel-gewich
- ge-timbert, adj.
- Ge-tottels, n.
- ge-trei, adj.
- Ge-treihät, f.
- Ge-treips, n.
- ge-trescht, adj.
- ge-treschten
- Ge-trips, n.
- Ge-trisch, n.
- Gett, f.
- Gettel, f.
- Getrudels, n.
- ge-tukt, adj.
- ge-tuppt, adj.
- Ge-tusch, n.
- Ge-tuts, n.
- ge-währen
- Ge-wähs, n.
- Ge-wäll, n.
- Ge-wäller, Pl.
- Ge-wäller, Pl.
- Gewand, f.
- gewannen
- ge-wäscht, adj.
- gewehnen, intr. v.
- gewehner-hand, adv.
- Gewehnheit, f.
- gewehnlich, adj. u. adv.
- Gewehr, n.
- Ge-weihts, n.
- Ge-wekels, n.
- Gewel, m.
- Gewelmauer
- Gewelsteip
- Ge-welef, n.
- ge-wellich, adj.
- Ge-wellichkät, f.
- Ge-welks, n.
- Ge-wenn, n.
- ge-werden
- ge-werdichen, tr. v.
- Ge-werw, n.
- ge-werwich, adj.
- ge-wess
- Ge-wessen
- Ge-wibbels, n.
- Ge-wiht, n.
- Ge-wimmer, n.
- gewihnen
- Gewihnchet
- Ge-wind, n.
- gewinnen, tr. v.
- Ge-wirms, n.
- Ge-wirzels, n.
- ge-wiss, adj. u. adv.
- Ge-wissels, n.
- Ge-wissen, n.
- Ge-wisshät, f.
- Ge-wesshät, f.
- Gewunecht
- Ge-wunn, m.
- Ge-wurels, n.
- Ge-wuwels, n.
- Ge-zei, n.
- Ge-zeijen, m.
- Ge-zeit
- Ge-zeims, n.
- Ge-zije
- ge-zimmert, adj.
- Ge-ziselts, n.
- Ge-zurfelt, n.
- ge-zwilcht, adj.
- gezwilecht, adj.
- Ge-zwirwel, n.
- Ge-zwongenheit, f.
- gibbel-gäwich, adj.
- Gibe-arsch
- Gichtere, f.
- Gick, f.
- Gickes, m.
- Gickle, Pl.
- gicklen, intr. v.
- gicksen, intr. v.
- Gid, f.
- Giess, f.
- Giess-kann
- Giesskanne-furzer
- giffel-gäwich
- Gift, n.
- Giftplanz
- Giftschiesser
- Giftzant
- giftich, adj. u. adv.
- gigelen, intr. v.
- Giger, m.
- Giges, m.
- Giges, m.
- Gigitt
- gigren, tr. v.
- gigsen, tr. v.
- Gije
- gilen, tr. v.
- Gilert, m.
- Gill
- gillen, adj.
- gillich, adj.
- Gilwe-krut, n.
- Gine, f.
- Ginge
- Gink, m.
- ginn, tr. v.
- Gipp, m.
- Gipp-leiter
- gippen, tr. v.
- Girel, n.
- giren, intr. v.
- Gischel, f.
- gischter
- Giss, n.
- Gitsch
- gitschen, intr. v.
- Gitze-geischt, m.
- Gize, f.
- Giw, f.
- glaben
- gladderich, adj.
- Glade
- gläden, intr. v.
- Glaf, m.
- Glaff
- Glann, f.
- glannen
- Glannesch, f.
- glännern, intr. v.
- glännerich, adj.
- glanten, tr. v.
- Glanter, f.
- gläntern, tr. v.
- Glanz, m.
- glänzen, intr. v.
- glanzich, adj.
- Glas, n.
- Gläs
- glasen, adj.
- Glaser, m.
- glaseren, tr. v.
- glasich, adj.
- Glasur, f.
- glatt
- Glatt-is, n.
- Glawen, m.
- glawen, tr. v.
- Glawer-salz, n.
- Klabersalz, n.
- Gleckel, f.
- Gleich, n.
- gleich
- gleichen
- gleichen, tr. v.
- gleichich, adj.
- Gleicht, f.
- gleïn, intr. v.
- Gleis, f. n.
- glennen, tr. v.
- Gletsch
- gletschen
- Glich, n.
- glich
- glichen, intr. v.
- glichling
- Glichters, n.
- Glick, n.
- Glicks-kind
- Glicker, m.
- Glickert, m.
- glicklich, adj.
- glickselich, adj.
- Glicks-wacke, m.
- Glid, n.
- Glider-krankheït
- Gliderweh
- Glider
- Glid-wasser
- Glider-wô
- glidich, adj. u. adv.
- Glis
- Glitsch, f.
- Glitsche-kapp
- glitschen, intr. v.
- glitschich, adj.
- gletschech, adj.
- glitzeren, intr. v.
- glitzerich, adj.
- Glock, f.
- Glockeblum
- Glockesäl, n.
- Glockeschall
- Glockespil
- Glockestuhl
- Glodil
- Gloh, f.
- Gloïes, n.
- gloren, tr. v.
- G'loscht, f.
- g'löschten, intr. v.
- g'löschterlech, adj.
- Glotsch, f.
- glott, adj.
- Glotthät, f.
- Glowel, Pl.
- Glöwel, m.
- Glowen, m.
- Gluck, f.
- glucksen, intr. v.
- Gluckser, m.
- glucksich, adj.
- Gluder
- Glugluk, n.
- Glumpen
- glunschen, intr. v.
- glunschen, intr. v.
- Glus
- glusen, intr. v.
- Glut, f.
- glutich
- Glutz
- gnäbblen, tr. v.
- Gnad, f.
- Gnade-brot
- Gnadestoss
- gnädich, adj.
- gnappen
- Gnatsch
- gnatschen
- gnerren
- gnischplen, tr. v.
- Gnod
- Gockel-ros, f.
- Gockes, m.
- goddeln, intr. v.
- Godrong, m.
- Gof, f.
- Gogel, m.
- Gogel, n.
- Gogo, m.
- Goï
- goïkeln, intr. v.
- Goje, f.
- Gold, n.
- Gold-bope, m.
- Goldfarw
- Goldfisch
- goldgël
- Goldgruw
- Goldkaul
- Goldgruw
- Goldmick
- Goldmerl
- Goldschaum
- Goldschmit
- Goldstick
- Goldwert
- Goldwô
- Gol, f.
- Gold-gölle-kreitchen, n.
- Gold-hamer
- goldich, adj.
- golen, tr. v.
- Gom, n.
- Gompert, m.
- gon
- Gone, m.
- gone-wis, adv.
- Gopen, m.
- gorich, adj.
- Gornett, f.
- Gorr, f.
- Gorse, n.
- gorzich, adj.
- Gorzichkät
- Gosch, f.
- Gosch
- Gosche, m. - Gosche [góšé Av.] m. Jemand, der links ist. — frz. gaucher. Man hört auch: du linkser Gosché!
- Goschel - Goschel eine Handvoll s. Gauschel.
- Goss, m. n.
- Goss, m.
- gossen, adj.
- Gossion, f.
- Got, m.
- Got, f.
- Gott
- gott-losich, adj.
- Gottlosichkät
- gott-selich
- Gottes-lohn, m.
- Gottes-trändler, m.
- Gottesträndlersch, m.
- Gotts-will, m.
- gotzeln, intr. v.
- Gotzler, m.
- goüen, intr. v.
- Goüer, m.
- Gowen
- Grab, n.
- Grab, f.
- Gräbelchen, Pl.
- Grab-loch, n.
- Grabo, m.
- Grachel
- Grachelbän
- Grächen, m.
- grad
- Graddel, f.
- graddelen, intr. v.
- graddelich, adj.
- Gradd'ler, m.
- Graf
- Graf-schreft
- Grafstän
- Gräf
- Graff
- graff
- Graffhät
- Grähn-aue
- graïbsen, intr. v.
- Graïbser, m.
- Graïtsch, m.
- graïtschen, tr. v.
- Graïwsert
- Grall
- gramen
- grammen
- Grand
- Gräne, f.
- grangeln, intr. v.
- Grangler, m.
- granglich, adj.
- grangeldich, adj.
- Grangs, n.
- granzich, adj.
- Granzichkät, f.
- Gräp, m.
- Gräp, m.
- Grapp, f.
- grapsen, tr. v.
- Grapsert, m.
- Gras, n.
- Grasbetsch, f.
- Grasblum
- Grasduch
- gras-grîn
- Grashalm
- Grashetsch, f.
- Grashex
- Grasmuck
- Grasmesser
- Gräsch
- grasen, tr. v.
- Gräss, m.
- gräss, adj. u. adv.
- Grässel, m.
- Grät, f.
- Grät, f.
- gratschen, intr. v.
- Grätz, m.
- gratzeln, intr. v.
- Gratzler, m.
- graulen
- grausam, adv.
- grauzen, intr. v.
- Grawatsch
- Gräwelchen, n.
- graweldich, adj.
- grawelen
- Grawen, n.
- Gräwel-wasser, n.
- Grawen
- Grawen
- grawen, intr. v.
- grawen, tr. v.
- gräwen, tr. v.
- Grawikär, m.
- gräwzen, intr. v.
- gräz
- Gref
- Greff, f.
- Greffjen, m.
- Greif, m.
- greijen
- greilich, adj. u. adv.
- greïn
- Greïn-spon
- greinen
- grengen
- Greinert, m.
- Greïns
- Grengs
- greïnzen, intr. v.
- Greis, m.
- greisslich, adj. u. adv.
- Greiwel, f.
- grekesch, adj.
- grelen, tr. v.
- Grelle, m.
- grelzich, adj.
- Grembeeren
- gremenedich, adj.
- Grend
- Grenguer
- Grennel, m.
- Grenz, f.
- Grenzstän
- grenzen, intr. v.
- grepsen, intr. v.
- Gres
- Gres, f.
- Greschlen
- Greschelheck
- Gret
- grewedätsch, adj.
- grewedätsch, adj.
- grezen
- Grezert, m.
- Gribler, m.
- Gribsch
- Gries, m. n.
- Gries-stän
- grieslich, adj.
- griessen, tr. v.
- Gries-stock, m.
- Griff, m.
- Griffel, m.
- griffen, tr. v.
- Griffes, n.
- Griht, f.
- Grij, f.
- Grimassen, f.
- Grimassemecher, m.
- Grimel, m. f.
- grimelich, adj.
- grimeln, tr. v.
- Grimmen, n.
- grimpen, intr. v.
- grin
- grin, adj. u. adv.
- Grin-bir
- Grin-brunne, m.
- Grind, m. f.
- Grindkopp
- Grindsäckel, m.
- Grindel, n.
- grindich, adj.
- Grindunnerschta, m.
- Grinel, m.
- grinen, intr. v.
- Grins, n.
- Grin-span, m.
- grinzen, intr. v.
- grinzich, adj.
- Grio, m.
- Grips, m.
- gripsen, tr. v.
- Gripsert, Pl.
- grischlich, adj.
- grischen
- Grischt, n.
- Grisett, n.
- grisslich
- grittich, adj. u. adv.
- Gritz, f.
- Griwen, m.
- Griwe-grumbire
- Griwe-kuche
- Griwemul
- Griwe-schniss
- Gribe-supp
- griwes-grawes, adv.
- Griwle-grawle, m.
- Griwler
- gro, adj.
- Grô’n-appel
- grob, adj.
- Grobbe, m.
- Grob-fijel, f.
- Grobhät, f.
- groble
- Grobs
- groddelich
- groen, intr. v.
- Grof, m.
- Groll, m.
- gromen
- grommeln
- Gromper
- Gron, f.
- Grond
- Gronsch, f.
- gronschen, intr. v.
- grunschen, intr. v.
- gronzen
- Gropen
- Grosché
- Groschen, m.
- Groschlen, f.
- gross
- Gross-hans, m.
- Grossmul
- Grossschnuffler
- Grossvater
- grêschten-däls, adv.
- Grossel, f.
- Grott
- grozich, adj.
- Grub, f.
- Grudel-ise
- Grudelhoke
- gruden
- grudlen, tr. v.
- Grudler, m.
- Gruf
- Grumber, f.
- Grumbere-blum
- Grumberebuch
- Grumberebrantwein
- Grumberedätschle
- Grumbiregeddel, f.
- Grompere-kaul, f.
- Grumbereland
- Grumberemehl
- Grompere-mued, m.
- Grumbire-pans
- Grumbereschäl
- Grumbereschilfde
- Grumbereschäl
- Grumberestock
- Grumberestick
- Grumberesupp
- Grumbere-gerschel
- Grumbiren-pitscher
- Grummet, m.
- grummle, intr. v.
- Grummel-supp
- Grummler, m.
- Grommler, m.
- Grund, m.
- Grondwuªwla
- Grundel, f.
- grunder-ernscht, adj.
- grundieren, tr. v.
- Grunnel
- Grunsch, f.
- grunschen, intr. v.
- Grunschert, m.
- grunzen, intr. v.
- Grup, f.
- grupsen, tr. v.
- Grusel, m.
- gruselich
- gruslen
- Gruss, m.
- Grutz, f.
- gs! gs, interj.
- gsch! gsch, interj.
- Gu, m.
- Gub
- gucken, intr. v.
- Gucker, m.
- Aprile-gucker
- Sternegucker
- Guckeri, m.
- gude-kaf, adj.
- Gudichkeit, f.
- Guedengen, f.
- Guff, f.
- Guwe-bichsel
- Guwekisse
- Guwekopp
- Guwespitz
- guffich, adj.
- Guggel, n.
- guggelen, intr. v.
- Gugges, m.
- Guguck, m.
- Guguckblum
- Guguckbrot
- Guguckdreck
- Gugummer, f.
- Gugus, m.
- guiwen, tr. v.
- gulden
- Gulle-gulle-rutznâs, m.
- Gumilastik, n.
- Lastik, n.
- Gummen, m.
- Gummer, f.
- Gump, m.
- Gump II, f.
- Gumpbrunne
- Gump
- Gumpen, m.
- gumpen, intr. v.
- gunderband
- gunnen, tr. v.
- gunschen, intr. v.
- Gunscht, f.
- günschtix, adj.
- Gunz, m.
- gunzen, intr. v.
- Gupp, f.
- Gur, f.
- gurich, adj.
- Gurjel, f.
- Gurmang, m.
- gurmangsich, adj. u. adv.
- gut-herzi(ch), adj.
- Gurr, f.
- Gustl
- gut, adj.
- Gutchet, f.
- Gut-edel, f.
- Gut-edel, f.
- Gutel, n.
- Gutsel, n.
- Guthaus
- gut-heischen, tr. v.
- guts
- guwernieren, tr. v.
H
(E?)(L?) https://woerterbuchnetz.de/?sigle=LothWB#0
Wörterbuch der deutsch-lothringischen Mundarten |
- Ha, m.
- Hâstän, m.
- Hâ-zant, m.
- Hä
- habbelich, adj. u. adv.
- Häb-holz, n.
- Hä-blumen
- Hack, f.
- Hack, m.
- hackelen, intr. v.
- Hackeler, m.
- hacklich, adj.
- hacken, tr. v.
- Häd
- Hädekand, n.
- Hädentom
- Häd
- Häd, f.
- Häde-kuer
- Hadi, m.
- Hädi, m.
- Ha-dor, m.
- Häel, m.
- haen
- Haf, m.
- Hafe
- häfech, adj.
- Häfecht, f.
- Hafel, f.
- Haff
- haffen
- Haffengen, f.
- Häfner, m.
- Haft, m.
- Hahl
- Hahn, m.
- Bubbelhahn
- hahnakeren, intr. v.
- Hähnchen
- Hahne-kep
- Hahnen-arsch
- Hähs, f.
- Hähs-holz, n.
- hähsen, intr. v.
- Hai
- haidech, adj.
- Hai-gras, n.
- Hai-machet
- Hai-monat
- Haisel, n.
- Hak-
- Hâk-brett
- Hâk-messer
- Häk, f.
- Hake, m.
- Hake-mann
- Häkel, f.
- haken, tr. v.
- Hä-klapp, m.
- häklen, intr. v.
- Häl, m.
- Hälmettel
- Hälwûrzel, f.
- häl, adj.
- halb, adj.
- Halb-narr, m.
- Halb-part
- Halbschäd, f.
- halden
- Halb-schowde, m.
- Halb-stiwle
- Halb-strimp
- Halecker, m.
- häle, tr. u. intr. v.
- Hälerei, f.
- Halett, f.
- Half-faschten, f.
- hälich, adj.
- Hälichtom, n.
- hälings, adv.
- hallen, tr. v.
- Häl-lomp, f.
- Hallunk, m.
- Hälm, m.
- Hals I, m.
- Halsband
- Halsbrêchen
- Halsgenek
- Halsgruwel, n.
- Halsketten
- Halsôder
- halsstarech
- Halstarechkät
- Halsstem
- Halsweh
- Hals II, f.
- Hälsel, n.
- Hälschel, n.
- hälsem, adj. u. adv.
- Halsen
- Halt, f.
- Hältem, m.
- Halter
- Hälter, m.
- Hälwe-naht, f.
- halwen-weg, adv.
- halwer, adv. num.
- Ham, f.
- Hame-schank, f.
- häm, adv.
- Hämbich, f.
- hämbichen, adj.
- Hambier
- hämelen, tr. v.
- hämelich
- Hämelichkät, f.
- Hämels-dierchen, n.
- Hämels-krankhät, f.
- Hämet, f.
- Hämisel
- Hammel, n.
- Hammelfläsch
- Hammels-brôt, m.
- Hammelschunke
- hammelen, intr. v.
- Hammer, m.
- Hampel-mann, m.
- Hampert, n.
- Hamperts-mann, Pl.
- Hampertslît, Pl.
- Häm-we(g), m.
- han
- Hand, f.
- Handarbet
- Handbrät, adj.
- Handgeld
- Handgelenk
- Handhäw
- Handhewer
- hand-heïh, adj.
- Handgref
- Handkessel, m.
- Handlumpe
- Handschrift
- Handswel
- Handtuch
- Handwân
- Handzächen, n.
- Händel, m.
- händ(e)len, intr. v.
- Hand-haw, f.
- Hand-hewer, m.
- Hand-lumpen, m.
- Händsch, m.
- Händsche-bock, m.
- Händscheknopp
- Händscheleder
- Händschemacher
- Händschemann
- Händschenäz
- Händschenäjersche
- Händschenodel
- Händschestupper
- Hand-tuch, n.
- Hand-swel, f.
- Hand-wan, f.
- Hand-werk, n.
- Handwerks-borscht
- Handwerksgeschir
- Handwerksmann
- Hanf, m.
- Hanf-botsche, f.
- Hanfknetsche, f.
- Hanf-same, m.
- Hanfstengel
- Hanfstick
- Hanfel
- hänfen, adj.
- Hang, m.
- Hängel, f.
- hangen, intr. v.
- hängen, tr. v.
- Hänger, m.
- Hangwiler, n.
- Hänk, f.
- hänkech, adj.
- Hankel-rock, m.
- Han-meier, m.
- Hanne
- hannen
- hanner
- Hannes
- hanneschter, adj.
- hanneschter, adj.
- hannich, adj. u. adv.
- Hans
- Hansam
- Hans-michel
- Hans-nickel
- Hans-jäkel
- Hanspeter
- Hans, f.
- Hans-bepchen, m.
- Hans-borscht
- Häns-chen, n.
- hänselen, tr. v.
- Hans-triwele
- Hanstriwele-stock, m.
- Hans-wurscht, m.
- Hantchen
- hantieren
- Hantierung, f.
- Hanwiler, n.
- Häp, f.
- Häpe, f.
- häpen, intr. v.
- Happ
- happer d'jess
- Hap-stat, f.
- Hapt, n.
- Hapt-
- Hapt-gass, f.
- Hapt-mann, m.
- Hap(t)-kerl
- Hap(t)vokel
- Hapt-sach, f.
- Har
- Har, m.
- har, interj.
- harem
- Här, m.
- Häre-hus, n.
- Häre-käche, f.
- här, adj.
- Har-äppelcher
- Härchit, f.
- hären, refl. v.
- Hari
- Hariett
- Haris-dorf
- Herris-dorf
- Här-geld, n.
- Harlech, m.
- Harles, f.
- Harmoni, f.
- Harrijen
- härschtern, intr. v.
- hart, adj.
- hart-herich
- hart-herzich
- härt-lehrich
- härt-melkich, adj.
- Hart-fruht, f.
- härd-schlä(g)ich, adj.
- härten, tr. v.
- Härt-hengscht, f.
- Hart-mond, m.
- harzich, adj.
- Has, m.
- Hase-blum, f.
- Hasebrot
- Hasen-eier
- Hase-nescht
- Hasefett
- Hasefus, m.
- Hasekrut
- Hasemul
- Hasemîlche, n.
- Hasepfeffer
- Hasetepcher
- häs
- Hasar, m.
- häschen
- Haschpel, m.
- haschpeln, tr. v.
- Hascht, f.
- Hase-brot, n.
- haselen, intr. v.
- Haseler, m.
- Haselesch
- haselich, adj.
- Häselter, m.
- Häselter-rut
- häser, adj. u. adv.
- häslen, intr. v.
- Hä-speicher, m.
- Haspel
- haspeln
- hässlich, adj.
- Hätsch, f.
- Hätsch, m.
- hätschlen, tr. v.
- Hatt
- Hatz, f.
- Hatze-risser, m.
- Hatze-bockel, m.
- hatzelen, tr. v.
- hatzelich, adj.
- Hau, f.
- Hau, n.
- Hau-bâm
- Haugawel
- Haukropen
- Haumachen
- Haumachet
- Haumonat
- Hauropper
- Hausprung
- Haustock
- Haustronk
- Hauwawe
- Hauwan
- hauen, tr. v.
- Hauf, f.
- Hauwe-kapp
- Hauwestack
- Hauwekuorf
- Hauwelued
- Hau-gawel, f.
- Hau-kropen, m.
- Hau-mache(t), n.
- Hau-monat, m.
- Haupert
- Haus
- Hauscht, m.
- hauschten, tr. v.
- hauschen, tr. v.
- Hau-sprung, m.
- Hau-stock, m.
- Hau-stronk, m.
- Haut
- Haut II, m.
- haut
- Hau-wan, m.
- Haw, n.
- Haweih, m.
- Hawen, m.
- Hawe-käs
- Hawer, m.
- Hawer-reche
- Hawerstick
- Hawersack
- Hawing, f.
- Heb, f.
- Hebang, f.
- hebben
- Hechding
- Hechel, f.
- hecheln, tr. v.
- Hech(t), f.
- Hecht, m.
- Hecht, f.
- Heck, f.
- Hecke-land
- Hecke-puffer
- Heckemamsell
- Heckeäl, m.
- Heckekreïschel, f.
- Heckeros
- Heckescheer, f.
- heckich, adj.
- Hederich, m.
- Hef
- Hef-bam, m.
- Hefdel-macher, m.
- Hef-eisen, n.
- heferlich, adj.
- Heffen, f.
- Heffe-branntwein
- Heft, n.
- Hehl
- Hehl-loch, n.
- Hei, f.
- hei, adv.
- hei an't do
- hei-bannen
- heibaussen
- hei-ennen
- hei-elei
- hei-eran
- hei-eriwer
- hei-nidden
- heiôwen
- hei, interj.
- Heichelei, f.
- Heicheler, m.
- heichelich, adj.
- heicheln, intr. v.
- Heid, m.
- Heide-bagasch
- Heidegeld
- Heidekrut
- Heiderösle
- Heid, m.
- Heide-bagasch
- Heidegeld
- Heidekrut
- Heiderösle
- Heidespiktaktel
- Heid, n.
- Heidersalat
- heidech, adj.
- Heidel-beer, f.
- heiden, refl. v.
- heiden-bretsch, interj.
- Heïdert, m.
- heidnisch (hädnesch), adj.
- Heïf, f.
- heïfen
- heijen, tr. v.
- heijieren, intr. v.
- heiieren, intr. v.
- Heilecht, f.
- heilen
- heilen
- Heil-end, n.
- heilich, adj.
- Heiling, m.
- heillos, adj.
- Heimchit, f.
- Heimer-mus, f. n.
- heimlich, adj. u. adv.
- Heinrich
- Heirat
- heiraten
- heischen, tr. v.
- Haische-frau
- Häschegeschir, n.
- Häschekand, n.
- Häschekorf, m.
- Heische-lit
- Häsche-mann
- Heischepack
- Heischesack
- Heischer, m.
- heïschteln, intr. v.
- heiserlich
- heiss, adj.
- heit, adv.
- heiz
- hekeln, intr. v.
- Held, m.
- helde-midich, adj.
- Helenter
- Helf
- helfen, intr. v.
- Helijer, m.
- Heljen, m.
- Helje-krämer
- Heiljeschein
- Heiljemeier
- Heiljespicher
- hell, adj. u. adv.
- Hell, f.
- Helle-brand
- Hellebrenner
- Hellekend, n.
- Hellekrope, m.
- Helleketzer
- Hellepestelenz
- Hellchit, f.
- Helle, n.
- Helle-bebchen, n.
- Heller, m.
- hellicht, adj.
- hellisch
- Helm, m.
- helzen
- Helzen-damm, f.
- Hemd, n.
- Hemb-ärmel
- Hemblabbe
- Hembschisser
- Hember-duch
- Hemberkrawe
- Hemdzippel
- Hemting, n.
- hen, pron.
- hener-lejen, tr. v.
- Heng
- Heng, f.
- Henger
- Hengscht, m.
- Hengschtkrut, n.
- hengschtich, adj.
- henken
- hennen
- Hennen-nus, n.
- Henner
- hennrich, adj.
- hent
- hep, interj.
- hep, interj.
- hepen
- Hepp, f.
- Heppen-nas
- heppen, tr. v.
- Her, n.
- Her-gais
- Herbscht, m.
- Herbschtblum
- Herbschtlit
- Herbschtmonat
- Herbschtowet
- Herbschtsôt
- Herbschtwedder
- Herbschtzit
- herbschten, tr. v.
- Herd I, m.
- Herd, f.
- Herd-äppel, m.
- herdi, adj.
- heren, intr. v.
- Her-gelafter, m.
- her-halden, tr. v.
- Hering, m.
- Heringfass
- Heringseel
- Heringsalat
- Herr, m.
- Herre-disch
- Herregunscht
- Herrekoscht
- Herrelewen
- Herrelitt
- Herrebire
- Herrefresse
- Herrchen, m.
- Herre-bire, f.
- Herre-disch, m.
- Herre-fresse, m.
- Herre-fuder, m.
- Herre-vogel, m.
- Herr-gott, m.
- Herrgotts-bepche, m.
- Herrgottsblauel, m.
- Herrgottsdâ, m.
- Herrgottsdierchen, n.
- Herrgottskand, n.
- Herrgotts-schichel, n.
- Herrgottsvilchen, n.
- Herrgottsträndeler, m.
- Herrgottsweder, n.
- Herrgottswelt
- Herr-leichmesdach
- herrsch, adj. u. adv.
- Herrschaf(t), f.
- Herz, n.
- herz-aller-liewst
- Herzblut
- Herzgeblît
- Herzdrickerte
- Herzgespänn
- Herzkeilchen, f.
- Herzkirsch
- Herzklappen, n.
- Herzkränkt, f.
- Herzkummer, f.
- Herzôder, f.
- Herzschlâch, m.
- Herztrôscht, m.
- Herzweh, n.
- Herzwurzel, f.
- Herzel, n.
- herzen
- herzhaftich, adj. u. adv.
- herzich, adj.
- herz-widich
- hess, interj.
- hesslen, tr. v.
- Hetsch, f.
- Hetsche-stall
- Hetscht
- Hetz
- Hetz-eier, f.
- hetzen, tr. v.
- Hew, f.
- Hewfrau
- Hewang
- Hewel, m.
- hewen
- Hewer
- Hew-isen, n.
- Hex, f.
- Hexe-krut, n.
- Hexemäschter
- Hexemelech
- Hexepolmer, n.
- Hexeschuss, m.
- Hexe-gässel
- hexen, intr. v.
- Hexerei, f.
- Hexerei, f.
- hezen, tr. u. intr.
- Hib, m.
- hibeldich, adj.
- hibsch, adj.
- hidden
- hideln, refl. v.
- hiden, tr. v.
- hie
- hier
- hiffelen, tr. v.
- hiffen, tr. v.
- Hiffle
- Hiffler, m.
- Hihl, f.
- hihlen, tr. v.
- Hihner-vogel, m.
- Hik, f.
- Hil, f.
- Hilbe-dritsche
- Hilde-britsch
- hilen, intr. v.
- Hiler, m.
- Hilersch, m.
- Hilf, f.
- Hillecht, f.
- hillich, adj. u. adv.
- Hilsch, f.
- Hilsche-dinges, n.
- Hilschum
- hilsen, adj.
- hilser, adj.
- Himd
- Himmel, m.
- Himmelbettlad
- Himmelfahrt
- Himmels Herre wille
- himmel-angscht
- himmelschlecht
- himmelen, intr. v.
- Himper, f.
- hin, adj. u. adv.
- hin ed wider, adv.
- hin-gehn, intr. v.
- Hingel
- hinger
- hingri(ch), adv.
- hinicht, adv.
- Hink
- Hinkel, m.
- Hinkel-sedel, m.
- hin-länges, adv.
- hinlich, adj.
- hin-machen, tr. v.
- hinnen I, adv.
- hinnen, adv.
- hinne-drin
- hinnedurch
- hinnenoh
- hinnen-erum
- hinnen-nus
- hinneeriwer
- hinneuf
- hinnevor
- hinnewider
- hinner, präp. m.
- hinner-enanner
- hinnerricks, adv.
- hinnersich, adv.
- hinner-bringen
- hinnerdriwen
- hinnergôn
- hinnerlôssen
- Hinner-dir
- Hinnerfuss
- Hinnerowe, m.
- Hinnerrad
- Hinnerstich
- Hinnerviertel
- Hinnere, m.
- hinneren, tr. v.
- Hinner-gescherr
- hinner-hällich, adj.
- Hinnernus, f.
- hinnerscht, adj.
- hinnersich, adv.
- hinner-stännich, adj.
- hin-riden, intr. v.
- Hinsch, f.
- hin-schlon, tr. v.
- hint, adv.
- hin't amal, adv.
- Hipp, f.
- hippen, intr. v.
- hipp(e)len, intr. v.
- Hipp(e)ler, m.
- Heppler, m.
- Hiren, f. n.
- Hirn-schal
- hirnwidi(ch)
- Hirle, n.
- Hirot, f.
- hiroten, tr. u. intr. v.
- Hirsch, m.
- Hirschgogert, m.
- Hirschhôr, n.
- Hirschklee, m.
- Hirschkuh, f.
- Hirschspronk, m.
- Hirsche, f.
- Hirschebrei
- Hirt, m.
- Hirtenhond, m.
- Hirtenhus
- Hirtnesch, f.
- Hirzel, m.
- Hirze-männchen, m.
- Hirzefrächen
- hischtlen
- hislich, adj. u. adv.
- Hissié, m.
- Hitt, f.
- hitten, adv.
- Hitz, f.
- Hitzbloder
- Hitzeier
- Hitzsirle
- hitzen
- hitzich, adj.
- Hiwel, m.
- Murwolfs-hiwel
- Wacke-hiwel
- hiwlich, adj.
- Hob
- Hob-gering, n.
- Hobitz, f.
- hoch, adj.
- Hochälter, m.
- hochbänich
- hochditsch
- Hoch-nas, m.
- Hochzit, f.
- Hochzitkleid
- Hochzitlitt
- Hochzitrock
- Hochzitter, m.
- Hof, m.
- Hoffrâ, f.
- Hofhaus, n.
- Hofmann
- hoffen, tr. v.
- Hoffert, m.
- Hofferts-loch
- Hoffertnarr
- hoffertich, adj.
- Hoffning, f.
- Hofretchen, n.
- hogrä, adv.
- Hohbin, f.
- Hoh-fescht-da, m.
- Hohl, f.
- Hohl, f.
- Hohlbâm, m.
- hohle-blô, adj.
- hohl, adj. u. adv.
- Hohlgass
- Hohlmeisel
- Hohlwê(g)
- Hohlzijel
- Hohlchit, f.
- hoh-lihtich, adj. u. adv.
- Hoh-mess, f.
- Hoh-mut, m.
- Hohmuts-narr
- Hoh-pat, f.
- hoi
- hoien, intr. v.
- Hoïf, m.
- hoïn
- Hoïnchit
- Hoïn-weh, n.
- hoïwen
- Hola, m.
- Hol-gans, f.
- Hollänner
- hollen, tr. v.
- Holler, m.
- Hollerbeer
- Hollerstock
- Hollerthee
- holperich, adj.
- Holter
- Holz, n.
- Holzappel
- Holzbock, m.
- Holzdole, m.
- Holzflejel, m.
- Holzhai, f.
- Holzheier
- Holzkischt, f.
- Holz, n.
- Holzappel
- Holzbock, m.
- Holzdole, m.
- Holzflejel, m.
- Holzhai, f.
- Holzheier
- Holzkischt, f.
- Holzkohl
- Holzmacher
- Holzmad, f.
- Holzschapp, m.
- Holzschlegel, m.
- Holzschlô, f.
- Holzschneider
- Holzsäj
- Holzspeicher
- Holzspôn
- Holzwê, m.
- Holzwoll
- Holzzeddel
- Holzschin
- holzen, adj.
- Hombeïcht, f.
- Hompitt
- Hond
- Hong
- Hopp, m.
- Hoppstang, f.
- hoppla! hoppla gais, interj.
- hopplich, adj.
- hopsa
- Hopser(t), m.
- Hor, n.
- Horband, n.
- Horbîscht, f.
- hôr-brät
- Horkamp
- hôr-klän
- Hormesser
- Horspengel, f.
- Horwurzel
- Hor, n.
- horchen, intr. v.
- Horengen
- Horetzel, f.
- horich, adj.
- horiche Michel, n.
- hornisch, adj.
- Hornung, m.
- Hos, f.
- Hosbendel, n.
- Hoschpes, m.
- hoschpetzich, adj.
- Hosen, Pl.
- Hose-bris, f.
- Hosenlatz
- Hosenloddel
- Hosenschisser
- Hosentrompeter
- Hotel, f.
- hotscheln, intr. v.
- Hott, m.
- Hott, f.
- hott
- hott o hü
- hotten, intr. v.
- hotz, interj.
- ho ü, interj.
- Höuschter, m.
- Howel, m.
- Howelbank
- Howelise
- Howelspän
- Howere
- Howert, m.
- howlen, tr. v.
- hü, interj.
- Hubert
- Hubertsbrot, n.
- Hübri, m.
- Hübsel, m.
- Huch, m.
- Huchel, f.
- huchen, intr. v.
- Huck, m.
- hucken
- Hucker, m.
- Hudel, m. f. n.
- Hudel-burger
- Hudelstroh, n.
- huderen
- Hudlen
- hudlen, intr. v.
- Hudler, m.
- Hudlerei, f.
- hudlich, adj.
- Huf, m.
- Hufhammer
- Hufisen
- Hufnôl, m.
- Hufschmatt
- Hufzang
- huf! huf zerick, interj.
- hufen, intr. v.
- Huffen, m.
- Huft, f.
- Huftknoche
- Huhn, n.
- Hihner-arsch
- Hihnerbrih
- Hihnerdieb
- Hihnerei
- Hihnerhaut
- Hihnerhus
- Hihnerhisel
- Hihnerjuk
- Hihnerläder
- Hihnerlus
- Heïner-melech
- Hihnersedel
- Hihnerstang
- Hihnertâtschert
- hui, interj.
- hujen, tr. v.
- huien, tr. v.
- Hule, f.
- Hule-kritchen, n.
- Hullen
- Huloner, m.
- Humang, m.
- Humertinge, n.
- Hun
- Hun-au, f.
- Hund, m.
- Hundsärsch, m.
- Hundsärsche-krämer
- Hundsbâtsch, f.
- Hundsda
- Hundsfotz
- Hundsfott
- Hundsfressen
- Hundsgeheier, m.
- hundsgemän
- Hundsjung
- Hundskärrchen
- Hundskîsch, f.
- hunds-krank, adj.
- Hundskränkt, f.
- Hundslêwen
- hundsmässich
- Hundsmilich
- Hundsnarr
- Hundsnas
- Hundspeterseïlech, m.
- Hundsros
- Hundsschwêr, m.
- Hundsstall
- Honds-sträch, m.
- Hunds-wasen, n.
- hundisch, adj. u. adv.
- Hunds-fotz, m.
- Hungel
- Hunger, m.
- Hungerduch
- Hungerlider
- hungrich, adj.
- Hunich, m.
- Hunichklee
- hunnert, num.
- Hunsrick, m.
- hunzen, tr. v.
- hunzich, adj. u. adv.
- Hupp, f.
- hupp, interj.
- huppen, intr. v.
- Huppen-dinges, n.
- Hupp-häschen, n.
- hupsen, intr. v.
- Hur, f.
- Hure-glick
- Hurejäjer
- Hurekend
- Hurekuck, f.
- Hurenescht
- Hurepack
- Hurevogel
- Hurevolk
- Hur-eil, f.
- Hure-laf, n.
- Hur-geschirr, n.
- Hur-lamp, n.
- hurnicklen, intr. v.
- Hurnickerchin, n.
- Hur-rang, m.
- hurschlen, intr. v.
- Hurschler, m.
- hurschlich, adj.
- Hur-stack, m.
- Hurt, f.
- Hurt, f.
- Hurtich un geschwind, m.
- Hus, n.
- Husaptekt
- husbâken
- Husdeiwel
- Husdir
- Husehr
- Huser(n)
- Husfrâ
- Husgang
- husgemaht, adj.
- hushâlen
- Hushällesch, f.
- Hushalting
- Husknieht, m.
- Huskriz
- Husmäschter
- Husmetel, n.
- Husplâz, f.
- Husstat
- Husstek, n.
- Husstier
- Husvater
- Huswesen
- Husar, m.
- huschpelich, adj.
- Huscht, f.
- Huschten, m.
- Huschten
- huschten, intr. v.
- Huschtert, f.
- husen, intr. v.
- Huser, m.
- Husersch, m.
- Hus-er(n), n.
- Hus-halting, f.
- husieren
- huss, interj.
- hussen, adv.
- Hus-stat, m.
- Hus-stier, f.
- Hus-vader, m.
- Hut, m.
- Hutmächer
- hut, adv.
- hutschen, refl. v.
- Hutt, f.
- Hutz, n.
- hutzeln, intr. v.
- Hutzle, f.
I
(E?)(L?) http://woerterbuchnetz.de/cgi-bin/WBNetz/wbgui_py?sigle=LothWB
Wörterbuch der deutsch-lothringischen Mundarten |
- ich, pron.
- Ichel
- ichele
- Idee, f. m.
- iderichen, intr. v.
- idrijen
- ieren, tr. v.
- Ifer
- ifrich, adj.
- Igel
- ihrzen
- ija, interj.
- Ijel, m.
- Ijelsklee, m.
- Ikola
- Il I, f.
- Il, f.
- Ildis, m.
- Ilecht, f.
- Ilcht, f.
- Ile-merder, m.
- Ile-seich, f.
- Ile-spijel, m.
- illich, adj.
- im
- imand, intr. v.
- Imbeer, f.
- Imbeer-stock
- Imerder, m.
- imes
- im-gehn, intr. v.
- Im-hank
- Im-läfer
- Imm, f.
- Immen, m.
- Immenbabe
- Immenblume
- Immenhus
- Immenkar, n.
- Immenkrut, n.
- Immenkurwel, f.
- Immennescht, n.
- Immenrese
- Immenstand, m.
- Immen-babe, m.
- Immes, m.
- Lichtenimbs
- implätz
- im-sunsch
- in
- in-babblen, tr. v.
- In-bennel, n.
- in-bennelen
- in-biessen, intr. v.
- In-billung, f.
- in-binnen, tr. v.
- in-bissen, intr. v.
- in-delwen, tr. v.
- indem, adv.
- Inderschestion, f.
- in-drawen, tr. v.
- in-dun, tr. v.
- in-durren, intr. v.
- In-fall, m.
- in-fellen, intr. v.
- ingbing
- in-gefrieren
- ingen
- inger
- Ingerbett
- Inger-holz
- Inger-jacke
- Inger-hose
- Ingerkleid
- Inger-mutzen
- inger-dolwen, tr. v.
- in-hauen, tr. v.
- in-hengen, intr. v.
- In-kummes, n.
- in-lejen, tr. v.
- ingeleït, tr. v.
- in-mummlen, tr. v.
- innen-owen, adv.
- inner
- Inner-buchs
- Innerhalt
- Innerkleid
- Innerpant
- in-rauchen, tr. v.
- in-salzen
- in-sämen, tr. v.
- in-schalen, tr. v.
- Inschenierer, m.
- in-schenken, tr. v.
- in-schiessen, tr. v.
- In-schlag, m.
- in-schlagen, tr. v.
- in-schmieren, tr. v.
- Inschmierbirscht, tr. v.
- in-schnurren, intr. v.
- In-sehns, n.
- in-seifen, tr. v.
- in-setzen, tr. v.
- in-sitzen, intr. v.
- Inspekter, m.
- insplätz, adv.
- in-stecken
- Instension
- in-strichen, tr. v.
- Int
- intressiert, adj.
- in-wennich, adv.
- in-witieren, tr. v.
- in-zäppen, tr. v.
- inzit, adv.
- in-zweien, adj. u. adv.
- ir
- irden, adj.
- irich, adj.
- irr, adj.
- Irtom
- Irts
- Ir-we(g), m.
- Irz
- Is, n.
- Is-schälpen
- Is-scholle
- Is-bän, n.
- Ische, f.
- Ischebam
- Ischeholz
- Ise
- Isen, n.
- Isenappel
- Isenbahn
- Isenbir
- Isenfarb
- isen, adj.
- Isen-bahn, f.
- Ise-bahner, m.
- isemär, adv.
- ise-mässich, adj.
- Iserole
- is-kalt, adj.
- Is-vogel, m.
- Italjener, n.
- italjenisch
- Iter, m.
- Iter, f.
- Iter, f.
- iteren, intr. v.
- Iwel, n.
- iwel, adj. u. adv.
- iwel-dran
- Iwel-stand, m.
- iwelzech, adj.
- iwen
- iwer I
- iwer, adv.
- Iwerst-kammer
- iwer-all, adv.
- iwer-anich-mor, adv.
- Iwer-änkunft
- iwer-an't-iwer, adv.
- iwer-bont, adj.
- iwer-dem, conj.
- iwer-driw, adj.
- Iwer-druss, m.
- iwer-dubberen, tr. v.
- iwer-ecksich, adj. u. adv.
- iwer-einmal, adv.
- iwer-ens, adv.
- iwer-enzich, adj. u. adv.
- Iwer-fal, m.
- iwer-fressen
- Iwer-gank, m.
- iwer-gen
- Iwer-gewiht, n.
- iwer-gon, intr. v.
- iwer-hallen, refl. v.
- iwer-hand, adv.
- Iwer-hank, m.
- iwer-hänken
- iwer-hapt, adv.
- iwer-häschen, tr. v.
- iwer-hät, adv.
- iwer-hauwen
- Iwer-hemd, n.
- iwer-hewen, intr. v.
- iwer-hewich, adj.
- iwer-hupsen, tr. v.
- Iwer-inne-krut, n.
- iwer-kriz, adv.
- iwer-laden, intr. v.
- iwer-lafen, intr. v.
- Iwer-lascht, f.
- Iwer-leder, n.
- iwer-lejen, tr. v.
- Iwer-lejes, n.
- iwer-meïdech, adj.
- iwer-morje, adv.
- Iwer-moss, n.
- iwer-meïssech
- iwer-naht, adv.
- iwer-nahten
- Iwer-name, m.
- iwer-nanner, adv.
- iwer-olich-morje
- iwer-sat, adj.
- iwer-schidden
- Iwer-schutz, m.
- iwer-siehzich, adj.
- Iwer-sihtechkät, f.
- iwer-sihn, tr. v.
- Iwer-springches, n.
- Iwer-strimp, m.
- iwer-us, adv.
- Iwer-wälder
- iwer-wannen, tr. v.
- iwer-weien
- Iwescht, n.
- iwer-zwerch, adv.
- iwrich
J
(E?)(L?) http://woerterbuchnetz.de/cgi-bin/WBNetz/wbgui_py?sigle=LothWB
Wörterbuch der deutsch-lothringischen Mundarten |
- ja
- Jach, m.
- Jacht, f.
- Jachthider
- Jacht-hond
- Jachtflint
- Jachtgeld
- Jachtsack
- Jachtstiwle
- jachten, intr. v.
- Jacke, m.
- jacken, intr. v.
- jicken, intr. v.
- jackeren, intr. v.
- jägeren
- jäh, adj.
- jähen, tr. v.
- jähren, refl. v.
- Jäjer, m.
- Jäjerei, f.
- Jakob
- Jockel
- Jamer, m.
- jameren, intr. v.
- jämerlich, adj.
- gottsjämerlich
- Jänner, m.
- Jap
- jären, intr. v.
- Jascht, f.
- jaschten, intr. v.
- Jasent
- Jät, f.
- jät?n, tr. v.
- Jawer
- Jawersche, f.
- Jawort, n.
- je, interj.
- daje
- Je, je
- jeder, intr. v.
- jed, intr. v.
- jeder-äner, intr. v.
- jedweder-äner, intr. v.
- jeien
- Jeipchen
- Jeiz-deiwel, m.
- jeizen, intr. v.
- Jeizert, m.
- Jekel, n.
- Jekof
- jemen, interj.
- Jemen-ech-enôen
- Jeneral, m.
- jengeren, tr. v.
- Jenk, f.
- Jepser, m.
- jerem
- jerum
- jere-mer
- jeremmicher
- jerumlicher
- Jeremkeit
- Jerumkeit
- Jeri
- Jerri
- Jerich
- Jiri
- Jerje-blum
- Jirje-da
- jeschtement, adv.
- Jeses
- Jesses
- jetz, adv.
- jetzert, adv.
- jetzoner
- Ji, m.
- jidlen, intr. v.
- jidnesch, adj. u. adv.
- jirer
- jiri
- jiret
- jiresglichen
- Jirmis
- jischt
- jiwen, adv.
- jo
- Joch, n.
- Jochochs
- Joffer
- Johann
- Johr, n.
- Johrgang
- Johrdienscht
- Johrgedächtnis
- Johrgezeit, n.
- Johrhunnert
- Johrzahl
- Johrzehnt
- Johrzeit
- jojotte, interj.
- Jockel
- Jokob
- Jokobs-drauf, f.
- Jokobs-stross, f.
- Jole, m.
- jolen, intr. v.
- Jon, m.
- Jong
- jong
- jonk
- jong-bestu?t
- jongfrailech
- Jonggesell
- Jonggeselle-lêwen
- Jonktem, m.
- jon-zer-hand, adv.
- Josep
- jowen, adv.
- Juchhe, m.
- jucken, intr. v.
- juckeren, intr. v.
- Jud, m.
- Juden-arsch, m.
- Jude-bu
- Judegesiht
- ud, m.
- Juden-arsch, m.
- Jude-bu
- Judegesiht
- Judehus
- Judekirsch
- Judekroschel, f.
- Judenas
- Judeschul
- Judas
- Juffer, f.
- Joffrespengel, f.
- Julius
- junen, adv.
- Jung, m.
- Jonge-geckech
- jung, adj. u. adv.
- Junge-mächersch, f.
- Jung-licht, n.
- Juppe, m.
- juscht, adv.
- juschtement, adv.
- Jux, m.
- juxen, intr. v.
K
(E?)(L?) http://woerterbuchnetz.de/cgi-bin/WBNetz/wbgui_py?sigle=LothWB
Wörterbuch der deutsch-lothringischen Mundarten |
- Kaba, m.
- Kabes
- Kabine, m. n.
- Kabott, f.
- Kabotthîdche, n.
- Kachecht
- Kachel, f.
- kacheldich, adj.
- Kächen, f.
- kächen, tr. v.
- Kacka, m.
- kacken, intr. v.
- käcksen, intr. v.
- Kadaschter, m.
- Kade, m.
- Kadreserf, n.
- Kadutsch, f.
- Kaf, m.
- Kafmann
- Kafpreis, m.
- Ka(u)fmanns
- Käfel, m.
- kafen, tr. v.
- Kaffee, m.
- Kaffeebich
- Kaffeebinz, f.
- Kaffeebohn
- Kaffeebrih
- Kaffeedûs, f.
- Kaffeegesicht
- Kaffeehawe
- Kaffeehôr
- Kaffeeleffel
- Kaffeemihl
- Kaffeesatz
- Kaffeeseïh
- Kaffeetass
- Kaffeetût, f.
- käflech, adj.
- Kaft, f.
- kahl, adj.
- Kahl-ärsch, m.
- Kahle, m.
- Kahnen, m.
- Kaiser, m.
- Kaje, n.
- kajos, adj.
- Käl, f.
- Käle-bunn, f.
- Käljong
- Kälklatz
- Kälspil
- Kälspiller
- Käl, n.
- Kalaumes, m.
- Kalb, n.
- Kalbin, f.
- Käle
- kälen, tr. v.
- Kalenner, m.
- Kalennermann
- Kale-schmatt, m.
- Kaletsch, f.
- Kalf
- Kaliwer, n.
- Kalfakter, m.
- kalfakteren, intr. v.
- Kalk, m.
- Kalkbrenner
- Kalkfass
- Kalkkaul, f.
- Kalkowen
- Kalkspeis, f.
- Kalkstän
- Kalksteps, m.
- Kalkwasser
- Kall, f.
- Kalle, f.
- källeken, tr. v.
- Kalott, f.
- Kalpeng, m.
- kalt, adj.
- kalt-blidich, adj.
- Kält
- Kält, f.
- kältsen
- Kalwe
- kalwen
- kalweren, intr. v.
- Kälwer-mô, m.
- kälwern, intr. v.
- Kamber
- kamblen, refl. v.
- Kamedie
- Kamel, n.
- Kameldeïer, n.
- Kamelot, f.
- Kamerad, m.
- Kamille-
- Kamilletee
- Kamelle-drinke, n.
- Kamellesuffen
- Kamin, m.
- Kaminfajer, m.
- Kamine-vowel
- Kamisol, n.
- Kamm, m.
- kämmen, tr. v.
- Kammer, f.
- Kammis, m.
- Kammes-mô, m.
- Kammod, f.
- kä’ mol
- Kamp, m.
- Kampkessen, n.
- Kamp-rad, n.
- Kamp, n.
- Kamp-schalon, n.
- Kampet
- kampieren, intr. v.
- kän, pron.
- käns, pron.
- kä’meh
- kä’môl(s), adv.
- Kanal, n.
- Kanaljen, f.
- Kanape, n.
- Kanarie-vogel, m.
- Kand
- Kand-dô, m.
- Kandel, m.
- kanen, intr. v.
- Kanell, m.
- Kanfer, m.
- Kamber-schnabs
- Kaninchen, n.
- Kaninche-stall
- Kaniwo, f.
- Kanker, f.
- Kanne, f.
- Kanon, f.
- Kanone-loch
- Kanoneschotz
- Kanonestopp, m.
- kanone-voll, adj.
- Kansel, f.
- Kansong, m.
- Kanton, m.
- Kantonherr
- Kantunje, m.
- (Kap), m.
- Kapaun, m.
- kapaunen, tr. v.
- kapawel, adj.
- Kapei, f.
- Kapell, f.
- Kritzkapell, f.
- Kaperal
- Kapetscher
- Kapeziner, m.
- Kapisch, f.
- Kapischung, m.
- Kapitel, n.
- Kapiteïn
- Kaplan, m.
- kapores
- kapot
- Kapp
- Kapp, f.
- Kappe-lad, f.
- kappeisen, refl. v.
- Käppel, m.
- Kappel-berg, m.
- kappen, tr. v.
- kappen, tr. v.
- käppen, tr. v.
- käppen, tr. v.
- Käpper, m.
- Käpper(t), m.
- Kappes, m.
- Kabes-bid, f.
- Kabesdeïf
- Kabeshäd, n.
- Kabeskopp
- Kabesmesser
- Kabestusch, f.
- Kabeszopp, f.
- Kapral, m.
- Kapsül, f.
- Kaput, f.
- kaput, adj.
- Kar, m.
- Kär, m.
- kär, adj.
- Karako, m.
- karchlen, intr. v.
- Kare, m.
- Karess, f.
- karessieren
- Karfreida, m.
- Karfreitags-hinkel, n.
- karich, adj. u. adv.
- Karichkeït, f.
- Karle, m.
- Karlin
- Karmeliter
- karmen, intr. v.
- Karmert, m.
- Kärmeter, m.
- Karnallje, f.
- Karo, n.
- Karp, m.
- Karr(ich), m.
- Karre-schisser
- Karrichschmêr, f.
- karrichen, tr. v.
- karriert, adj.
- Karscht, m.
- Karschtkräbel, n.
- Garte-kräbel
- Karschtstil
- Kart, f.
- Karte-knupser
- Kartepetzert
- Karteplätsch, f.
- Karte-rasseler
- Kartestoffel
- Kartespiel
- karten, intr. v.
- Karter, m.
- Karthaus, f.
- Kartheiser, m.
- Kartusch
- Kartusen, m.
- Karwatsch
- kärwlen, intr. v.
- Karwuch, f.
- Käs, m.
- Käsblum
- Käsduch
- Käsfässel, n.
- Käshirdel
- Käskremer
- Käskrut, n.
- Käskuche
- Käsdard
- Käsmesser, n.
- Käsmoppel
- Kässchmier, f.
- Käsständel
- Kasären, f.
- Kasch, f.
- Kasch, f.
- Kasche
- Kaschne, m.
- kascholieren, tr. v.
- Kaschten, m.
- kaschten, tr. v.
- Kaseweck, f.
- Kass I, m.
- Kass, f.
- Kassis, m.
- Käss-kuchen, m.
- Kass-meier, m.
- Kassrol, f.
- Kasuel, n.
- Kät, f.
- käten, intr. v.
- Katapla, m.
- Kathrin
- Käthrine-blum
- katolisch, adj. u. adv.
- Katolischer, Pl.
- Katonjes, n.
- Katsch, m.
- Katschissen, m.
- Katz, f.
- Kätzcher
- Katzenaue
- Katze-bänkel
- Katzebuckel
- Katzedreck
- Katzefiddle
- Katzegeischt, m.
- Katzehor
- Katzekopp, m.
- Katzekrut, n.
- Katzelewe
- Katzemidderle, n.
- Katzemusik
- Katzenarr
- Katzepelz
- Katzeroller, m.
- Katzeschwanz, m.
- Katzewaddek, m.
- Katzeschwänz
- katzen
- katzen
- kauen, tr. v.
- Kaul
- kaulech, adj.
- Kaup, f.
- Kaupe-mächer
- kaupech, adj.
- kauscher, adj.
- Kautsch
- Kautschu, m.
- Kauz, m.
- kauzech, adj.
- Kauze-kopp, m.
- Kauzenköpp
- Kawacke, n.
- kawacklen, tr. v.
- Kawatsch, f.
- Kawerjolen
- Käwich, m.
- Ke-chen, n.
- Kecherling, f.
- kedrech
- Keffer, m.
- Kehl, m.
- Kehlrup, f.
- Kehr, f.
- Kehr-bese, m.
- Kehr-birscht, f.
- Kehr-dreck, m.
- kehren, tr. v.
- kehren II
- Kehr-wusch, m.
- Keib, m.
- keichen
- Keichert, m.
- Keidel, m.
- Keïfer, m.
- Keïferei, f.
- keïferen, intr. v.
- keïhzen, intr. v.
- Keil, m.
- keilen, tr. v.
- Keïlchen, n.
- keimen, intr. v.
- keimech, adj.
- Keimert, m.
- Kein, f.
- Keng, f.
- keinen, intr. v.
- kengen, intr. v.
- Keit, interj.
- Keizen, m.
- Kekel, m.
- Kekschoserei, f.
- Keler, m.
- Kelich, m.
- Kelichdichel
- Kelichglas
- Kell, f.
- Keller, m.
- Kellerdir
- Kellerdole
- Kellerfuchs, m.
- Kellerhalsch
- Kellerléer, n.
- Kellerliht, n.
- Kellerloch
- Kellermatt
- Kellermo?k, f.
- Kellerschalt, f.
- Kellerstä(g)
- Kellertrepp
- Kelp, m.
- Kelsch, m.
- kelsch-blô, adj.
- Kelt, f.
- Kelter, m.
- Kelter-bâm
- Kelterhaus
- Kelter, m.
- Kelter-bâm
- Kelterhaus
- Kelterstän
- Kelterwein
- keltern, tr. v.
- Kem, m.
- kember, adj.
- Kenich
- kennen, tr. v.
- kennen
- kennich, adj.
- kenschterlich, adj. u. adv.
- kenterlech, adj.
- Kenterlechkät, f.
- Kep, m.
- Keppchen, n.
- keppsch, adj. u. adv.
- Keps
- Kerb
- Keren, m.
- kergesond
- kerne-gut
- kerich, adj.
- Kerl, m.
- Kerper, m.
- kerperlich, adj.
- Kerscht
- Kerwel
- Kerz, f.
- Kerzen-herchen, n.
- Kerzenmächer
- kerze-riht
- kerzengrad
- Kerzentopert, m.
- Kerzenwiche, m.
- Kescheltchen, m.
- Kescht
- Kescht, f.
- keschte-brun
- Keschte-schal
- Keschten
- Keskedi, m.
- Kessel, m.
- Kesselhoke
- Kesselkuche, m.
- kesslen
- Kesslersch, f.
- Ketsch, f.
- ketschen, tr. v.
- Kett, f.
- Kettegleich
- Kette-kujel, f.
- kettelen, tr. v.
- ketzelen
- Ketzer, m.
- Kewer, m.
- Kewerlenk, m.
- Kewich, m.
- Kibel
- Kich, f.
- Kiche-dir
- Kichefirduch
- Kichegescherr
- Kichelatein
- Kichemäschter
- Kichemesser
- Kichemutz
- Kichepeter
- Kicheseppel
- Kicheowe
- Kicheschâf, m.
- Kicheschaft
- Kicheschank
- Kicheschirtech
- Kichel-pann, f.
- kichen, intr. v.
- Kicherte
- kickeln, intr. v.
- Kickeler, m.
- Kicki, m.
- Kid, n.
- Kiddel
- kiddel-fex, adj.
- kidelich, adj.
- Kider, m.
- Kieze
- kihl, adj.
- kihlen
- kihn, adj.
- Kihnheit, f.
- Kih-oner, m.
- Kih-riwen
- Kill, m.
- Kilp, m.
- Kimm, m.
- Kimme, m.
- Kimme, m.
- kimmen, intr. v.
- Kimmernus, f.
- Kimpet, f.
- Kimpetfewer
- Kind, n.
- Kinds-beïn
- Kindsdäl
- Kindskinn
- Kindsmad
- Kindsschenk
- Kindsschmöus
- Kindswa
- Kind-däf, f.
- Kindel
- Kendel
- kindeln, intr. v.
- Kindels-brei
- Kindelsdreck
- Kindelskrenket
- Kinderlieder
- Kinderreime
- Kinder
- kindichen, tr. v.
- kindsch, adj. u. adv.
- Kineksmacher, n.
- kinftich, adj.
- Kingele, n.
- Kinich, m.
- Kinek-reich, n.
- Kinichs-bire
- Kinninge-da
- Kineks-dâch
- Kinich-stock, m.
- Kinn, n.
- kippisch
- kinnen
- Kinnels-brunne, m.
- Kinner-lehr, f.
- Kinner-weis, f.
- Kip, m.
- Kip, m.
- kipen
- Kipp, f.
- kippen, tr. v.
- Kipp-pat, f.
- kippsen, tr. v.
- kir, adj.
- Kirä(ng), n.
- Kirb, f.
- Kirbeleng, m.
- Kirbe-wuch, f.
- Kirbs, f.
- Kirch, f.
- Kirche-bau
- Kirchebäppel, m.
- Kirchebrot, n.
- Kirchefabrik, f.
- Kirchefenschter
- Kirchefescht
- Kirchegänger
- Kirchegesang
- Kirchegezei, n.
- Kirchegut, n.
- Kirich-herr
- Kirchelied
- Kirchemaus
- Kirchemomper, m.
- Kirchemusik
- Kircherôt
- Kirchesâchen
- Kirchescheffen, m.
- Kirchesinnert
- Kirchestuhl
- Kirchetûr
- Kirchewäscht
- Kirch-hof, m.
- Kirfech
- Kirfechs-lach, n.
- Kirfechblum
- Kirmes
- Kirmesbrôt, m.
- Kirmesdâch
- Kirmesgâscht
- Kirmeskläsen
- kirnen, intr. v.
- kirnlen, tr. v.
- Kirsch, f.
- Kirmesbâm
- Kirsche-kere
- Kirsche-kuche
- Kirsche-gebäscht, n.
- Kirscheschuedi, m.
- Kirschenzeit
- Kirsch-bam, m.
- Kirsche-knupper, m.
- Kirschel, n.
- Kirt, f.
- Kirw
- Kirwe-gascht
- Kirwekneller
- kirwe-krank, adj.
- Kirwestickel
- Kirw
- Kirwe-gascht
- Kirwekneller
- kirwe-krank, adj.
- Kirwestickel
- Kirwel, m.
- Kirwelkrut
- Kerwelkrutsupp
- kirwelen, intr. v.
- Kis, f.
- Kisch
- Kischt, f.
- Kischtchen, n.
- Kisel, m.
- kiselen, tr. v.
- kiseln
- keteln
- kisen, tr. v.
- Kissen, n.
- kissen, tr. v.
- Kisse-zich, m.
- Kitschener, m.
- Kitt, f.
- Kitt, f.
- Kitte-bâm
- kitte-gêl, adj.
- kitt, adj. u. adv.
- Kittchen, n.
- Kittel, Pl.
- kitten, adj.
- kitteren, intr. v.
- kitterlich, adj.
- Kitter-loch, n.
- kittieren, tr. v.
- kitzlen, tr. v.
- kitzlich, adj.
- Kiwel, m.
- Kibelhut
- Kiwer, m.
- Kiwert, m.
- kiwich, adj. u. adv.
- Kla, f.
- Klabber
- Klabber-mäulchen, f.
- Klabberesch, f.
- klaben, tr. v.
- Klack
- klacken
- Kläckert, m.
- Kläd, n.
- Kladderadatsch, f.
- Kläder-lus, f.
- kla'en, intr. v.
- Klaff, f.
- Klafter, m.
- Klak, f.
- klaken, intr. v.
- klän, adj.
- Klän-geld
- klän-gläwich
- Klänichkeit, f.
- Klänichkeitskrämer
- Klä(n)-mihl
- Klam, f.
- Klam-rutscher
- Klamm, f.
- klamm, adj.
- klammen
- Klank, m.
- Klapp, m.
- klappen, tr. v.
- Kläpper, f.
- Kläpper, m.
- Kläpperei, f.
- kläpperen, intr. v.
- Klapp-hengscht, m.
- Klapp-jagd, f.
- Klapp-schlass, n.
- klären
- Klas
- kläsper, adj.
- Klass, f.
- Klatsch, f.
- Klatsch-ros, f.
- Klatz
- Klaubel
- Kloïbel
- klaubeln, tr. v.
- Klaulen
- Klaus, f.
- Klauschder, n.
- Klautjen, m.
- Klautjes-râd, n.
- Klauwel
- Kloïwel
- Klaw, f.
- Klowe-krenket
- Kläwer, n.
- Kläwer-salz, n.
- klebsich, adj.
- klecken
- klicken
- Klee, m.
- Kleehau
- Kleesome
- Kleiding, f.
- Kleie
- Kleiebrod
- Kleiebungscht
- Kleiekaschte
- Kleiekotzer
- Kleiesack
- Kleiesuffe
- Kleindal, n.
- kleinschber
- Klek, f.
- Klematin
- klemmen, intr. v.
- klempen, intr. v.
- Klengel, f.
- klengelen, intr. v.
- klennen, tr. v.
- Klentsch, f.
- klenschen, intr. v.
- Kleppel, m.
- Burekleppel
- Kleppel-stän, m.
- kleppeln, tr. v.
- kleppen, intr. v.
- Klero, n.
- Kleter, f.
- kleteren, intr. v.
- Kletsch, f.
- Klette, f.
- klewen
- Klewert, m.
- klewrich, adj.
- Klibber
- klibberen
- klicken
- Klicker, m.
- Klickert, m.
- Klick-wô, f.
- Klingel, n.
- Klingelnäz, n.
- Klingel-stesser, m.
- klinzich, adj.
- klippen, intr. v.
- Klitsch
- Klo
- Klôe-krankhät, f.
- Klo
- Klober-salz
- Klock, f.
- Klod
- Klomp
- Klong, f.
- klongen, tr. v.
- Klonkel, f.
- klonkeln, intr. v.
- Klonsch
- Klope, f.
- Klopen-hälm
- kloppen
- Klopper, m.
- Kloppert, m.
- Kloschter, n.
- Kloschterbruder
- Kloschterkatz
- Kloschterkirch
- Klote, f.
- Klote-kronkheït
- Kloter, f.
- kloteren, intr. v.
- klot?r?n II, intr. v.
- Klotz, m.
- Klotzbir
- Klotz-kopp
- klotzköppich, adj.
- klotzich, adj.
- Klowen, m.
- klucksen
- Kluder, f.
- kludern, intr. v.
- klug, adj. u. adv.
- Klughet, f.
- Klug-schisser, m.
- Klumpen
- Klumpenjud
- Klumpenschuh
- klumpen, intr. v.
- Klunder, m.
- Klunsch, f.
- klunschen, intr. v.
- Kluppen, m.
- Klus, f.
- Klut, f.
- Klutte, f.
- Klutz
- kluxen, intr. v.
- kluxen, intr. v.
- Kluxert, m.
- knabbeln, intr. v.
- Knabbler, m.
- knadderen, intr. v.
- knadderich, adj.
- Knadd'rer, m.
- kna'en, tr. v.
- knaiwle
- Knall, m.
- Knallerbse
- knallen, intr. v.
- Knall-hütt, f.
- knappen, tr. v.
- knapps, adj. u. adv.
- knäpsich, adj.
- Knarrer, Pl.
- Knascht, m.
- Knaschtbeidel
- Knaschthammel
- Knaschtsâk, m.
- Knaschtert, m.
- knaschtich, adj.
- Knaschtichkät, f.
- Knatsch, f.
- knatschen, tr. u. intr. v.
- knätschen
- Knatschert, m.
- knatschich, adj.
- knätschech, adj.
- knatschtech, interj.
- Knauss, f.
- knauteren, tr. v.
- Knauz, m.
- knauzech, adj.
- knaweren, intr. v.
- Knäwerer
- Knawer-sack, m.
- Knechel, f.
- Knecht, m.
- kneckech, adj. u. adv.
- Kneckechkät, f.
- knecken, intr. v.
- Kneckert, m.
- Kneckes, m.
- knecksich
- Knecksicher, m.
- Knedel, m.
- kneden, tr. v.
- Kneip
- knelleren, intr. v.
- knepen
- Knepple
- Knepplesupp
- knerren, intr. v.
- Knespel, m.
- knespelich, adj. u. adv.
- Knet-wasser, n.
- Knetzel, f.
- knetzelich, adj.
- knetzeln, tr. v.
- Knetz(e)ler, m.
- Knewel, m.
- Knewelwerk, n.
- kneweln, tr. v.
- Knie, n.
- Kniebänkel
- Knieguss
- Kniekennel
- Knierieme
- Knieschib
- Kniestick
- knien, intr. v.
- Knipp, f.
- Knippchen
- Knippel, m. n.
- knippen, tr. v.
- Knipper, m.
- Kniwel, m. f.
- kniwelech, adj.
- Kniweler, m.
- Kniwelerei, f.
- kniwl?n, tr. v.
- Kniwes, m.
- Knob, m.
- Knobloch, m.
- Knochen, m.
- Knochenbrand
- Knochenmann
- Knochenmehl
- Knochenolich
- knochen, adj.
- knodlich, adj.
- Knoll, f.
- Knopp, m.
- Knopphengscht, m.
- Knebel-spalter
- Knopp-loch
- knorbeln
- Knorbeler, m.
- Knoscht
- knoschteren
- Knoschtert, m.
- Knote, m.
- knotelen, intr. v.
- Knoteler, m.
- Knotel-sack, m.
- knoteren, intr. v.
- knoterich, adj.
- kno?terech, adj.
- Knot(e)rer, m.
- knotschen, tr. v.
- Knottel, f.
- knoweren
- knubbelich, adj.
- knuddeln, tr. v.
- Knudd(e)ler, m.
- knuffen, tr. v.
- Knulech
- Knulechzeïf
- Knuppe, m. f.
- knuppen, tr. v.
- Knuppert, m.
- Knuppes, m.
- knuppich, adj.
- Knuppichkät, f.
- knurken, intr. v.
- knurkelich, adj.
- Knurkert, m.
- knurwelen, intr. v.
- knurwelich, adj.
- knuschelen, tr. v.
- knuschelich, adj.
- Knusch(e)ler, m.
- Knuscht
- knuschteren, tr. v.
- Knusen, m.
- Knut
- Knutchet
- Kob, m. f.
- Kobe, m.
- Koch, m.
- Kochbuch
- Kochdippen, n.
- Kochhawe
- Kochgescherr
- Kochleffel
- Kochmaschin
- Kochowen
- Kochwasser
- kach-gleïdech, adj.
- kochen, tr. v.
- Kocher, m.
- Kochersch, f.
- kochich, adj.
- Koddel
- Kodder, m.
- kodderen, intr. v.
- Koder, m.
- köderich, adj.
- Kof, f.
- Kof
- Koffer
- Kofoï
- Kohl, m.
- Kohl, f.
- Kohle-brenner, m.
- Kohlebrenner-bub
- Kohl-misel, n.
- koiwen, tr. v.
- Kola
- Kolben, m.
- Kolik, f.
- Koll, m.
- Koll, m.
- Kollef, m.
- kollen, tr. v.
- Kollesch, n.
- Kollejer
- Kolmes, m.
- Kolonie, f.
- Kolpes
- Kol-raw, f.
- Kolsa, m.
- Kolsôm, m.
- Kolter, n.
- Komedie, n.
- Komediewan
- Komediestick
- Kamedi's-leit
- Komejon, f.
- Komejons-bank
- Komejondâch
- Komejonkand, n.
- Komkomer, m.
- kommandieren, intr. v.
- Kommedant
- kommen
- Kommer, m.
- kömmerlech, adj.
- kömmerlech, adj.
- Kömmerlechkät
- Kommers, m.
- Kommi, m.
- Kommissär, m.
- Kommission, f.
- Kommod, f.
- kommod, adj. u. adv.
- Komp, m.
- Komper, m.
- Komperschaft, f.
- kompich, adj.
- Komplet, f.
- Komplimenten
- Komplimentenkremer
- Komplimentenmächer
- Komplott, n.
- Kondenier, m.
- Konderbande, f.
- Kondor, n.
- Kondwitte, f.
- Konferenz, f.
- Konfitür, m.
- Truwelkonfitür
- Grischelkonfitür
- Kittekonfitür
- Brembeerekonfitür
- Konfoi, m.
- Konkel, f.
- Konn, f.
- konnen, tr. v.
- Konscht
- Konseljer, m.
- Kontrol, n.
- Kontrolär, m.
- Kopen, m.
- Kopp, m.
- Koppbreches, n.
- Koppbrett
- Koppend
- Koppgeld
- Koppkisse
- Koppstick, n.
- Koppweh
- koppech, adj.
- Koppechkät, f.
- Koppel, f.
- koppelen
- köppen
- Kopper
- Kopper-rehr, n.
- kopplen, tr. v.
- Koppler, m.
- Kopp-weh, n.
- Kor, n.
- Korblum
- Korbrot
- Kormösch, f.
- Kormutter
- Korschlecke, f.
- Kor, n.
- koranzen, tr. v.
- Korb, m.
- Korbel
- Kordel, f.
- Korder, m.
- Korekter, m.
- koren, tr. v.
- Kor-mutter, f.
- Kornell, m.
- Kornisch, f.
- Kornischong, f.
- korrmorren, intr. v.
- Korse, n.
- Kort, f.
- Korwe, f.
- Kos, f.
- Kosak, m.
- Kosch-beidel, m.
- Koschi, m.
- Koscht
- Kuscht
- Koscht, f.
- Koschtfrau
- Koschtgänger
- Koschtgeld
- Koschthaus
- Koschten
- koschtefrei
- koscht-billich
- koschten, intr. v.
- Koschter, m.
- koschteren, intr. v.
- Koschterer
- Knoschterer, m.
- Koseng
- Kosengesch, f.
- Kossong
- Kotschen-motsch, f.
- Kottel
- Kottler, m.
- kottlich, adj.
- Kotz, f.
- Kotz
- Kotzpenning
- Kotzsäckel
- kotzen, tr. v.
- kotzen, intr. v.
- Kotzer(t), m.
- kotzerich, adj.
- Kotz-fleisch, n.
- Kow
- Kowel, m.
- Kowelhuhn
- Kowelhinkel
- Kowel-schock, m.
- Kowen-bretchen, m.
- kowerdich, adj.
- Kowi, m.
- krabbeln, intr. v.
- Krabelen
- krabelen, tr. v.
- Kräch, f.
- Krachel, n.
- Krachelbän
- krachen, intr. v.
- krächen, tr. v.
- Kracher, m.
- Krachert, m.
- Krach-kwetsche, Pl.
- Kräck, f.
- kräcksen, intr. v.
- kraddelich
- Kra'e, m.
- krä’en, intr. v.
- Kraft, f.
- kräftich, adj. u. adv.
- Kräh, f.
- Krähen-aue
- Krähschenkel, m.
- Krähen-auen
- Krahne, m.
- Kräjon, m.
- krakehlen, intr. v.
- kräkeln, intr. v.
- kräkelech, adj.
- kräksen
- Krall
- Kräm, f.
- Krambol, m.
- krammen, tr. v.
- Krammer, f.
- Krammersch, f.
- Kramp, m.
- Krämpel, n.
- krämpeln
- krämpen, tr. v.
- krämpsch, adj.
- Krane
- Krang, m.
- krangech, adj.
- kranglen, intr. v.
- Krangler, m.
- Krongler, m.
- kranglich, adj.
- krank, adj.
- Kränk, f.
- kränkeldich, adj.
- Krankhät, f.
- Kran-riter
- Kran-sib
- Kranz, m.
- Krapen
- Krapen-mann, m.
- Krapp, m.
- Krappe, f.
- krappech, adj.
- Krappechkät, f.
- Kräppel, f.
- Krapp-schösser, m.
- Kräps, m.
- krapsen
- Krat
- kratelich
- Krätsch, m.
- krätschen, intr. v.
- krätschich, adj. u. adv.
- Krätz, m.
- Krätz II, f.
- Kratz-ärschle
- Krätz am Ärsche
- kratzen
- krätzich, adj.
- krauden
- Kraudesch, f.
- Kraup, m.
- Kraupert, m.
- kraupech, adj.
- Krausel, f.
- krauselech, adj.
- krauselech, adj.
- krauseln, tr. v.
- Kraut
- Kraut-stack, m.
- Kraut-stän, m.
- Kraut-stesser, m.
- Krawatsch, f.
- Krawatt, f.
- Krawel an der Wand, n.
- krawelen
- kreben
- Krebs, m.
- Krebs-butter, f.
- Krebse-stän
- Kreï-bank
- Kreih, f.
- Kreïmen, n.
- Kreis, m.
- Kreisch, m.
- Kreïschel
- kreischen
- kreissen, tr. v.
- kreissen, intr. v.
- kreitzich, adj. u. adv.
- Kreiz, n.
- Kreizdâch
- Kreizdonnerweder
- Kreizeisen
- Kreizebauer
- Kreize-fex, n.
- Kreize-mächer
- Kreizgank
- Kreizkreitchen, n.
- Kreizstech
- Kreizverwölef
- Kreizwê’
- kreiz-weis, adv.
- Krek, f.
- Krell, f.
- Krelle-schnur
- krellech, adj.
- krellen, intr. v.
- kremen
- Krempt
- Kremer, m.
- Kremp, m.
- Krempel, m.
- krempelen, intr. v.
- Krempeler, m.
- krempelich, adj.
- Kreng, m.
- krengelich, adj.
- krengeln
- Krenkel, f.
- krenkeln, tr. v.
- krenseln
- Krentschel
- krepieren, intr. v.
- Krepp
- Kreppel
- kreppeldich, adj.
- Kres, m.
- Kres, f.
- Kresch, f.
- Kreschan
- Kreschel, f.
- Kreschelheck, f.
- Krescher
- Krespel, m.
- krespelich, adj.
- krespeln, tr. v.
- Kress-chen, m.
- Kretsch, f.
- Kretz
- kretzen, intr. v.
- Kri'bank, f.
- Kribix
- Kribs
- Kriwes
- Kribixen-äben
- Kribs, m.
- Kribs
- Krid, f.
- Krid-fure
- Kridel, m.
- Kridel-kreitchen, n.
- Krid-fure
- kridlich, adj.
- Kriech, m.
- kriechen, intr. v.
- kriejen
- Kriks, m.
- kriks?n, intr. v.
- Krimmel, n.
- krimmen, tr. v.
- Krimming, f.
- kringeln, tr. v.
- Krinnel
- Krinsch
- krinschen
- krinseln, tr. v.
- krinzen
- Kripp, f.
- Krippebisser
- Krippe-bisser, m.
- Krippel, m.
- kripschen, tr. v.
- Krischdal, m.
- Krischdier, f.
- krischdieren, tr. v.
- krischen, intr. v.
- Krischer, m.
- krischich, adj.
- Krischt, m.
- Krischtbâm
- Krischtdâ’
- Krischtkind
- Krischtmonat
- Krischtnaht
- Krischtin
- krischtlich (kreschtlich), adj.
- Krist, f.
- Krit, m. f.
- Kritz
- Kritz, n.
- Kritzda, Pl.
- Kritzdanne
- Kritzfeld
- Kritzgang
- Kritzkind
- Kritzelkrut
- Kritzpuwett
- Kritzstich
- Kritzstock, m.
- Kritzwoch
- kritzijen, tr. v.
- kritz-wis, adj.
- kriwelich, adj.
- kriwlen
- Krom, m.
- kromen
- kromenalesch, adv.
- Kromm, f.
- kromm
- Kron, f.
- Kronen, m.
- Kronschel, f.
- Krontsch, f.
- krontschen
- kronzelen, intr. v.
- kronzlech, adj.
- Kronzler, m.
- Kropel
- kropeldich, adj.
- Kropen, m.
- kropen, tr. v.
- kropich, adj.
- Kropp, m.
- Krosche, n.
- krosche'en, tr. v.
- Kroschel
- Kroschelbeer-heck
- Krott, f.
- Krotte-loch, n.
- Krotte-schächter, n.
- Krotzeler, m.
- krotzeln, tr. v.
- Krotze-mann, m.
- krubeldich
- krubeln, intr. v.
- kruden, tr. v.
- Krudes, n.
- krudich, adj. u. adv.
- Krug, m.
- Krumbir
- krumm, adj.
- krummeln
- Krumplen
- krumplich, adj.
- Krunech, m.
- Krunn, m.
- Krup, f.
- Krupp, f.
- kruppech, adj.
- kruppen, refl. v.
- sich, refl. v.
- Kruppert, m.
- Krupp-sack, m.
- krus, adj.
- Krus-kopp
- Krusel, f.
- Kruselkopp
- Krusel, f.
- Kruselstock, m.
- kruseldich, adj. u. adv.
- kruslen, tr. v.
- Krut, n.
- Krutgarden
- Krutkopp
- Krutländel
- Krut, n.
- Krutgarden
- Krutkopp
- Krutländel
- Krutstick
- Krutz
- Krutze-fresser, m.
- Krutzert, m.
- krutzich, adj.
- Kruwel
- Kruwelkopp
- kruwelen, tr. v.
- kruwelich, adj.
- Kube, n.
- Kubel
- kubeln, intr. v.
- Kuchen, m.
- Kuck, f.
- kucken
- Kudeln
- Kugel, f.
- kugel-iwerholz, adv.
- Kügel-hopf, m.
- Kuh, f.
- Kuhauder, m.
- Kuhbauer
- Kuhbin(d), f.
- Kuh-brill
- Kihbur, m.
- Kuhflader, m.
- Kuhfuss, m.
- Kuhhaut
- Kuhhirt
- Kuhlaus
- Kuhpans
- Kuhplarre
- Kuhplaschter, m.
- Kuhschinger
- Kihschingere
- Kuhschöw
- Kuhschwanz
- Kuhseich
- Kuhwaddel
- Kuhwangscht
- Kuhwäs
- Kuhwinkel
- Kuh-pans, m.
- Kuh-schwanz, m.
- Kujon, m.
- kujonieren, tr. v.
- kujeniere, tr. v.
- Kukuk
- Kukumer, f.
- Kulang, m.
- kulant, adj. u. adv.
- kuldiwieren, tr. v.
- kulieren, tr. v.
- Kulipater
- kulottieren, tr. v.
- Kull, f.
- Kulle-kopp, m.
- kum, adv.
- Kumedel, n.
- kumelich, adv.
- kumerlich, adv.
- Kumet I, m.
- Kumet, n.
- Kummär, f.
- kummen, intr. v.
- Kummi
- Kump, f.
- Kumpan, m.
- kumpen
- Kumper
- Kumplet
- Kundel
- Kundel, f.
- Kunfress, f.
- Kunk, f.
- Kunkel, m.
- Kunkelblide, f.
- Kunkelblum
- Kunkelreb, f.
- Kunkelstub
- Kunne, m.
- kunnen
- Kunscht
- Kunschtemächer
- Konscht-wêrk, n.
- Kunt, m.
- Kunterband
- kunter-bossich, adj. u. adv.
- Kunterfei, n.
- Kuntervers, m.
- Kunträr, n.
- kunträr, adj.
- Kuntribuzionen, Pl.
- Kuntrol
- Kuntrolär
- Kunz
- Kupp, m.
- Kupp, f.
- Kuppen-häer
- Kupper, n.
- kuppern, adj.
- kupplen, tr. v.
- Kuppler, m.
- Koppeler, m.
- Kurasch, f.
- Kurbatsch, f.
- Kurbel, f.
- Kurwel-schisser
- Kurell, f.
- Kurentchen, m.
- Kurier, f.
- Kurierknecht
- kurjos, adj.
- Kurscht, f.
- kurschtich, adj.
- Kurwel
- kurz, adj. u. adv.
- kûrz-breschtech, adj.
- Kurz-fuder, n.
- Kurz-kopp, m.
- Kurz-wil, f.
- kurz-willich, adj.
- Kurz-winkel, m.
- Kusatema, m.
- Kusch, f.
- kusch dech
- Kuscht
- Kuscht, m.
- Kusel, m.
- Kusen-wacken(?), m.
- Kusin, f.
- Kusing, m.
- Kuskri, m.
- Kussel, m.
- Kussung, m.
- Kutsch, f.
- Kutschkaschte
- Kutsche, f.
- Kutt, f.
- Kutte-blum, f.
- Kuttel, f.
- Kuw
- Kuwa-deckel, m.
- Kuwerde, f.
- Kuwert, n.
- Kuwett, f.
- kwack, adj.
- Kwacken
- kwacken, intr. v.
- Kwackert, m.
- Kwacksert, m.
- kwaddern, intr. v.
- Kwall, f.
- Kwalle, f.
- Kwäls, m.
- Kwanten
- kwärren, intr. v.
- Kwärr-kopp, m.
- Kwärr-sack, m.
- Kwart, f.
- Kwärter, m.
- Kwartier, n.
- kwatschen, intr. v.
- kwaxe, intr. v.
- Kweck-silwer, n.
- kweiken, intr. v.
- kwellen
- Kwell-grumpiren
- kwesch, adj.
- kweschîwer, adv.
- Kweschhät, f.
- Kwetsch I
- Kwetsche-bâm
- Kwetschen-deïf, m.
- Kwetschflos, m.
- Kwetschjunger, m.
- Kwetschkuche
- Kwetschwasser
- Kwetsch, f.
- Kwetsch-bloder, f.
- kwetschen, tr. v.
- Kwetschert, m.
- kwiksen
- Kwisel, f.
- Kwiseler
- kwislich, adj.
- Kwittengen, f.
- Kwonk, m.
L
(E?)(L?) http://woerterbuchnetz.de/cgi-bin/WBNetz/wbgui_py?sigle=LothWB
Wörterbuch der deutsch-lothringischen Mundarten |
- La
- la, adv.
- la-durch
- la-fôr
- la-gejen
- la-glich
- la-grad
- la-hêr
- la, adv.
- la-durch
- la-fôr
- la-gejen
- la-glich
- la-grad
- la-hêr
- la-remer
- la(r)-êrscht
- Lab, n.
- Labda’
- Labfresch, f.
- Labstall
- läb, adj.
- Labber, m.
- labberich, adj.
- Labberichkät
- labbern, intr. v.
- läbblen
- Lab-da, m.
- Labe, m.
- Labe-kittel, m.
- Labi, m.
- Lab-stall, m.
- Lach, f.
- Läch, f.
- lachen, intr. v.
- Lachersche, f.
- Lacht, f.
- Lack, m.
- lack, adj.
- lackelen, tr. v.
- Lackeler, m.
- lackieren, tr. v.
- Lad, f.
- Läd
- ladderich, adj. u. adv.
- Ladderichkät
- Laden
- Lade-loch, n.
- Hose-lade, m.
- laden, tr. v.
- laden
- Läder
- läder, adv.
- Laer, m.
- Läer
- Laf, m.
- Lafbure
- Laffeier, n.
- Laf
- Lafe-bohr, f.
- lafen, intr. v.
- Läfer, m.
- lafich, adj.
- läfich, adj.
- Laf-rime, m.
- Lagei, n.
- La-haus, n.
- Lahm, m.
- lahm, adj. u. adv.
- lahmeren, intr. v.
- Lahmer-wutz, f.
- laibeldich, adj.
- Laifel, f.
- Laifer, m.
- laiflen, tr. v.
- Läjer, n.
- Lakai, m.
- läken, tr. v.
- Läl, f.
- Lala, m.
- Läm, m.
- Lämbode
- Lämkul
- Lambian, m.
- Lamel, n.
- lamentieren
- Lami, m.
- lämich, adj.
- Lamm, n.
- Lammel, f.
- lammelen, tr. v.
- Lamp
- Lamp II, f.
- Lampe-butzer
- lan, Hilfszeitwort
- Land, n.
- Landgebrauch
- Landgericht
- Landkart
- Landlewen
- Landläfer
- Landlitt
- Lands-litt
- Landmesser
- Landschade
- Landschaft
- Landstrass
- Landsturm
- Landwehr
- Lander, m.
- ländlen, tr. v.
- Landot, n.
- Lang, m.
- lang, adj. u. adv.
- Lang-agger
- Langen-aschbe
- Langäppel
- Langbän
- Langmul
- Langohr
- Langschenkle
- längelzech
- langen, tr. v.
- längen, tr. v.
- lange-wech, adv.
- länglich, adj.
- Lang-mul, n.
- langmulich, adj.
- langs
- langsam, adj. u. adv.
- Längt, f.
- Längerling, f.
- Lanker, m.
- Lank-hallem, m.
- Lann, f.
- Lannen-bleïh
- Lannenthee
- lannen, intr. v.
- Lännereien, f.
- Lanter, f.
- Lapeng, m.
- Lapert
- Läpp, m.
- Läppeschösser
- Läpp, m.
- Lappen, m.
- Lappen-dräer, m.
- lappen, intr. v.
- Lappes, m.
- lappich, adj. u. adv.
- Lappichkät, f.
- läppsch, adj. u. adv.
- läppsen, tr. v.
- Läppsert, m.
- Lärmen, m.
- lärmen, intr. v.
- Larv, f.
- laschen, tr. v.
- Lascht, f.
- Läschten, m.
- lass
- lass-zeïhen, tr. v.
- Lastik, n.
- Latenes, n.
- Latin, n.
- Lätsch, f.
- Lätsch, m.
- Latschen, Pl.
- latschen
- lätschen, intr. v.
- latschich, adj. u. adv.
- Lätsel
- Latt, f.
- latten, tr. v.
- Latter, m.
- latteren, intr. v.
- Latter-hos
- Latter-klôs
- Latz, m.
- latzen, refl. v.
- latzen
- Lau, f.
- lauden
- laueldich, adj. u. adv.
- Lauer, f.
- laueren
- Lauf
- laufen
- Laun
- launech, adj.
- Laus
- Laus-beidel, m.
- lauschteren
- lauschtrich, adj.
- lausen
- lausich, adj.
- Lausichkät, f.
- Laut, m.
- lauter
- Lawemang, m.
- lawen, tr. v.
- Laxier, n.
- laxieren, intr. v.
- Leb
- lebbern, tr. v.
- Leb-da, m.
- Lewesda-macher
- lebendich, adj.
- lebendich, adj.
- Leb-mus, f.
- Lechel, m.
- -lechtich
- Leck, f.
- Leck-dus, m.
- lecken, tr. v.
- lecken, tr. v.
- lecken, tr. v.
- leckerich, adj.
- Lecker-mul, n.
- Lecker-schniss, f.
- Leck-mehrich, n.
- Leck-merdel, m.
- Leder, n.
- Ledergeschirr, n.
- ledern, tr. v.
- ledich, adj. u. adv.
- leer, adj. u. adv.
- leeren, tr. v.
- Leffel, m.
- Leffel-stil
- leffelwis, adj.
- Leffelchen, m.
- leffelen, intr. v.
- Leffer, f.
- leften
- leftich, adj. u. adv.
- Leg, f.
- leggen, tr. v.
- Lehling
- Lehn, f.
- Lehns-hus
- Lehns-zeïns, m.
- Lehn, f.
- lehnen, tr. v.
- Lehning, m.
- Lehr, f.
- Lehrjohr
- Lehrjung
- Lehrgeld
- Lehrmaidel
- Lehrmeischter
- Lehrzitt
- lehren, tr. v.
- Lehr-mamsell, f.
- Lei, m. n.
- Leie(n)-dach
- Lei(e)-decker
- Leie(n)-krayon, n.
- lei
- lei, adv.
- Leib, m.
- Leibschade, m.
- Leib-weh
- leiber
- leïblich
- Leich, f.
- Leich II, n.
- leichen, intr. v.
- leichen, intr. v.
- Leid, m.
- Leids, m.
- leid, adj. u. adv.
- leiden, tr. v.
- leider
- leidich, adj.
- Leid-lewer, m.
- leid-lewich, adj.
- leien, intr. v.
- Leier
- Leier, m.
- leierech, adj.
- leiern, adj.
- Leifet, n.
- Leïf-stack, m.
- Leilech
- Leil-dech
- Leim
- leinen
- Leine-wiewer, m.
- Leint, f.
- Leis-bockel, m.
- Leischten
- Leis-kaul, f.
- Leis-kleckert, m.
- Leis-krankhät, f.
- Leis-kremer, m.
- Leison, m.
- Leit, f.
- Leit
- Leiter, f.
- Leiterbâm
- Leiterspross
- Läter-wân
- Leiter, f.
- leiteren, tr. v.
- Leiter-spross, m.
- Leitrecht, f.
- Leit-seil, m.
- Leits-geheier, m.
- leïwer, adj.
- lejen, tr. v.
- Lejer, m.
- Len
- Lenel
- lenen, tr. v.
- Lenert
- Lenesch
- lenk
- Lenkert, m.
- Lenn, f.
- Lenn, f.
- Lennen-baum
- Lens
- Lenz
- Lenz, f.
- Lenz-gewann, m.
- Lenzstreïh
- Lenzen, m.
- Lenzenfrucht
- Lenzensummer
- Lenzenweis
- Lenzenwend
- Leps
- Lepsert, m.
- Lerch, f.
- Lesch, m.
- Leschbe, m.
- Leschen, Pl.
- leschen, tr. v.
- Lê-schnur, f.
- Leschtichkät, f.
- lesen, tr. v.
- lesen, tr. v.
- Leser, m.
- Leses, n.
- lest, adj. u. adv.
- Let, f.
- Let, f.
- Letkolbe
- Letrehr
- leten, tr. v.
- Letsch, f.
- letscht, adj. u. adv.
- letschtlich, adv.
- Lett, m.
- Lettbode
- Lettbure
- Lettkull
- lettsich, adj.
- Letz, f.
- letz, adj. u. adv.
- letzen, tr. v.
- Lew, m.
- Lewe-milche
- Lewerache
- lewech, adj.
- Leweckelchen, m.
- Lewen, n.
- lewen, intr. v.
- lewendich, adj. u. adv.
- Lewer, f.
- Lewes-da
- Lewiten, Pl.
- Lewitenkläder
- Lewitenamt, n.
- Lex
- Lez
- Lezeburech
- Lezeburjer, m.
- lezeburjesch, adj.
- li
- liber, adj.
- liblich, adj.
- Licht, n.
- Licht, f.
- licht, adj. u. adv.
- lichten, intr. v.
- Lichter-stock, m.
- Lick, f.
- Lickert, m.
- liden, tr. v.
- liden
- Lider, m.
- lidlen, intr. v.
- lid-lewich
- Lie, f.
- Lieb, f.
- lieb, adj. u. adv.
- lieb(e)rich
- lieblich, adj.
- Liebschaf, f.
- Liebschter, m.
- Lied, n.
- liederlich, adj. u. adv.
- Lief-fra-wisch-dach, m.
- Lief-kuch, m.
- Liefmännchen, m.
- lien, intr. v.
- lien, intr. v.
- Liene, f.
- Liener, m.
- Lienersch
- Erzliener
- Lier, m.
- Lieschen
- liewen, tr. v.
- Liewerle, n.
- Lif
- liften, tr. v.
- liften, tr. v.
- Liftling, m.
- Liht
- Lihter, m.
- Lihter-stack
- liht
- Liht-fank, m.
- lihtfankech
- Lihtfankechkät
- Liht-mess, f.
- liht-schatz, adv.
- Lilotcher, Pl.
- Lim, m.
- Limblatt
- limen, tr. v.
- Limmel, m.
- Limmels-johre
- limmelzich
- Lim-zeichen, n.
- Lin, f.
- Lindena, f.
- Lin-duch, n.
- Line, f.
- Linel
- Ling
- link, adj.
- links, adv.
- lenks, adv.
- Linnen, n.
- linnen, adj.
- Linot, m.
- Lilot, m.
- Lins, f.
- Linse-spalder
- Linsmus
- lintsch, adj.
- liper-hand, adj.
- Lippchen, m.
- lippen, tr. v.
- Lir, f.
- Lire-bohre, m.
- liren, intr. v.
- Lis
- lis, adj. u. adv.
- Lisär, m.
- Lisäre-klee
- Lischt, f.
- Lischt II, f.
- Lischt III, f.
- Lisbet
- Lisi
- Lisi, m.
- Liss, f.
- Lit, Pl.
- Litpinichersch(e), f.
- litschoi, adj.
- Litufhalersch, f.
- Liter, m.
- Literbudell
- Literfläsch
- Literkruch
- Litermess, n.
- literen
- Litnei, f.
- litten
- Liwer, m.
- liwerich, adj.
- liweren, tr. v.
- liweren, intr. v.
- Liwre, m.
- Lo, f.
- lo, adv.
- elo, adv.
- Lobing, f.
- Loch, n.
- Lochklopper, m.
- lochen, tr. v.
- Lock-piff, f.
- lodder, adj. u. adv.
- lodderich, adj.
- loddlen
- Loddler, m.
- Loh, f.
- Lohbidd, f.
- Lohbird
- lohfarwich, adj.
- Lohholz
- Lohkaul
- Lohkuche
- Lohmiller
- Lohsprenkel, m.
- loifen
- lon
- Long
- Lonkech
- Lori, n.
- Lorjen, m.
- Lorjenblatt
- Lorjenrose
- Lorjenstock
- lort, adv.
- lort-remer
- Los, n.
- Los-dae
- Los, f.
- los, adv.
- los, adj. u. adv.
- Loschement, m.
- Loschett, f.
- loschieren
- Loscht
- Los-dae, Pl.
- losen, intr. v.
- los-kummen, intr. v.
- lo-sprach, adv.
- los-scheren, intr. v.
- lossen
- Lot, n.
- Lotert, m.
- lotsen, tr. v.
- Lotzen, Pl.
- lotzen, tr. v.
- Löudel, m.
- Low, n.
- lowen, tr. v.
- lowes-wert, adj.
- Löz
- Luche, m.
- luchsen
- Luck, f.
- luck, adj.
- lucken
- luden, intr. v.
- Ludengen, f.
- Luder, n.
- Luder-buw, m.
- Ludert, m.
- Luft
- Luftblos
- Luftoder
- Luftschmacker, m.
- Luht, f.
- Luhtloch, n.
- Lui
- Luis
- Lukarn, f.
- Luktem, m.
- Lulu
- lummerich, adj.
- Lump, m.
- Lumbe-bu
- Lumpegleckle, n.
- Lumpemaide, n.
- Lumpemensch, n.
- Lumpepack
- Lumpestreich
- Lumpewedder
- Lumpen, m.
- Lumpenjud
- Lumpenkrämer
- Lumpenkram
- Lumpenmann
- lumpen, intr. v.
- lompen, intr. v.
- lumpen lon, refl. v.
- sich, refl. v.
- Lumperei, f.
- lumpich, adj. u. adv.
- lun, intr. v.
- Lune I, f.
- Lunen-narr
- Lune, m. f.
- Lung, f.
- lungen-ful
- lunge-krank
- Longe-peif, f.
- lunich, adj.
- Lupp, f.
- Luppel, m.
- luppeln, intr. v.
- luppen, tr. v.
- Lur, f.
- Lurwedder
- Lura, f.
- luren, intr. v.
- Lus
- Lus, f.
- Lusbue
- Lussalb
- Lus, f.
- Lusbue
- Lussalb
- Lüs-bidel
- Lüs-böwe-schuh
- Luscht, f.
- Loscht-his-chin, n.
- luschtich, adj.
- luschtren, intr. v.
- luschtren, intr. v.
- lusen, tr. v.
- Luser, m.
- Lusi
- Lussi
- Lusie
- Lüs-salb, f.
- Lustrin, n.
- Lut
- luten, intr. v.
- Luter
- luter, adj.
- lutrisch, adj.
- Lutrischer, m.
- lutschen, tr. v.
- Lutscher(t), m.
- Luwis
- Lux
- Luxda
- Luxmonat
- luxen, tr. v.
- Luzefer, m.
M
(E?)(L?) http://woerterbuchnetz.de/cgi-bin/WBNetz/wbgui_py?sigle=LothWB
Wörterbuch der deutsch-lothringischen Mundarten |
- ma
- Mä
- mä
- Mach, f.
- machen
- Aamachen
- machen
- Macher-lohn, m.
- Macht, f.
- mächtich
- Macken, m.
- Mackes, Pl.
- Mad, f.
- made-betzich, adj.
- Madam, f.
- Madamhôr
- Madame-schenkle
- Madel, f.
- Mädel, n.
- Maidels-narr
- Mäder
- Madild
- Madlen
- Madrich, m.
- madrichen, tr. v.
- Ma'e, m.
- Mawebitter
- Mawedrobbe
- Mawegrebs
- mäen I, tr. v.
- mäenn II, intr. v.
- Magasin, n.
- Ma(g)d, f.
- mager, adj.
- Mah, m.
- Mahsamblum
- Mähr, f.
- Mai, m.
- Maiblimle
- Maigras, n.
- Maikäfer
- Maikatz
- Maikraitchen, n.
- Mairän
- Mairesche
- Mai, m.
- Maiane, f.
- Maidel
- Maien, m.
- maien, intr. v.
- maierend, adj.
- Mai-käfer, m.
- Mäj, f.
- Mäjwurf
- Mäjring
- Mäjrieme
- Mäjstil
- mäjen
- Mäjer, m.
- Mäjerlohn
- majeschtädisch, adj.
- makech, adj.
- Makolmes
- Makowen, m.
- Makrele, f.
- Mäks, f.
- malouchen, tr. v.
- Mälch, f.
- Malefitz, n.
- malen, tr. v.
- Maler-lohn, m.
- Malin, m.
- Mal-schloss, n.
- Malter, m. n.
- Maltersack
- maltern
- Malz, n.
- mälzen
- Mam(e)luck, m.
- Mamme, f.
- Mamme-kand, n.
- Mämmchen, f.
- Mammi, f.
- Mamsell, f.
- mancher, intr. v.
- Mandel
- Mandel-kêr, m.
- Mand
- manen, Hilfszeitwort
- mänen, intr. v.
- Manesch, f.
- Manewer, m.
- manewren, intr. v.
- Mangel, f.
- Mangel, f.
- Mangelbätz, m.
- mangelech, adj.
- Manier, f.
- manierlich, adj.
- Maning, f.
- Mäning, f.
- manken, intr. v.
- Mann, m.
- Mann, f.
- manner, adj.
- manns, adj. u. adv.
- Manns-geck, m.
- mannsgeckich
- Manns-kerl, m.
- Manns-litt, Pl.
- Manns-matt, f.
- Manns-mensch, m.
- manns-narredi(ch), adj.
- manschen
- Manschett, f.
- Manscho, f.
- Mant
- Mantel, m.
- mantenieren, refl. v.
- Mantin
- Mänz, f.
- Mär, f.
- Mär, m.
- Marber, m.
- Marberdisch
- Marberstän
- Märchen, n.
- Marder, m.
- Mardernescht
- Marderpelz
- Marei-kät
- Marei-lis
- Marellen, Pl.
- Margretchen, Pl.
- Märgrit
- Mariasch, f.
- Marich, n.
- Marichknoche
- Marie
- Maria-geburt
- Marja-lichtmess
- Marei-kät
- M'rei-kät
- Marei-lis
- M'rei-lis
- Marieblimcher
- Märie, f.
- Marinchen, n.
- Mariner, m.
- Marjan
- Mark, m.
- Mark-stän
- märken, intr. v.
- Marks
- Marksda’
- Marksdâch
- Mark-schloss, n.
- Märkt, m.
- märkoïns, adj.
- Märk(t)-gängersch, f.
- Märk-litt
- Märkt-plätz
- Märk(t)stick, n.
- Mar-reddich
- Marsch, m.
- marschieren
- Märtel
- marteldich, adj.
- Marteler, m.
- Marteler, m.
- Marten
- Miertensdach
- Mardine
- Marter
- martern, tr. v.
- Martine, m.
- Marukel, f.
- März
- Märzblume
- Märznägelcher
- Märzkinnele, n.
- Märzresel
- Märzschauer
- mäs, adj. u. adv.
- maschlen, tr. v.
- Maschin, f.
- maschinen, intr. v.
- Mascht, f.
- Maschtochs
- Maschtsöw
- Mascht, m.
- Maschtbâm
- Mascht
- maschten
- mäschten, tr. v.
- Mäschter, m.
- Mäschterei, f.
- mäschtern
- mäschterhaft
- Mäschterschaft, f.
- Maschtert, n.
- mascht-faul, adj.
- maschtich, adj.
- Mascht-sack, m.
- maschuke, adj.
- Mäsel
- Maselter, m.
- Mass
- Mass, f.
- Mass, f.
- Mass-blume, f.
- Mässchen, n.
- Massion, f.
- mass-leidich, adj.
- Mastik, m.
- Mateng, m.
- Matering, m.
- Mathis
- Matisel, n.
- Honds-madisle, n.
- Matlache, f.
- Mat-leides, n.
- Matratz, f.
- Matsch, m.
- matscheln, intr. v.
- Matt, f.
- Mattemuscht
- Matteis
- Matten, f.
- matten
- matzen
- Matz
- Stink-matz
- Matzen, Pl.
- Mauer
- Mauer-rat, m.
- Mauer-schaf, m.
- Mauer-wolf
- Maul, m.
- Maulâf, m.
- Maulesel
- Maulkoref
- Maulbech
- maulech, adj.
- Maulechkät
- maulen, intr. v.
- Maulert, m.
- Maus, f.
- maus-do?t, adj.
- Mauschel, m.
- Mauscheljud
- Mauschelerei, f.
- mauschlen, intr. v.
- mausech, adj. u. adv.
- mausen
- Mautsch
- mautschen
- Mawe
- mäwer
- mechlich
- minsche-meïlich, adj.
- Mechlichkät, f.
- Meckes, n.
- Medal, f.
- Medchen
- Mederches-geck, m.
- Meer, n.
- Meerdriwle
- Meerfisch
- Meerhinkel
- Meerschaum
- Meerschwin
- Meerschwinel
- meh, adj. u. adv.
- nummeh
- nimmeh
- kä’meh
- Mehl, n.
- Mehlbir
- Mehlkischt
- Mehlsack
- Mehlsaff
- Mehlsteps, m.
- Mehlsuffe
- Mehlsupp
- Mehl-pull, f.
- mehlzich, adj.
- Meïderchen, f.
- Meier
- Meierei
- meïhsem, adj.
- mein
- meineidich, adv.
- Meis, f.
- (Meis, Pl.
- Meisdreck
- Meisehrcher
- Meisfâl
- Meisgeft
- Meiskinek
- Meislach
- Meiszähnchen
- meischt, adv.
- Meissel, n.
- Meissel, n.
- meïssich, adj.
- Meïssich-gänger
- Meït, f.
- mejen
- Mek
- Mekanik, f.
- Mekanikschlappe, f.
- Mekanikzijeln
- mekaniken, tr. v.
- mel, adj.
- Meli
- melieren
- Melisse
- Melissedrobbe, Pl.
- melken, tr. v.
- Melker, m.
- Melkersch, f.
- melksich?, adj.
- Melk-stuhl, m.
- Meller
- Melm, m.
- melmzich, adj.
- Melün, f.
- Melz
- memeln, intr. v.
- Memm, f.
- Judememme
- memperlech, adj.
- menedich
- Meng, f.
- Mennel(e), m.
- Mensch
- mer
- Merd, m.
- Merder, m.
- merdern
- merdesch
- Merl, f.
- Merelche
- Merika, n.
- Mermitt, f.
- Mer-reddich, m.
- Mersi, m.
- Mertel, m.
- Mertel, n.
- Mesch, f.
- Mesch, f.
- Meschelter, m.
- meschen
- Mescht
- Mess, f.
- Hohmess
- Levitemess
- Stillmess
- Todemess
- Messbuch
- Messdiener
- Mess, n.
- Messdi, f.
- messen, tr. v.
- Messer I, n.
- Messergriff
- Messerheft
- Messerlämmel
- Messer I, n.
- Messergriff
- Messerheft
- Messerlämmel
- Messerscheid
- Messerschmid
- Messerspitz
- Messerstil
- Messer, m.
- Feldmesser
- met
- Metech
- Metes, adv.
- Meter, m.
- Metlad
- Metz, f.
- Metzchen, m.
- metzen, tr. v.
- metz(e)le, tr. v.
- Metzel-messer
- Metzjer, m.
- Metzjergang
- Mewel, n. m.
- Mewelwân
- Mewelwichs
- Michel
- Michelsda
- Mick, f.
- Mugge-dreck
- Mugge-fett
- Micke-plaschter
- Meke-pobeier, n.
- Micke-schiss, m.
- mid, adj. u. adv.
- Midän, f.
- Middel
- Midel
- miden, tr. v.
- Mider, m.
- Midichkät, f.
- miffzen, intr. v.
- Mih, f.
- Mihl, f.
- Mihlarz
- Mihlgrawe
- Mihlrad
- Mihlstän
- Mihlwawe
- Mihl-arzt, m.
- Mihlches, n.
- Mihl-stän, m.
- Mihme, f.
- Mijel, m.
- Miks, m.
- Miksejuppe
- mil
- Milch, f.
- Milchbärtel
- Milchbiwel
- Milchbrekel
- Milchbretche
- Milchbredel
- Milchfra
- Milchhawe
- Milchkrämer
- Milchsupp
- Milchwäjel, n.
- Milchzehn
- mil
- Milchert, m.
- Mil-dau, m.
- Miles, f.
- Milesjongen
- Milings-spiel, n.
- Mill-acker
- Miller, m.
- Miller-flehert, m.
- Miller-maler, m.
- Millie, m.
- Million, Zahlwort
- Millioner-stock, m.
- Milschter, n.
- Milwe, f.
- Milwelecher
- Milz, f.
- Milzefluck, m.
- Milzekränkhet, f.
- Mimi, f.
- Min, f.
- min, n.
- Minett, m.
- Minett, f.
- Minett, m.
- Minich, m.
- minkeln, tr. v.
- minner, adj.
- minnerjährich
- Minsch
- Minsche-gedenken
- Minsche-gefihl, n.
- Minschelewe
- minsche-meïlich
- Minsche-spiel, n.
- minschlich, adj.
- Minschter, m.
- minsen, intr. v.
- Minut, f.
- Minz, f.
- mipsen
- mipsich, adj.
- mir
- Mirabell, f.
- Mirakel, m.
- mirw, adj.
- Mis, f.
- Misch
- mischen, tr. v.
- Misch-masch, m.
- Mischt
- Mischtbär
- Mischtgawel
- Mischtgreif
- Mischthuffe
- Meschte-kaul, f.
- Mischtkrôp, m.
- Mischtkuh
- Mischtlach
- Mischtlus
- Mischtnass
- Mischtplarre
- Mischtpuddel, m.
- Mischtquack
- Mischtwân
- Mischtwasser
- Mischtwiwelcher, Pl.
- mischten, tr. v.
- Mis-dreckelcher
- Mis-ehrche
- Misel
- Misele
- Miser, f.
- miserawel, adj.
- Miserere, n.
- Mis-härel, n.
- Mistigri, m.
- miss-
- missen, Hilfszeitwort
- miss-gehn, intr. v.
- missich
- miss-reden, intr. v.
- Mis-wäs, m.
- mit
- Mit-lides, n.
- Mitsch, f.
- Mitschkapp, f.
- Mitt, f.
- Mitta, m.
- Mitta'glock
- Mitta'sit
- Mitta'stunn
- mittä’isch, adj.
- Mittel, n.
- mitten, adv.
- Mitte-weg, n.
- Mittwoch, m.
- Mitz, f.
- Miwel
- Mo
- Mock, f.
- Mocke-loch
- Mocke-stripperten
- Mockevêjel
- mock, interj.
- mocklich, adj. u. adv.
- Mode, m.
- Modell, n.
- Moder
- Moderappel, m.
- Modert
- Moderts-dâch
- modlen, tr. v.
- Mohr, f.
- Mohrstall
- Moia, n.
- moifeln, intr. v.
- mointich
- Mo'kuch, m.
- Mol, n.
- Mol, n.
- e-mol, adv.
- Mol, n.
- Mol, f.
- Mölbech
- Mol-beere, f.
- molen, tr. v.
- Moler, m.
- Molerei, f.
- Moleschten
- Molken, m.
- molkich, adj.
- molkich, adj.
- Molle, m.
- Molle-pick, m.
- Moller, m.
- Moll-gräwer, m.
- Mollbelz
- Mollfall
- Mollloch
- mollich, adj.
- Molter, m.
- Molter, m.
- Molterschossel, f.
- moltern, n.
- Moltong, m.
- Molzecht, f.
- Molzer, m.
- Molzerbrod
- Momber, m.
- mombern, tr. v.
- Momberschaft, f.
- mommeln, intr. v.
- Mommes
- Monat, m.
- Mo?net-rose
- Mond, m.
- Mondrettich
- Mondros
- Mondschin
- Mond, m.
- mondgeriht, adj.
- Mondstek, n.
- Monda, m.
- Monika, f.
- monkich, adj.
- Monkichkät, f.
- Monschtranz, f.
- monter, adj.
- Monterkät
- montieren, tr. v.
- Montur, f.
- Sondes-montur
- Wiertes-montur
- Montlech
- Mopelles
- Moppel, m.
- mor
- Morascht, m.
- moraschtisch, adj.
- morbeln, intr. v.
- Morbler, f.
- Morblersch, f.
- Mores, Pl.
- Morje?, m.
- morjen, adv.
- Morjen-rot, n.
- Morsong, n.
- Mort, f.
- Mort-jes
- Mos, f.
- Moskro?
- Mos, m.
- mos
- mos, adj.
- Moschett
- Moschketeller, m.
- Moscht
- moschtern
- Moschtert, m.
- Moss-ben, n.
- Motor-kutsch, f.
- Motsch
- Motsche, m.
- Mott, f.
- Mott, f.
- Motter
- Motz
- Motz, m.
- Motzen
- motzen, intr. v.
- Motzert, m.
- motzich, adj.
- mu, interj.
- muen
- Muck, f.
- mucksen, refl. v.
- Mudar, m.
- Mudel, n.
- Mudel, m.
- Mufel, m.
- Muff, f.
- muflen, tr. v.
- Muhm, f.
- Mul, n.
- Mulaff
- Mulesel
- Mulkorf
- Mulstick
- Mul, f.
- Muldgratz
- Mul-schärr
- mulen, intr. v.
- Mulle, n.
- Mullinge, Pl.
- Mulung, m.
- Mulwurf
- mulzich, adj.
- Mumber
- Mumbilie, Pl.
- Mumfel
- Mummel, f.
- Mummes, m.
- Mummi, m.
- Mummizieher
- mun
- Munefen
- Munengen
- Munfel
- Muni, m.
- munklen, tr. v.
- Munnen, m.
- Muoder
- Mupp, m.
- Mur, f.
- Murkelle
- Mur(e)krittel, n.
- Murschank, m.
- Muren-schwitzer
- murbeln, intr. v.
- Murder, n.
- Murd-gruf, f.
- Müre, Pl.
- muren, intr. v.
- Murer, m.
- Murerschwäs, m.
- Murken, m.
- murken, intr. v.
- murksen, tr. v.
- mursch, adj. u. adv.
- murwenzich, adj.
- Mur-wolf, m.
- Mus I, n.
- Mus, n.
- Muschel, f.
- Muschkat
- Muschkatnuss
- Müschle, n.
- Muscht
- Muschter, m.
- muschteren, tr. v.
- Muschterung, f.
- Moschterong, f.
- Muschtranz
- Musel, f.
- Muselgrächen
- musen
- musich, adj.
- Musik, f.
- Musikant, m.
- Musikante-brih, f.
- Musje, m.
- Mus-kinich, m.
- Mus-kittel, Pl.
- Muss, f.
- Mussling, m.
- muss-racks
- muss-racks-dot
- Mut, m.
- Mutard, m.
- mut-mossen, tr. v.
- Mut-mossung, f.
- mutscheln, tr. v.
- Mutt, f.
- Mutter, f.
- Mo?der-deïer
- Muder-kalf
- mo?derseelenelän
- Mutter-gottes-da, m.
- Mutter-gottes-dierchen, n.
- Mutter-gottes-schickelcher, Pl.
- Muttich, f.
- muttichen, tr. v.
- Muttichersch, f.
- Mut-wel, m.
- mut-weles, adv.
- mut-wellich, adj.
- Mutwillchen, n.
- Mutzen, m.
- mutzen
- mutzich
N
(E?)(L?) http://woerterbuchnetz.de/cgi-bin/WBNetz/wbgui_py?sigle=LothWB
Wörterbuch der deutsch-lothringischen Mundarten |
- -n
- na, interj.
- nä
- Nab
- nab, adv.
- Näb, f.
- näben, tr. v.
- nach
- nächde, adv.
- nach-eweil, adv.
- nacht-ferti(ch), adj.
- nacht-ferti(ch), adj.
- Nack-ärsch, m.
- Nacken, m.
- nackich(t), adj.
- pudel-fadennacksich
- Nädersch, f.
- nadert
- Nadur
- Nagel, m.
- Nagelbohr
- Nagelkopp
- Nagelwurzel
- Nägelcher, Pl.
- Nälchers-baum
- nägelen, tr. v.
- nah, adj.
- noh-bi
- nah
- Näh, f.
- nah-bei, adv.
- nah-der-hand
- nähen
- nah-enenner, adv.
- nah-flämmen, tr. v.
- Nah-kemling, m.
- Näh-kerwel, n.
- nah-machen, tr. v.
- nah-mettes, adv.
- Nahper, m.
- Nahpersch-hus
- Nohpers-lit
- Nohperschaft
- Nahring
- nah-schleen, intr. v.
- nah-setzen, tr. v.
- Naht I, f.
- Naht II, f.
- Nahtglock
- Nahtil
- Nahtlä?r
- Nahtmohl
- Nahtschul
- Naht-il, f.
- Naht-mohl, n.
- Nahtmohls-kenn
- näjen, intr. v.
- näjen
- Nal
- nälich, adv.
- Name, m.
- Names-da, m.
- nämlich
- nän
- Nand
- Nängs, f.
- nängsen, intr. v.
- näning
- Nann
- Nänne, f.
- Nannettle, Pl.
- Nansi
- Nante
- Napolium
- Napoliung
- Narr, m.
- Narre-dings
- Narrehus
- Narrekwetsche
- Narrepossen
- Narreseil
- narre(ch)di(ch), adj.
- manns-narredi
- Nas, f.
- Nas-duch
- Nase-krämer
- Nase-loch
- Nasewiche
- Nase-zippel
- näs, adv.
- Nascht, m.
- Nascht
- Nas-duch, n.
- näsmol
- nass, adj.
- Näss-chit, f.
- Natem, m.
- Nation, f.
- Natur, f.
- nau
- naun, adv.
- Naus, f.
- nausen, intr. v.
- Nauser, m.
- Naw(e), f.
- Nawe-bohr, f.
- Nawel I, m.
- Nawel
- nawen, intr. v.
- Nawer, m.
- Näz, m.
- Näzklöjel, n.
- Näzfaden
- Näzkerwel
- Nazius
- Nazi
- nedich, adj.
- nedíchen, tr. v.
- Negro
- nehren, tr. v.
- nei, adj.
- neidern
- Neid-worzel, f.
- neien
- Neiichkeit, f.
- Nei-johr, n.
- Neijohrtach
- Nei-mess, f.
- nei-modisch, adj.
- nein
- neipen, intr. v.
- Neisch-notz, m.
- neisch-notzich, adj.
- nischnotzich, adj.
- Neischnotzichkät
- Neischt, n.
- neischt
- Neischtert, m.
- Neiss, m.
- Nekel
- Necklesen
- nelen, tr. v.
- nemmen, tr. v.
- nemptlich
- nennen, tr. v.
- nennes-wert, adj.
- neperlich, adj.
- Nepperei, f.
- Nepperige, f.
- Nerf, m.
- Nerwe-fewer
- nerwekrank
- nerfich, adj.
- nerjeds
- Nescht, n.
- Nescht-ei, n.
- Neschthucker
- Nesch(t)-kwack
- Nesch(t)-kwack, m.
- Nestrich, m.
- Nestel, f.
- net
- net II, adv.
- nett, adj. u. adv.
- nette
- nitte
- Netz, n.
- netzen, tr. v.
- Netzt, f.
- Newe, m.
- Newel, m.
- Newelwedder
- Newels-kapp
- newelich, adj.
- niwelech, adj.
- neweln, intr. v.
- newen
- newen-änner, adj. u. adv.
- Newen-arbet
- newe-bi
- newedran
- Newegass
- Newegebei, n.
- newe-hin, adv.
- newelanscht, adv.
- Newe-schotz, m.
- Newestonn
- Newes-kind, n.
- Newets-dil, m.
- Newets-ross, n.
- Nickel
- Nickel II, m.
- nicklen, tr. v.
- Nid, m.
- Nidsack
- Nidvogel
- Nider, m.
- nider, adj. u. adv.
- nidern, intr. v.
- nider-trächti(ch), adj. u. adv.
- nidich, adj.
- nidrich, adj.
- Nidrichkät
- Nid-sack, m.
- nidsen, intr. v.
- nie, adv.
- niedern, tr. v.
- Niere, f.
- Nierebrode
- Nierefett
- niessen, intr. v.
- niessen, intr. v.
- Niet, f.
- nieten, tr. v.
- Nigo, m.
- Ni-gut
- Nijohr
- Nijohrsch-pupp, f.
- Nikläs-chen, m.
- Niklos-da, m.
- Nikolas
- Nimmerles-tach, m.
- nimmeh, adv.
- nimmes
- Nimmesfrend, m.
- nin I, Zahlwort
- nin-zehn
- ninzich
- Nin-uhre-glock
- Nin-uhremess
- nin, adv.
- Nin-angel, f.
- nin-eckich, adj.
- Nini
- Nin-merder, m.
- Ninni, f.
- Nin-stecher, m.
- nint
- Nintel, n.
- Ninter
- Nipp, m.
- Nippeln, n.
- nippeln, intr. v.
- Nips, n.
- nirje(n)ds, adv.
- Nisch, f.
- Nisch-notz
- nischt
- Nischtle, Pl.
- nischtlen, tr. v.
- Niss, n.
- Nisskopp
- Nisselter, m.
- nit, adv.
- nitern, adj.
- Nit-gut, m.
- nit-gutsich, adj.
- nitte
- nitzen, tr. v.
- niwelieren, tr. v.
- niweln
- niwer, adv.
- Niwo, m.
- nix
- Nixchen, n. m.
- nixlich, adj.
- Nix-michel, m.
- Nix-nutz, m.
- nix-nutzich, adj.
- noch, adv.
- nochemal
- Nochdum
- Nockert, m.
- Nodel, f.
- Nodelfass, n.
- Nodelkisse
- Nodelstich
- nof
- noh I
- noh
- Nohber
- Noh-dewi, m.
- Noh-froh, f.
- noh-gesin, tr. v.
- noh-halen
- noh-hellich, adj.
- Noh-lafches, n.
- noh-ze(m)-noh, adv.
- Nol
- Noll
- nollen, intr. v.
- Noller(t), m.
- Nuller, m.
- Nonn
- Nonne-breïtchen
- Nonong, m.
- Nor
- norren, tr. v.
- Norrert, m.
- Nos
- noschterhand
- Noss
- Noss-angel, m.
- nossen, tr. v.
- Nösser, m.
- Not I, f.
- Not-b'helf
- Notdaif
- Notlide
- Notlije
- Notwehr
- Notzucht
- Not II, f.
- Node-schlissel
- Notär, m.
- Notem
- noter, adv.
- nottelen, intr. v.
- Nottel-ärsche
- notteldich, adj. u. adv.
- nottel-fett, adj.
- not-wennich
- notwendicher-wiss
- notzen, tr. v.
- Now
- nu
- Nubel, f.
- nubeln, intr. v.
- Nubler, m.
- Nucki, n.
- Nudel, f.
- Nudeldaig
- Nudelbohre, m.
- Nudelholz
- nudlen, intr. v.
- nuf, adv.
- Nuggle, n.
- nullen
- Numero, m.
- Numm
- Nummen
- nummen, adv.
- Nun
- Nun de buckel
- Nun de dje
- Nun di Katz
- Nun di pip
- Nun de chien
- Nun de Donär
- Nunn, f.
- Nunnefurz
- Nunne-macher
- Nunne-furz, n.
- nunnen, tr. v.
- nunner, adv.
- Nunung
- nun-zehn
- nunzich
- Nuppen, f.
- nuppen, intr. v.
- nur, adv.
- Nuris, f.
- nurken, intr. v.
- nurkech, adj.
- nus
- -nus, n.
- nuschelen, tr. v.
- Nus-schnapp-dech, m.
- Nuss, f.
- Nuss-kält, f.
- Nusskër
- Nussklicker
- Ness-ko?ch
- Noss-schirbel
- Nossuelech
- nutz, adj.
- Nutzen, m.
- nutzen
- Nuwel, m.
- Nuwell, f.
O
(E?)(L?) http://woerterbuchnetz.de/cgi-bin/WBNetz/wbgui_py?sigle=LothWB
Wörterbuch der deutsch-lothringischen Mundarten |
- o
- o
- obo, interj.
- Obenthalt, m.
- Obs, n.
- Obs-garde
- obsenat, adj.
- och
- oïwich
- och-her-jo, interj.
- och-her-na
- Ochs, m.
- Ochse-aue
- Ochse-brill
- Ochsefläsch
- Ochse-kopp
- Ochsen-auen, Pl.
- Ochsen-brill, f.
- Odem, m.
- Oden-acker
- Oder, f.
- oderech, adj.
- Odermennchen
- Odienz, f.
- of, präp.
- of
- of-bäbben, tr. v.
- Of-brach, m.
- Of-broch, m.
- of-dran, tr. v.
- of-dreschen, tr. v.
- of-dreschen, tr. v.
- of-driwen, tr. v.
- Of-fal, m.
- offerieren, tr. v.
- offern, tr. v.
- Offesir, m.
- of-furen, tr. v.
- Of-gank, m.
- of-gängich, adj.
- of-gehn, intr. v.
- of-gelat, adj.
- of-gen, tr. v.
- of-gerumt, adj.
- of-gotzeln, tr. v.
- of-hewen, tr. v.
- of-krempelen, tr. v.
- of-kwellen, tr. v.
- of-laufen, intr. v.
- of-leen, tr. v.
- of-rämen, tr. v.
- of-reffen, tr. v.
- of-reselen, tr. v.
- Of-schlach, m.
- Of-sehner, m.
- of-steppeln, tr. v.
- of-stocken, tr. v.
- of-stoppen, tr. v.
- Of-wäsch-lumpe, m.
- Of-wieses, n.
- Of-zock, m.
- of-zweken, tr. v.
- ?gus
- Ohme, m.
- ohne
- Ohr I, n.
- Ohr-batsch, m.
- Ohrbruse, n.
- Ohrfei, f.
- Ohrkapp
- Ohrläppel
- Ohrring
- Ohrschlicher
- Ohrschliffer
- Ohrschmalz
- Ohrspritz
- Ohrweh
- Ohrebläserei
- Ohr, f.
- Ohre-pitschel
- ohren, tr. v.
- Ohr-kapp, f.
- ohr-kappen
- Ohrringle-stock, m.
- Oht
- oï
- oï
- oï
- Oï
- Oïw
- Oïwen-flitsch, m.
- Oïwen-krämer, m.
- oïwich
- o jile, interj.
- o jo, interj.
- okunträr, adv.
- Ol, f.
- Ol
- Olich, m.
- Olichfass
- Olichkruch
- Olichkann
- Olichkuche
- Olichlamp
- Olichliht
- Olichmihl
- Olichmiller
- olichen, intr. v.
- Olm, m.
- Olwert, m.
- olwertich, adj.
- Om, m.
- Omas
- Omase-klapp, m.
- Ombrel, m.
- Omes, m.
- Omet, m.
- Omlett, f.
- Ommei
- Omme
- om-meilech, adj.
- Ommeilechkät
- Om-stand, m.
- on –
- on-dihtech, adj.
- On-duht, f.
- on-ewen, adj.
- on-gading, adj.
- on-gebijelt, adj.
- on-gedellich, adj.
- on-gedon, adj. u. adv.
- on-geheit, adj.
- on-gemällich, adj. u. adv.
- on-gemiddelt, adj.
- on-gemut, adj.
- on-gerätscht, adj.
- On-geschek, m.
- on-geschekerlech, adj.
- on-geschlaff(t), adj.
- on-geschmolt, adj.
- on-gewellich, adj.
- On-geziber, n.
- On-gleich, n.
- on-here
- oni
- on-iwerlut, adj.
- Onk, f.
- Onke-kaul, f.
- Onke-kräsch, m.
- Onke-lach, n.
- Onner, m. f.
- Kihonner
- onnern, intr. v.
- unnern, intr. v.
- on-preiwich, adj.
- On-prow, m.
- On-recht, m.
- On-ruh, f.
- on-senich
- On-senichkät
- Onset
- Önzelt
- on-verhuts, adj.
- on-verschimt, adj.
- on-verschelt, adj.
- on-versihns, adv.
- on-verrucknes?, adv.
- On-wee, m.
- Onz, f.
- op
- op-bentelen
- op-bretzen
- op-dreken, tr. v.
- op-dun, tr. v.
- Opfer, n.
- Opferdeller
- Opfergang
- Opfergeld
- Opferkaschte
- op-gekeipt, adj. u. adv.
- op-gestekte-voll, adj.
- Opich
- Op-kaf, m.
- Op-käfer
- op-klappen, tr. v.
- op-rädelen, tr. v.
- op-reiesch, adj.
- op-schepen, tr. v.
- op-schieben, tr. v.
- Op-schnatz, m.
- Op-stech, m.
- op-stiwelen, tr. v.
- Op-stiweler
- Op-stiwelerei
- optieren, intr. v.
- op-trompen, tr. v.
- Op-wortengen, f.
- Op-zock, m.
- Orasch, f.
- Orasche-bâm
- ordeklich, adj. u. adv.
- ordenieren, tr. v.
- ordeneïeren, tr. v.
- Order I, f.
- Order, f.
- Ordersch-maidel, n.
- Ordes-kleid
- Ordes-mann
- Ordograf, f.
- orech
- Orgel, f.
- Ordel-mächer, m.
- Orgel-piff
- Orgelschläger
- Orgelischt, m.
- orglen, tr. v.
- Orienz, f.
- Orikett, f.
- Orlean, m.
- Orleans-kläd
- orschelli(ch), adj.
- Ort I, m.
- Ort
- Os
- Oïs
- Oschteren
- Oschter-blum
- Oschterda(ch)
- Oschterhas
- Oschterkerz
- Oschteren
- Oschter-blum
- Oschterda(ch)
- Oschterhas
- Oschterkerz
- Oschterlämmer
- Oschterlimmel
- Oschtermenda
- Oschtersunda
- Oschterwoch
- Oschterzischda
- oschteren, intr. v.
- Oschtjen, f.
- Oseken
- Oseker, m.
- Osing, f.
- Osengen, f.
- Oseken, f.
- Öspen, f.
- Otem
- oter, adv.
- otesch
- otmen, intr. v.
- Otz, m.
- Owed
- Owend
- Owen, m.
- Owenblech
- Owenkapp
- Owenkuwel
- Owenloch
- Owenplatt
- Owe-rehr
- Owen-tût
- owen, adv.
- owen-uf
- owen-us, adv.
- owens, adv.
- owes, adv.
- Owes-dronk, m.
- Owesschul, f.
- Owessonn, f.
- Owesstrach, m.
- oweren, intr. v.
- Oschterlämmer
P
(E?)(L?) http://woerterbuchnetz.de/cgi-bin/WBNetz/wbgui_py?sigle=LothWB
Wörterbuch der deutsch-lothringischen Mundarten |
Q
(E?)(L?) http://woerterbuchnetz.de/cgi-bin/WBNetz/wbgui_py?sigle=LothWB
Wörterbuch der deutsch-lothringischen Mundarten |
R
(E?)(L?) http://woerterbuchnetz.de/cgi-bin/WBNetz/wbgui_py?sigle=LothWB
Wörterbuch der deutsch-lothringischen Mundarten |
- R
- -r
- rab, adv.
- Raba, n.
- rabatzich, adj.
- Rabatzechkät, f.
- Rabauner
- Rabbel I, m.
- Rabbel II, f.
- rabbel-dorr, adj.
- rabbelich, adj.
- Rabbel-kopp, m.
- rabbeln
- Rabonzel, f.
- Rach I, m.
- Rachfass
- Rachkommer
- Rachloch
- Rachmantel, m.
- Rach, f.
- Rachel, m.
- rachelen, intr. v.
- Rachen, m.
- rachen
- Racher(t), m.
- rach-gierich, adj.
- Räch-holz, n.
- rachich, adj.
- Rack
- Racken, m.
- Rackert, m.
- -racks
- Rad I, n.
- Rad II, n.
- Radsib, n.
- Rädel
- rädelen, tr. v.
- Rädels-fihrer, m.
- räden, tr. v.
- Radischer, Pl.
- Raf, m.
- Rafe-lach, n.
- Räf
- räfen
- Raffel, f.
- raffen, tr. v.
- raffeniert, adj.
- Ragu, m.
- räh, adj.
- Rähert, m.
- rähzich, adj.
- Rahm
- rahmech, adj.
- rahmen, intr. v.
- ab-rahme
- Rahmen, m.
- Raiber, m.
- Raiberhehl
- raibisch, adj.
- raiwisch, adj.
- Raien, Pl.
- Rambar
- Ramblä, m.
- Rambo, m.
- Rambur
- Rämer, m.
- Ramm, m.
- Rammeln, Pl.
- rammlen, tr. v.
- ramoren
- ramoschtern, intr. v.
- Rampar, m.
- Rambar-retscher, m.
- Rambare-schissre
- Ramplassang, m.
- ramplassieren, tr. v.
- rampo, adj.
- rams, adj.
- Ramsch, n.
- ramschen, intr. v.
- ran, adj.
- Rän I, f.
- Rän, m.
- Ränbo
- Ränwasser
- Ränwedder
- Rä(n)-wend
- Ränge-wurm
- Ränge-wolge
- Rän, f.
- Rän
- rän
- Rand I, m.
- Rand
- Rändel, m.
- ränen, intr. v.
- ränen
- Ranft, m.
- Rang, m.
- Ranglo, m.
- rangsen, intr. v.
- Rank
- Ränke, Pl.
- Rankel-stän, m.
- Rankelter, m.
- Ranken, m.
- ranlich, adj. u. adv.
- ranschieren, tr. v.
- ranschiert, adj.
- Rant, m.
- Ranten, m.
- Ranzen
- ranzen, intr. v.
- ranzich, adj.
- ränzich, adj. u. adv.
- Ranzion, f.
- Rapp I, m.
- Rapp II, f.
- rappech, adj.
- Rappel, f.
- Rappelkaschte
- Rappen, m.
- rappen, tr. v.
- rapplen, intr. v.
- rapplich, adj.
- Rapport, m.
- Rapporte-dräer
- Rapportmächer
- Rabore-machersch
- rappsen, tr. v.
- rar, adj.
- Rarität, f.
- Räs
- Räs-bengel, m.
- Räs, f.
- Rasch, f.
- Rasche, f.
- raschieren
- Raschma, m.
- Raschpel, m.
- Rascht, f.
- Rascht
- raschten
- raselen, intr. v.
- rasen, intr. v.
- rasibüs, adv.
- rasi(ch), adj.
- rasieren, tr. v.
- räsonieren
- raspelen
- Rass, f.
- Rass
- Rassel, f.
- Rasseler, m.
- Räsune, f.
- Rat, n.
- Rat, n.
- Rätsch, f.
- Rätschbank, f.
- Rätschmul
- rätschen, intr. v.
- Ratt, f.
- Ratte-fall
- Rattegift
- Rattemus
- Ratteschwanz
- Ratz I, f.
- Ratz
- ratzen, tr. v.
- Rätzel, n.
- rätzen
- Ratzert, m.
- ratzich, adj.
- Rau, f.
- rau, interj.
- rauchen
- Raud, m.
- raudich, adj.
- rauen
- Rauf
- rauh, adj.
- Rauhät, f.
- Raum I
- raumen
- Raum II, m.
- Roïmenhafen, m.
- Raup
- raupen, refl. v.
- Rausch, m.
- rauschen, tr. v.
- Raut
- Rawasch, f.
- Rawatte, f.
- rawen, tr. v.
- Rawer, m.
- rawer, adv.
- rawich, adj.
- Rawiner, m.
- Rawolt, m.
- Rawor, m.
- Räz, m.
- Räze, m.
- räzen, tr. v.
- razich, adj.
- Rëb, Pl. f.
- Rewen, Pl. f.
- Rëbblatt
- Rëbhisel
- Rëbhuhn
- Rëbkarscht
- Rëblus
- Rëbmesser
- Rëbpatt
- Rëbputt
- Rëbsaft
- Rëbstippel
- Rëbvowel
- Rebbi, m.
- Rebu-war
- rebellen, intr. v.
- Rebeller, m.
- rebellisch, adj.
- Rech, m.
- Rechen, m.
- Reche-stiel
- rechen I, tr. v.
- rechen, tr. v.
- Recheschaft, f.
- Recht, n.
- recht, adj.
- rechter-hand, adv.
- rechts
- recken, tr. v.
- Red, f.
- Redel, m.
- Redeln, Pl.
- reden, tr. v.
- Redersch, f.
- Redich, m.
- redur, adv.
- Redur-kart
- Reff, m.
- Reff II, f.
- reffen, tr. v.
- refisieren, tr. v.
- Refling, m.
- regalieren
- Regel, m. n.
- Regelbuch
- Rege(n)-moller, m.
- Regiment, n.
- Regleman, n.
- Reh, n.
- Rehbetschel, n.
- Rehbock, m.
- Rehgeis, f.
- Rehkrut
- Rehr, n.
- Rehrbrunnen
- Rei
- Reïb
- reichen
- Reidel
- reiden
- Reider
- reidern
- reidlen, tr. v.
- Reidler, Pl.
- Reiel, m.
- reieln, tr. v.
- Reien, m.
- reien, tr. v.
- Reif, m.
- Reifeisen
- Reifzang
- Reifzieher
- Reih, f.
- reihe-weis
- reihen, tr. v.
- Reihen, m.
- Reih-lach, n.
- Reih-schnur, f.
- reilen
- reilens, adj.
- reiles, adj.
- reïmen, tr. v.
- rei-midich, adj.
- rein, adj.
- reinen, tr. v.
- Reis I, f.
- reisferti(ch)
- Reisgeld
- Reissack
- Reis
- Reis
- Rei-schit, n.
- Reischt, f.
- Reischtenduch, n.
- Reischtengâr
- Reischtenwierk
- reisen, intr. v.
- reissen
- reit, adj. u. adv.
- Reit
- Reitbâtsch, f.
- Reitbochs, f.
- Reitbunn, f.
- Reitpärd, n.
- Reitschul
- Reitstiwel
- Reitel, m. n.
- Reidel-kett
- Reiter
- Reiterei, f.
- reiwen
- Reiwling, m.
- Rejel
- Rejement
- Reje-muttere, Pl.
- rejen, refl. v.
- rejieren
- Rejierung
- Rejischter, m.
- Rek
- rekelen, intr. v.
- reken, tr. v.
- reken
- Rek-fal
- rek-fällich
- rek-gängich
- reklamieren, tr. v.
- rekommandieren, tr. v.
- Reljon, f.
- Rell, f.
- Remer, m.
- Remis, f.
- Rand
- Rend, f.
- Rend II, n.
- Rendfläsch
- Rends-kopp
- Rendvieh
- Rene
- Renett, f.
- reng, adj. u. adv.
- Renge
- Rengel-dauw
- Rengglot, f.
- renglich, adj.
- Renk
- Renk-mauer, f.
- rennen
- Rent, f.
- rentieren
- Rentsch, f.
- rentschen, intr. v.
- rentschen, intr. v.
- reparieren, tr. v.
- Reppler, Pl.
- Reproschen, Pl.
- Reps, m.
- Repsfeld
- Repsolich
- repsen, intr. v.
- Repsert, m.
- Republik, f.
- Rerr, f.
- rerren, intr. v.
- Res, Pl.
- resch, adj.
- Reschi
- reschlen, tr. v.
- Rescho, m.
- Reschpekt, m.
- reschpektieren
- Rescht, m.
- rescht, adj.
- reschten I, tr. v.
- reschten, intr. v.
- reschten
- reschter, adv.
- Resel, f.
- Resel
- reselen, tr. v.
- resen, tr. v.
- resgieren
- Resil, n.
- Ressel, n.
- Resselspil, n.
- ret
- reterieren, refl. v.
- Retsch, f.
- retschen
- retschich
- Rettich, m.
- Rettjen
- Retz, f.
- retzen, tr. v.
- Rewasch
- Rewell, m.
- rewellen
- Rewen
- Rewerenzen, Pl.
- Rewi
- Rewolt
- rewoldieren, intr. v.
- Rhin, m.
- Rhinwind
- Riban, f.
- Ribott, f.
- rich, adj.
- Richdum, m.
- richeln, intr. v.
- Richt, f.
- richt, adj. u. adv.
- richten, tr. v.
- Richter, m.
- Richtersproch
- Richterstull
- richtich, adj. u. adv.
- Richt-schit, n.
- Richt-schnur, f.
- Ricke, m.
- Rek-halt
- Rekseït
- Rekstrank, m.
- ricken, tr. v.
- Rick-fall, m.
- rick-fällich, adj.
- rick-gängich, adj.
- Rid, m.
- riden, intr. v.
- Riderei, f.
- rideren, intr. v.
- ridich, adj.
- Ridlen, m.
- Rido, m.
- Ridoringel
- Ridostang
- Ried, n.
- Riejel
- Riemen, m.
- Riemensabo
- Riemenschuh
- riemich, adj.
- reïmich, adj.
- rieren, tr. v.
- Ries I, m.
- Ries, n.
- Rieschter, m.
- Rieschter II, m.
- rieschteren, tr. v.
- Riesling, m.
- Rif, m.
- rifen
- Rigel, m.
- Rigol, f.
- riht
- Riht-hau, f.
- rihtich
- Rijel
- Rilz, f.
- Rilzdippe, n.
- rilzen, intr. v.
- rim, adv.
- rimer, adv.
- Rind
- Ring, m.
- ring, adv.
- Ringel, n.
- Ringel-dub, f.
- ringeli(ch)
- rinieren, tr. v.
- rinnen, intr. v.
- Ripp, f.
- Rippe-strank, m.
- Rippe-stoss
- Adamsripp
- ripplen, refl. v.
- Ris I, m.
- Risbreï
- Ris II, n.
- Ris, Pl.
- Rischpel, m.
- rischplen, intr. v.
- rischten
- Rischter
- risen
- riskieren, tr. v.
- rislen
- Riss, m.
- Rissdeiwel
- rissen, tr. v.
- Risser, m.
- Rissius, m.
- risslen, tr. v.
- Rit, m.
- Rit-hack, f.
- ritschen, intr. v.
- ritschich, adj.
- Rit-schit
- ritt
- Ritter I, m.
- Rittermächer, m.
- Ritterring
- Ritter II, m.
- Ritter-äms, f.
- ritteren, tr. v.
- rittlen, tr. v.
- ritzlen, tr. v.
- Riw, f.
- Riweschisser
- riwen, tr. v.
- riwer, adv.
- Rizen-öl, n.
- Rob, f.
- Roband, m.
- Robär
- Rock I, m.
- Rock, m.
- rodel-dich, adj. u. adv.
- roden, tr. v.
- Roff, m.
- Roggen, m.
- Roggenbrod
- Roggenfeld
- Roggenmehl
- Roggenstick
- Roggenstroh
- Rogil, f.
- roh, adj.
- Roïch
- roinen
- Roiwen
- Rokes
- Rokesdâch
- Roll, f.
- rollen, tr. u. intr.
- Roller, m.
- Roll-mitsch, f.
- Rölpes, m.
- Rolz I, f.
- Rolz, f.
- rolzen
- Rommel
- rommlen
- Romp
- Rompel
- rompeln
- Rompel-kummer
- rompen, intr. v.
- Romp-fass, n.
- romplich
- rond
- Rondel, f.
- rond-er?m
- rond-er?m
- ronnelzich, adj.
- rönnen
- Ronsch, f.
- ronschen
- ronscheln
- ronserems
- Ronzel
- roppen
- Roppert, Pl.
- Ropp-salat, m.
- roppsich, adj. u. adv.
- Ros I, f.
- Ros II
- Ros III, f.
- Roscht I
- Roscht, m.
- roschten, intr. v.
- roschtich
- Rose-kranz, m.
- rosen
- rosen, adj.
- Roserei, f.
- rose-rot, adj.
- Rosin
- Rosmerei, m.
- Ross, n.
- Rossbobe
- Rossbolle
- Rossbur
- Rossdokter
- Rossdischel
- Rosshor
- Rossise
- Rossstall
- Rossel, f.
- Rossel-dole, m.
- Rot, m.
- Rothaus
- rot, adj. u. adv.
- rotbackich
- rot-acheldich, adj.
- Rot-brischtchen, n.
- Rot-fleisch, n.
- Rot-hisle, Pl.
- Rot-holz, n.
- Rot-hus, n.
- Rot-laf, m.
- Rot-rahne, f.
- Rot-röckel-verdiener, m.
- Rot-schin, m. f.
- Rot-schuel, f.
- Rot-schwänzchen, n.
- rotsem, adj.
- rotteren, intr. v.
- Rotz
- rotzich
- Rovelör, n.
- Rubart, n.
- rubbelen, intr. v.
- Rubbeler, m.
- rubbelich, adj.
- Rubeln, Pl.
- rubeldich, adj.
- Rubrick, Pl.
- ruch, adj.
- Rude, m.
- Abrile-rude
- rudd(e)len, tr. v.
- Ruddel-ise, n.
- Rudel, n.
- Ruder, n.
- Ruderbänk
- Ruderstang
- Rueht, m.
- Ruf, m.
- ruf, adv.
- rufen, tr. v.
- Ruffel, m.
- Rugel, f.
- ruglen, tr. u. intr.
- Ruh, f.
- Ruhbank
- Ruhdach
- ruhich, adj. u. adv.
- ruhn, intr. v.
- rukelzich, adj.
- Rukelzechkät, f.
- Rukles, m.
- rulieren, intr. v.
- Rull(e)ma, m.
- Rullie-wawen, m.
- Rulo, m.
- Rum I, m.
- Rum, m.
- rum, adv.
- Rum-bengel, m.
- rumen, tr. v.
- Rumer-stick, n.
- Rummel I, f.
- Rummelmaschin
- Rummelsôm
- Rummelstick
- Rummel II, m.
- rummlen, tr. v.
- rummlen II
- Rummel-wedder, n.
- rumoren, intr. v.
- Rump, m.
- Rumpel I, f.
- Rumpel II
- Rumpelkammer
- Rumpelkaschte
- rumpeldich, adj.
- rumplen, tr. v.
- Rund, m.
- rund, adj.
- Rundel, m.
- rund-erus
- Runding, f.
- Rune, m.
- Runepeckert, m.
- Rung, f.
- Rungholz, Pl.
- Runnel, n.
- runner, adv.
- Runzel, f.
- runzeldich, adj.
- Rup, f.
- rupsich, adj.
- Rus, m.
- rus, adv.
- ruser, adv.
- Rusch, m.
- Rusche, f.
- ruschen, intr. v.
- ruschpelich, adj.
- Ruscht, m.
- Ruschtfleck
- Ruschte-bidel, m.
- ruschtich, adj.
- Rusel, f.
- ruselen, intr. v.
- Russ, m.
- Rut, f.
- Rude-bese
- Rutschen, f.
- rutschen, intr. v.
- Rutsch-fett, n.
- Rutsch-gei, f.
- Rutt, f.
- Rutt, f.
- ruttich, adj.
- Rutz, f.
- Rotzjong
- Rutz-nas, f.
- rutzich, adj.
- Ruwel
- ruwlen
S
(E?)(L?) http://woerterbuchnetz.de/cgi-bin/WBNetz/wbgui_py?sigle=LothWB
Wörterbuch der deutsch-lothringischen Mundarten |
- sä, interj.
- sä-mols, adv.
- Sä, f.
- Sabbel, f.
- Sabbelduch
- Sabbeler, m. f.
- Sabbelesch, m. f.
- sabbeln
- Sabel
- Subel
- Sabot, m.
- Sabodekrämer, n.
- Sabodemann, n.
- Sabode-nauwle
- Sawottenkaf
- Sach, f.
- Säch, m.
- Säch II, m.
- Säch-omes
- sächen, intr. v.
- Sächer, m.
- Seicher, m.
- sächerich, adj.
- Sack, m.
- Sackleiter
- Sackmesser
- Sacknasduch
- Sackpuffer
- Sackschip
- Sackschnur
- Sackseicher
- Sackuhr
- säckeln
- sacker
- sackerdje
- sackerlotsch
- sackerment
- Säckler, m.
- Sadä, m.
- Sadan, m.
- Saddel
- Saddel
- saden, tr. v.
- Sädersch, f.
- Sädersch, f.
- sädijen
- säen, tr. v.
- Säf, f.
- Säfbidden
- Säfbirscht
- Säfeblôs
- Säfwasser
- Säfzäppchen
- säfen, tr. v.
- säfern
- säfich, adj.
- säfech, adj.
- Saft, f.
- saftich, adj.
- säftech, adj.
- säften, intr. v.
- säfzen, intr. v.
- Sagu, m.
- Saich
- saien, tr. v.
- Saifcher
- Sai-kalb, n.
- Sait
- Säjelcher, f.
- säjen, tr. v.
- Säjet, f.
- Sakrischtei, f.
- Säl, n.
- Salaberch
- Saladje, f.
- Salastik, m.
- Salat, m.
- Salatoli
- Salatsome
- Sälbich, m.
- Saldat, m.
- Säler, m.
- Sall, f.
- sallen, intr. v.
- Salome
- Salopp, f.
- Salü
- Salwe
- Salw-end, m.
- Salz, n.
- Salzbichsel
- Salzbur
- Salzdobel
- Salzfass
- Salzkaschde
- Salzlad
- Salzkerne
- Salzmann
- Salzsack
- Salzwasser
- Salz-dobel, m.
- salzen, tr. v.
- Sam, m.
- Samnaht
- Säm, m.
- Samaridan, m.
- Same, m.
- Some-frucht
- Somekrämer
- Somemann
- sämen, tr. v.
- Sämer, m.
- sammen, adv.
- somme-gehn, intr. v.
- Sammet, m.
- sammeter, adj.
- sämols, adv.
- Samschda, m.
- Samschdastich
- san, tr. v.
- Sand, m.
- Sandacher
- Sandfass
- Sandkaul
- Sandmann
- Sandmännel
- Sandstän
- sänen, tr. v.
- Sänge
- Sänge-brod, n.
- sangen
- sänglen
- Sank, f.
- Sänkire
- Sänkir?(s)-weh
- Sant
- sant
- sänt, adv.
- santer
- santer-hier
- Sapär, m.
- Sarich, m.
- Sark, m.
- Sarwiattl, n.
- Sas, f.
- sase, adv.
- sasema, adv.
- Säsi, f.
- Sass, m.
- Sät, f.
- satt, adj. u. adv.
- Sattel, m.
- sättichen, tr. v.
- sattlen, tr. v.
- Sattler, m.
- Saddler, m.
- Satz I, m.
- Satz, f.
- Sau, f.
- Saubandel
- Saubengel
- Saubu
- Saudings
- saugrow
- Sauijel
- saukalt
- Saukerl
- Sauluder
- Saumaidel
- Saunickel
- Saupack
- sauwohl
- Saubirschde
- Saublôs
- Saubohn
- Saubohnestroh
- Saubolle
- Saudreck
- Sauglock
- Sauhirt
- Sauhund
- Saukaschde
- Sauledder
- Saumawe
- Saumerkt
- Saustall
- Saubel
- Sau-dreck, m.
- sauen I, intr. v.
- sauen, tr. v.
- Sauer-ampel
- Sauerei, f.
- Sowereï, f.
- Sauer-kisch
- Sauf
- saufen
- sauisch, adj.
- Saul, f.
- Sau-magen, m.
- saumen
- saum-selich, adj.
- Saumselichkät
- Sawat, f.
- Sawel I, m. n.
- Sawel II, m.
- Säwer, m.
- Säwerläppchen, n.
- säweren
- Sawot
- säzen, intr. v.
- Schabbes, m.
- Schabbesdeckel
- Schabbesma(g)d
- Schablir, n.
- Schablirbengel
- Schablirbruderschaft
- Schablirfescht
- Schab-messer, n.
- Schabo, m.
- Schachen-eck, m.
- Schächer, m.
- schacheren
- schächeren, tr. v.
- Schacht, n.
- Schachtel, f.
- Schackett, f.
- schad, adj.
- Schäd, f.
- Schadder, f.
- schadderech, adj.
- Schädel, m.
- Schaden, m.
- schaden, intr. v.
- schäden
- schädlich, adj.
- Schado-Salä
- Schädung, f.
- Schaf, m.
- Schaf
- Schaff, m.
- Schaffdir
- Schaff, m.
- Schaffdir
- schaffen
- Schaffer
- Schaff-hüs, n.
- Schaft, m.
- Schagikes, m.
- Schagreng, m.
- schagrenieren, intr. v.
- Schaguris-zalot, f.
- Schak, m.
- Schäk, m.
- Schäk-ärmel
- schaken, intr. v.
- schieken, intr. v.
- Schakes, m.
- Schiekes, m.
- Schaket, f.
- schakich, adj.
- schiekich, adj.
- schäkich, adj.
- Schako, m.
- Schakob
- Schal I (Schol)
- Schal II, m.
- Schalbes, m.
- schalbich, adj.
- Schalen-bohne, f.
- Schalipp, f.
- Schalk, m.
- Schalknarr
- Schalksechkät, f.
- schalleren, intr. v.
- Schaller-hans, m.
- Schall-karch, f.
- Schal-loch, n.
- Schäl-mick, f.
- Schalott, f.
- Schälp, m.
- Schalt, f.
- schalten, tr. v.
- Schalter, n.
- Schalt-johr, n.
- schalus, adj.
- Schalusi, f.
- Schalwari, m. n.
- Schamas, m.
- Schambasche
- Schambattis
- Schamber, f.
- Schambong, m.
- Schamei, f.
- Schämel
- schämen, refl. v.
- Schamp
- Schampanjer, m.
- schamperlich, adj. u. adv.
- Schampier
- Schämt, f.
- Schan
- Schanett
- Schand, f.
- schand-mässi(ch), adj.
- Schandarm, m.
- Schandel I, f.
- Schandel
- schänderlich, adj.
- schandes-halwer, adv.
- Schang
- Schang-futter, m.
- Schangschement, n.
- schangschieren
- Schank I, n.
- Schank, f.
- schankich
- Schänn
- Schanoinessle
- Schanter, m.
- Schanz I, m.
- Schanz II
- Schanzen, m.
- schanzen, intr. v.
- Schap, f.
- Schapp, m.
- schappech, adj. u. adv.
- Schappen
- Schappert, m.
- schappe-weis, adv.
- schappieren, intr. v.
- schappeïeren, intr. v.
- Schar, f.
- Schär, f.
- Schär
- Schär, f.
- Scharabang, m.
- Schärchen, n.
- schären, tr. v.
- Schares, n.
- scharf, adj. u. adv.
- schärfen, tr. v.
- Schärft, f.
- schärfzech, adj.
- Schariwari
- scharjekelen, intr. v.
- Scharl
- Scharlacher, m.
- scharmant, adj. u. adv.
- Scharnier, f.
- Scharniär, f.
- Schärp, f.
- Scharrassel, f.
- Scharrachtel, f.
- Scharrumbel, f.
- Schärr-fissle
- Schärsch, f.
- Schart, f.
- Scharwan
- schärwenzlen, intr. v.
- Schas
- Schass, f.
- Schass-lappen, m.
- Schass-rock, m.
- Schassär, m.
- schassen, tr. v.
- Schassla, m.
- Schät I, m.
- Schät-haissen, n.
- Schät, m.
- Schät, n.
- schätteren, tr. v.
- Schatull, f.
- Schatz, m.
- Schätzels-lied
- schätzen, tr. v.
- Schätzeng, f.
- Schätzengs-mann
- Schätzengs-zedel, m.
- Schaude, m.
- Schaudel-bohne, f.
- schaudelich, adj.
- Schauer, f.
- schaueren
- Schaufel, f.
- schaufel, adj.
- Schaum
- schaupich, adj. u. adv.
- schauteren, tr. v.
- Schawe, f.
- Schawell, f.
- schawen, tr. v.
- Schawerack, f.
- Schawes
- Scheck, f.
- scheckich, adj.
- Schef, m.
- Schefer, m.
- Scheferhut
- Scheferhond
- Scheferkarich
- Scheferei, f.
- Scheff
- scheffen
- Scheff-leffel, m.
- Schei, f.
- schei
- Scheid
- scheiden
- scheien
- Scheier, f.
- Scheif, f.
- Schei-hät, f.
- scheimen
- Scheim-leffel
- Schein
- scheinen
- schein-hellech, adj.
- Scheinhellechkät, f.
- Scheip, f.
- scheipech, adj.
- scheipen, tr. v.
- Scheiss
- scheissen
- Scheiss-mek, f.
- Scheiss-praum, f.
- scheken
- schel, adj. u. adv.
- Schël, f.
- Scheld
- schelden
- schëlen I
- schëlen II, tr. v.
- Scheler
- Schele-schliffer, m.
- Schell, f.
- Schellee, m.
- schellen I
- schellen II, tr. v.
- Schelm, m.
- Schelmen-acker
- Schelmenackersmatt
- Schelm, m.
- Schelmen-acker
- Schelmenackersmatt
- Schelm-stick
- Schelmsträch
- schelmzich, adj.
- schembieren, tr. v.
- schembierlich, adj.
- Schemel, m.
- Schemelkapp, f.
- schen, adj.
- schenen, tr. v.
- Schenhät, f.
- Scheni
- schenieren, refl. v.
- Schenk, f.
- Kind-schenk
- Schenkasche, f.
- Schenkel, m.
- Schenkelhus, n.
- schenken, adj.
- schenken, tr. v.
- schennen, tr. v.
- Schenter, f.
- Schep
- schepp, adj. u. adv.
- scheppen, tr. v.
- Schepp-brunne
- Scheppleffel
- Scheppes, m.
- schepplen, intr. v.
- Scher, f.
- Scher-wân, m.
- Schere-schliffer
- Schere-schlefer, m.
- scheren
- Scherlecker, m.
- Scher-müs, f.
- Scherpel, m.
- Scherr, m.
- scherren, tr. v.
- Scherret, f.
- Scherr-fisscher
- scherr-fisslen, intr. v.
- Scherz, m.
- Sches, f.
- Schesten
- Schetzel, m. f. n.
- Schib
- Schibber, m.
- Schubber, m.
- schibberech, adj.
- Schibes, m.
- Schibung, m.
- Schicht, f.
- Schick, f.
- schicken I
- schicken II, tr. v.
- schicker, adj.
- schidden
- Schiding, f.
- schieken
- schiekes
- schiekich
- Schien, f.
- Schier, f.
- Schierdenn
- Schierdir
- Schierdor
- Schierport
- Schieren
- schieren, tr. v.
- schiergar, adv.
- Schiess, f.
- schiessen
- Schiesser, m.
- schiewlen, tr. v.
- Schiff, n.
- Schiffbam
- Schiermann
- Schiffer, m.
- Schikane, f.
- Schikaner, m.
- schikanieren, intr. v.
- Schikore, f.
- Schikta, n.
- Schild, m.
- Schildwach
- Schiergrod
- Schile, n.
- Schilft, f.
- schilksen, intr. v.
- Schilkser, m.
- Scheïlkser, m.
- schilksich
- schillen
- Schiller, f.
- Schillerblatt
- Schilleri, m.
- schillich, adj.
- Schillichkeit
- schilzen, intr. v.
- Schim-bein, n.
- schimech, adj.
- schimen
- Schimmel, m.
- schimmeldich, adj.
- Schimnas, n.
- Schimnastik, f.
- Schimt
- Schin, m.
- Schind-mähr, f.
- schinen, intr. v.
- sching! schingtich, interj.
- schinken
- Schinn, f.
- Schinne-koref, m.
- Schinnel, f.
- Schinneldach
- schinnen, tr. v.
- schinnen II, tr. v.
- Schinner, m.
- Schinner-hannes
- Schinnerwasen, m.
- Schinger-wawe, m.
- Schinnerei
- schinnlen, tr. v.
- Schino, m.
- Schioli
- Schip, f.
- Schipp, f.
- Schippekinich
- Schippe-kapp, f.
- Schippe-kniwes, m.
- schippeln, tr. v.
- schippen, tr. v.
- Schira
- Schirbel
- Scherbel
- schirfen, tr. v.
- Schirme, m.
- Schirmel, m. f.
- schirmen, intr. v.
- Schirmen-tee, m.
- Schirp, f.
- Schir-tuch, f.
- Schirz, f.
- Schiss, f.
- Schissarsch
- Schissdreck
- Schisshisel
- Schisskiwel
- Schissmann
- Schisswawe
- Schissgass
- Schisskrut
- Schiss-mäl
- Schiss-dreck, m.
- Schissdreck-spitzer, m.
- Schissel, f.
- Schissellumpe, m.
- schissen, intr. v.
- Schisser, m.
- Schesser, m.
- Schissersch, m.
- Schiss-gass
- Schiss-krut, n.
- Schiss-mäl, m.
- Schit, n.
- Schitt, f.
- schitten
- schittlen
- Schitz, m.
- Schitzel, n.
- Schitzel, n.
- Schiw, f.
- Schiwe-insetzer, m.
- Schiweren, f.
- Schlabber, f.
- Schlabbersupp
- schlabberen, intr. v.
- schlabberich, adj.
- Schlabeizchen, f.
- schläch, adj. u. adv.
- schläch-voll
- schläch Môss
- Schlacht, f.
- Schlacht II, m.
- Dobelschlacht
- schladderen, intr. v.
- schladderich, adj.
- Schladder-janes
- Schladres, m.
- Schläerei
- Schlaf, m.
- Schlof-geld
- Schlofkaup
- Schlofkammer
- Schlofsack
- Schlofbok
- Schlaf, m.
- Schlof-geld
- Schlofkaup
- Schlofkammer
- Schlofsack
- Schlofbok
- Schläf, f.
- Schläf-gar
- schlafen, intr. v.
- schläfen
- Schlafer, m.
- Schläfer, m.
- schläfich, adj.
- schläflen, intr. v.
- Schlag, m.
- Schlaguhr
- Schlah-bur, m.
- Schläjerei, f.
- Schlamassel, m.
- Schlamp, m.
- Schlamp, f.
- schlamp (schlamm), adj. u. adv.
- Schlampe, m.
- schlampen, intr. v.
- Schlampes, m.
- schlampich, adj. u. adv.
- schlan
- ane-schlawe
- enaschlawe
- eraschlawe
- inschlawe
- zuschlawe
- z'sammeschlawe
- Schlang, f.
- Schlapp, f.
- Schlappekarre
- Schlappekend
- Schlappekrämer
- Schlappepreiss
- Schlappeschesser
- schlappen, intr. v.
- Schlappes, m.
- Schlabes, m.
- schlappich, adj. u. adv.
- Schlapp-sack, m.
- Schlär, m.
- Schlaraff, m.
- Schlass
- Schlässer
- Schlässerei
- Schlät, m.
- schlau, adj. u. adv.
- Schlauder, m.
- Schlauder II, f.
- schlauderen
- Schlauder-wasser, n.
- schlaufech, adj.
- schlaufen
- Schlaufert, m.
- Schlawaken, m.
- Schla-wittchen, n.
- Schlech, m.
- schlecht, adj. u. adv.
- Schlechtichkät, f.
- Schleck I, f.
- Schlecken-deppen
- Schleckenhaus
- Schneggeherne
- Schnegge-hisel
- Schleck II, m.
- Schleckel, m.
- Schleckelschmer
- schlecken, tr. v.
- Schlef(t), f.
- Schleffer
- Schlegel, m.
- Schleh
- schleh, adj.
- Schlei, f.
- schleichen
- Schleicher
- Schleider, f.
- schleidren, tr. v.
- Schleier, m.
- Schleif, f.
- schleifen
- schleifen
- Schleifer, m.
- Schleif-gras, n.
- Schleim
- schleimich
- schleimen
- Schleiss, f.
- schleissech, adj.
- schleissen
- Schleiter, f.
- Schlek
- Schlemp
- Schlempel, m.
- Schlempel-loch, n.
- schlempeln, tr. v.
- schlempen, intr. v.
- schlên
- schlon
- Schleng, f.
- Schlenger, m.
- schlenkeren, intr. v.
- schlenks, adj.
- schlenteren, intr. v.
- Schlenterer, m.
- Schlenze, m.
- Schlenzer, m.
- Schlepp, f.
- schletzen, intr. v.
- Schlew, f.
- Schlewen-brentwin
- Schlewe-schnabbs
- Schlibber, f.
- schlibberen, intr. v.
- schlibberech, adj.
- schlibber-voll, adj.
- schlichen, intr. v.
- Schlicher, m.
- Schleicher, m.
- Schlicht, f.
- Schlichte-schisser, m.
- schlichten, tr. v.
- Schlick, f.
- schlicken, tr. v.
- Schliede, m.
- schlieden
- schliedich, adj.
- Schliess, f.
- Schliesse-wärder
- schliessen
- schlifelen, intr. v.
- Schliff I, m.
- Schliff, f.
- Schliffel, m.
- schliffen, tr. v.
- Schliffer, m.
- Schliff-stän, m.
- schliht, adj. adv.
- Schlim, m.
- schlimich, adj.
- schlimm, adj.
- Schlimmer, f.
- Schlimmer-jockel, m.
- schlimmeren, intr. v.
- schlimp
- schlimzich
- schlirpsen, intr. v.
- Schlirpsert, m.
- Schliss, m. n.
- Schlissel, m.
- Schlisselblum
- Schlisselloch
- Schlisselring
- schlissen, tr. v.
- Schlitter
- Schlitz, m.
- Schlo, f.
- Schlof
- schlofen
- Schlofer
- Schlo-gewiht, n.
- Schlomp, f.
- schlompen, intr. v.
- Schloper
- Schlopp, m.
- Maideschlupp
- schlöppen, intr. v.
- Schlo-rän, m.
- schlo-ränen
- schlos, adj. u. adv.
- Schlosen, f.
- schlose-wiss
- schlosen
- schlose-wiss, adj. u. adv.
- Schloss, n.
- Schlosser, m.
- Schlosserärwet
- Schlosserei, f.
- schlotzen, tr. v.
- Schlotzer, m.
- schlu
- schlui
- Schluck I, m.
- Schluck, f.
- schlucken, tr. v.
- Schlucker, m.
- schlucksen, intr. v.
- Schluckser, m.
- schludder-fett, adj.
- schluffen, intr. v.
- Schluffer, m.
- schluht, adj. u. adv.
- Schlunz, f.
- Schlunzert, m.
- Schlounzert, m.
- Schlunzert, m.
- Schlounzert, m.
- Schlupp, f.
- Schlupp
- schluppen, intr. v.
- schlurben, intr. v.
- Schlurbes, m.
- Schluri, m.
- Schluw, f.
- schmächelen, intr. v.
- schmachen
- Schmächler, m.
- Schmacht-lappen, m.
- Schmack, m.
- Schmack-blume
- Schmackblumestock
- Schmack-lab
- Schmack-seif
- Schmackviole
- Schmack-wasser
- Schmack, f.
- Schmack, f.
- schmäckelen, intr. v.
- schmacken, intr. v.
- Schmadder, m.
- schmadderzich, adj.
- schmal, adj.
- Schmal-hans
- Schmalz, n.
- Schmalzdeppen, n.
- Schmalzfass
- Schmalzhawe
- Schmalzpann
- Schmalzpännel
- Schmalzsupp
- schmalzech, adj.
- schmank, adj.
- Schmant, m.
- Schmatt
- Schmatz, m.
- schmatzen, tr. v.
- Schmecker, m.
- Schmedder, f.
- schmeddern, intr. v.
- schmedern, intr. v.
- schmehlich, adj. u. adv.
- Schmelz, f.
- Schmelzleffel
- Schmelzarbeter
- Schmelzowen
- schmelzen, tr. v.
- Schmelzer, m.
- Schmer, f.
- Schmer-deppchen, n.
- Schmer-lappen
- Schmer-seif
- schmeren, tr. v.
- Schmerer, m.
- Schmererei, f.
- Schmeres, n.
- Schmieres, n.
- Schmer-lappen, m.
- schmerzich, adj.
- Schmet
- Schmick, m.
- schmiden, tr. v.
- Schmier, n.
- Schmilw, f.
- schmilzen
- Schminé, m. f. n.
- Schmisett, f.
- schmissen, tr. v.
- Schmit I, m.
- Schmit II, f.
- Schmoch, f.
- schmock, adj. u. adv.
- schmockelen
- Schmockeler
- schmodeln, intr. v.
- Schmodler, m.
- schmoken, tr. u. intr.
- Schmok-peif, f.
- Schmolf
- schmollen, intr. v.
- schmonzelen
- schmorzen, intr. v.
- schmotzich, adj.
- schmuden, intr. v.
- schmudich, adj.
- schmugglen, tr. v.
- Schmule
- schmunzlen, intr. v.
- Schmurre, m.
- Schmus, m.
- Schmusgeld
- schmusen, intr. v.
- Schmuser, m.
- Schmutz, m.
- schmutzen, tr. v.
- Schnabbel, f.
- schnabbelen, intr. v.
- Schnabbelesch, f.
- schnabbelich, adj.
- Schnadder, f.
- Schnaddergans
- schnadderich, adj.
- schnaddern, intr. v.
- schnäddern, intr. v.
- schnakech, adj.
- schnäken
- Schnäkert, m.
- schnaksen
- Schnall, f.
- Schnaller
- Schnapp
- Schnappe, m.
- schnappen, intr. v.
- schnäppen, tr. v.
- Schnäpper, m.
- schnäpperen, intr. v.
- Schnapp-hähn
- schnäppisch, adj. u. adv.
- Schnapp-karrich, m.
- Schnapplen, Pl.
- Schnapptech
- Schnappech
- Schnaps, m.
- Schapsbuddel
- Schapsfass
- Schapsgläsel
- Schapshor
- Schapskessel
- Schapskirsche
- Schapsklickser
- Schapskrug
- Schapslischt
- Schapsnas
- Schnapser, m.
- Schnär, m.
- Schnäre-fissel
- schnarken, intr. v.
- Schnatz, m.
- Schnätz, f.
- schnätzen, tr. v.
- schnatzich, adj.
- Schnauf, f.
- Schnaufbex, f.
- Schnauf-nôs, f.
- Schnauf-tût, f.
- schnaupen, intr. v.
- schnaupich, adj.
- schnaupech, adj.
- schnauwech, adj.
- Schnauwert, m.
- schnauzen, tr. v.
- Schnauzer, m.
- Schnawel, m.
- schnawlen, intr. v.
- Schneckebescht
- Schnecke-poscht, f.
- Schnee, m.
- Schneeballech, m.
- Schneegans
- Schneehuffe
- Schneeklatz, f.
- Schneeluht, f.
- Schneemann
- Schneerän
- Schneeschipp
- Schneeschipper
- Schneeschuh
- Schneewasser
- Schneewedder
- schneewiss, adj.
- Schneeberger, m.
- Schneid, f.
- Schneidbank, f.
- schneiden
- Schneider
- schneideren, intr. v.
- schneien
- Schneik, f.
- schneiken
- Schneiker, m.
- schneikich, adj.
- Schneis, f.
- Schneiz, f.
- schneizen, tr. v.
- Schnell
- schnell, adj. u. adv.
- Schnell-poscht
- Schneller, Pl.
- Schnep, f.
- Schnepp, f.
- Schneppe-kapp
- Schneppedeckel
- Schneppel
- schnepsen, intr. v.
- Schnerkel, f.
- schnerklen, intr. v.
- schnerklen, intr. v.
- Schnerr, f.
- Schnerr-bo'e, m.
- schnerren
- Schnessel
- Schnett, m.
- Schnetz I, m.
- Schnetz
- schnewelen
- Schneweler, m.
- schnewelich, adj.
- Schnid, f.
- Schnidde, Pl.
- Schnidder, m.
- Schnidderlo?n
- schniden, tr. v.
- Schnider, m.
- Schnidergewicht
- Schniderlohn
- Schnidersch, f.
- Schnid-metz, m.
- schnifflen
- Schnik, m.
- Schnikert, m.
- Schnippel, f.
- schnipplen, tr. v.
- schnippsen, intr. v.
- Schnips, m.
- schnipsich, adj.
- Schniss, f. n.
- Schnüssschaufel
- Schnitt-lab, n.
- Schnitz, m.
- Schnitzel
- Schnitzelbank
- Schnitzelmesser
- schnitzen, intr. v.
- schnoffeln, intr. v.
- Schnoffler, m.
- Schnofflersch, f.
- Schnoggele, n.
- schnogglen, intr. v.
- Schnoggler, m.
- Schnoik, f.
- Schnok I, f.
- Schnok II, f.
- Schnokert, m.
- schnokich, adj.
- Schnörk, m.
- Schnorr, f.
- schnorren, intr. v.
- Schnorres, m.
- Schnudel, m. f.
- Schnudel-bu
- Schnudel-ginkel
- Schnudel-nas
- Schnudel-sâk
- Schnudelkrott
- Schnudelwieche
- schnudelen
- Schnudeler, m. f.
- Schnudelesch, m. f.
- Schnudel-ginkel, m.
- schnudelich, adj.
- Schnuf, f.
- schnufen, intr. v.
- Schnuffel, f.
- Schnuffelbutzer
- Schnuffelrutsch
- Schnuffelsalat
- schnuffen
- schnufflen, tr. u. intr.
- Schnupp-duch, n.
- Schnupp-duwak, m.
- Schnuppen, m.
- schnupsen, intr. v.
- Schnupser, m.
- Schnur, f.
- schnur-straggs
- schnur-riht
- Schnur II, f.
- Schnurre, f.
- schnurren, intr. v.
- anschnurren
- z'sammeschnurren
- Schnurres, m.
- Schnus, f.
- schnusen, intr. v.
- Schnutz I
- Schnutzba(r)t
- Schnutz II, f.
- schnutzen
- Schock, m.
- schocken, intr. v.
- schoklen, tr. u. intr.
- Schode, m.
- Schof, n.
- Schofbolle
- Schofbuck, m.
- Schoffell, n.
- Schoffleisch
- Schofs-gesiht, n.
- Schofs-kapp, m.
- Schofledder
- Schofsmescht, f.
- Schofminz
- Schofs-perrech, m.
- Schofwoll
- Schof-zucht
- schofel, adj. u. adv.
- Schof-minz, f.
- Schokela(t), m.
- schokieren, tr. v.
- Schold, f.
- Scholdâsch
- Scholdbreïf
- Scholdebuckel
- Scholdleit, Pl.
- Scholdrejeschter
- Scholde-buckel
- Scholi-blum, f.
- Schollen, m.
- Scholle-klopper
- Scholle-ritter, m.
- schollich, adj.
- Scholmen
- schonen, tr. v.
- Schoning, f.
- Schop, m.
- Schope I, m.
- Schope, m.
- schopich, adj.
- Schoppen, m.
- Schoppenglas
- Schobbe-mess, n.
- schoppenwis
- Schor I, f.
- Schor, f.
- Schorbacher, m.
- Schores, n.
- schores, adj.
- Schorsch
- Schorschten, m.
- Scharschte-butzer
- Schort, m.
- Schos
- Schosch, f.
- schoschen, tr. v.
- Schosef
- Schosett, f.
- Schossee, m.
- Schossel I, m.
- Schossel
- schosseln, refl. v.
- Schoss-patel, m.
- Schotter, m.
- Schott-huhn
- schottlen
- Schottisch, f.
- Schottesch, f.
- Schotz, m.
- schotzen
- schotzich, adj. u. adv.
- Schouen, Pl.
- schouen
- schrägs
- schrägsen, intr. v.
- Schramme, m.
- schrampen, intr. v.
- schrompen, intr. v.
- schrompelen, intr. v.
- Schranen, m.
- schrappen, tr. v.
- Schrappert, m.
- Schrau
- Schrau-stack, m.
- Schraue-mo?der, f.
- schrauen
- Schrawen, m.
- Schrecken, m.
- Schreckschoss, m.
- schrecklich, adj.
- schreffen, tr. v.
- Schreff-kapp, m.
- Schrebb-hernle
- schreien, intr. v.
- Schreiner
- Schreiner-gehölz, n.
- schreiwen
- Schreiwer
- Schreiwerei, f.
- Schreiwes, n.
- Schrek, m.
- schreken, intr. v.
- Schreps, f.
- Schrib
- Schribbabier
- Schribdisch
- Schribfedder
- Schribfehler
- Schrib
- Schribbabier
- Schribdisch
- Schribfedder
- Schribfehler
- Schribsach
- Schribstubb
- schriden, intr. v.
- Schrift, f.
- schriftlich, adj.
- schreftlich, adj.
- Schriner, m.
- schrineren, intr. v.
- Schritt, m.
- schriwen, tr. u. intr.
- Schriwes, n.
- Schriwer, m.
- Schrode, Pl.
- Schrod-mehl
- Schrod-messer
- Schrod-mill
- schroden, tr. v.
- Schroh, f.
- schroh, adj. u. adv.
- Schrom, m.
- schrompen
- schrompelen
- Schrub
- Schrumplen, f.
- schrumplich, adj.
- Schrung, f.
- schruppen, tr. v.
- Schruw, f.
- Schruwe-kopp
- Schruwemudder
- Schruweschlissel
- Schrubstock
- schruwen, tr. v.
- Schub-karre, m.
- Schub-lad, f.
- Schub-sack, m.
- Schucher, m.
- schucheren, intr. v.
- schuck
- schuckelech, adj.
- Schudder, f.
- Schudderengen, f.
- Schuder, m.
- schuderen
- Schued
- Schuef, m.
- Schuefeisen
- Schuel
- Schol
- schuewen
- Schufel, f.
- Schufelpluck
- Schuffel, f.
- schuflen, tr. u. intr.
- Schuflör, m.
- Schuggel, f.
- schugglen, tr. v.
- Schugle, m.
- Schuh, m.
- Schuhbengle
- Schuhbirscht
- Schuhbutzer
- Schuhbrunzer
- Schuhfleker
- Schuhise
- Schuhlammel, f.
- Schuhmacher
- Schuhnôl
- Schuhschmêr
- Schuhsohl
- Schuhstrekel, m.
- Schukrut, n.
- Schul, f.
- Schulblum
- Schulbu
- Schulkend
- Schulfrau
- Schulgeld
- Schuler-maidel
- Schulmäschter
- Schulmäschtersch
- Schulsack
- Schül
- Schul-blum, f.
- Schuld
- schuld, adj.
- schuldich, adj.
- schulen, tr. v.
- Schulere, Pl.
- Schuli
- Schulliett
- Schum, m.
- Schum-leffel
- schumen, tr. v.
- Schunken, m.
- schuppen, tr. v.
- Schur, f.
- Schur II, f.
- schuren, tr. v.
- Schurm, m.
- Schurnal, m.
- schurpen, intr. v.
- Schurz, m.
- schuschieren, intr. v.
- Schuschtepé, m.
- Schuschter, m.
- Scho?schter-brêt, n.
- Scho?schterpech
- schuschtern
- scho?schteren
- schusen, intr. v.
- Schuss, m.
- Schussel
- Schust
- Schustin
- Schutt, f.
- Schutt II, n.
- Schutz, m.
- schutzen, intr. v.
- schuwen
- Schuwer, f.
- schwabbeldi?, adj.
- schwabbeln, intr. v.
- Schwabbler, m.
- Schwach, f.
- schwach, adj. u. adv.
- Schwachhät, f.
- Schwächt, f.
- Schwadill, f.
- Schwadron, f.
- Schwadro?n, f.
- schwadronieren, intr. v.
- schwadroneïeren, intr. v.
- Schwaher, m.
- Schwäheren, f.
- Schwalb, f.
- Schwamm
- schwammen
- Schwamp
- schwampech, adj.
- Schwank, m.
- schwank, adj.
- Schwanz, m.
- Schwanz-gurt, m.
- schwänzlen, intr. v.
- Schwarm, m.
- Schwart, f.
- Schwartmawe
- Schwarz, m.
- schwarz, adj. u. adv.
- Schwarz-amschel
- Schwarzmerl
- schwarzbärti(ch)
- Schwarzbrot
- Schwarzhawer
- Schwarzpeterle
- Schwärz
- schwärzen
- Schwäs
- schwasieren, tr. v.
- Schwatte, m.
- Schwattel, m.
- schwätzen, intr. v.
- Schwätzer, m.
- Schwawler, m.
- Schweb, f.
- Schwebel, m.
- Schwefel-helzel, n.
- schwebes, adv.
- Schwein
- Schweins-pirchen, f.
- Schweiss, m.
- Schweisslecher
- Schweissdichel
- schweisen
- schweisslen, intr. v.
- Schwell, f.
- Schwelles, m.
- Schwemm, f.
- Schwemm-box, f.
- Schwemm-schul, f.
- schwemmen, tr. v.
- Schweng, f.
- schwengen, tr. v.
- Schwenkel, m.
- schwenken, tr. v.
- schwenklen
- schwer, adj. u. adv.
- Schwer-mut
- schwermidi(ch)
- schwerbeln, intr. v.
- schweren
- Schwer-neder, m.
- Schweschter, f.
- Schweschterschmaidel
- Schweschter, f.
- Schweschterschmaidel
- Schweschterschkend
- Schwetz, f.
- schwewen, intr. v.
- Schwewel
- schwewlen, tr. v.
- Schwijer
- Schwijervadder
- Schwijermutter
- Schwijereldre
- Schwijersuhn
- Schwill, f.
- schwillen, tr. v.
- schwimmen, intr. v.
- Schwin, n.
- Schwins-klippel
- schwin, adv.
- Schwincher
- Schwindel, m.
- schwindlich, adj.
- schwinzich, adj. u. adv.
- Schwitz, m.
- Schwitz, f.
- schwitzen
- Schwitzer, m.
- Schweitzer, m.
- schwitzich, adj.
- Schwob, m.
- Schwobe-gromperen
- Schwodler, m.
- Schwollma(g)d, f.
- Schwonk, m.
- Schwonkrad, n.
- Schwued, f.
- Seakes
- Sebel?, n.
- Sechel
- Se'chen, f.
- sechs, Zahlwort
- Sechster, m.
- seckeln, tr. v.
- sedden
- Sedel, f.
- Sedler, m.
- See
- Seekränkhet
- Seeraiwer
- Seel, f.
- Seelen-angscht
- Seele-dienscht
- Seele-heil
- Seele-hirt
- Seelen-quetscher
- Seff
- sehr, adv.
- seïer-noh
- Seich
- seichen
- Seichert
- Seidel, m.
- seierzen
- seierzich
- Seif
- Seih, f.
- Seihdichel
- Seihlumbe
- Seihpapier
- Seihschissel
- seihen
- Seil
- seimen
- Seimer
- Seit
- Sejen, m.
- Sejenmess
- Sekond, f.
- Sekret
- Sekretär, m.
- Selat
- Seldat
- Sel-duch, n.
- selen, intr. v.
- selen, adj. u. adv.
- Selenhät, f.
- Seler, m.
- seler, pron.
- sel, pron.
- selemal
- Selest
- selich, adj.
- Selle, n.
- sellich, adj. u. adv.
- Seltzer, m.
- selw, pron.
- Selwer
- Selwergeschir, n.
- Selwergroschen
- Selwer-menz
- Selwer-sand
- Selwer-stek
- Selwer-blatt, n.
- selwer, pron.
- selwersch, pron.
- Semmel, m.
- Semmelbrod
- Semmelmehl
- Sendür, f.
- Seng, f.
- Seng-essel, f.
- senglen, tr. v.
- Senkel, m.
- Sennes
- Sennesbläddre
- Sens, f.
- Sense-wurf
- Senter, m.
- senteren, tr. v.
- Sentimeter, m.
- Sep, m.
- Sepp
- Seppel
- Serafin, m.
- Serf, f.
- Serner
- Serschant, m.
- Sertifika, n.
- Ser-wasser, n.
- Serwet, f.
- serwieren
- Serwiss, n.
- Seschter I, m.
- Seschter, f.
- Sesel
- Sesil
- Sess, m.
- setteren, intr. v.
- sutteren, intr. v.
- Setz, m.
- Setz II, f.
- Setzeisen
- setzen
- Setz-holz, n.
- Setzling, m.
- Setz-wo, f.
- Sib, n.
- siben, tr. v.
- sibtilich, adj.
- Sichel, f.
- sichelen, tr. v.
- Sichel-schnitt, m.
- sicher, adj. u. adv.
- Sicherhät
- Sid, f.
- Side-krämer
- Sid-stuhl
- Sidel
- siden, adj.
- sidich, adj. u. adv.
- sie
- sieden, tr. v.
- Sier, n.
- sierzen, intr. v.
- sierzich, adj.
- seierzech, adj.
- siess, adj. u. adv.
- Siess-holz
- Siesspech
- Siessichkät, f.
- siesslen, intr. v.
- siesslich, adj.
- Siff, m.
- siffen (saffen), tr. v.
- Siffer, m.
- Siffersch, f.
- sifflen, tr. v.
- Sifung, m.
- sifzen, intr. v.
- Sigar, f.
- Sigarett, f.
- Sigel-wahs, m.
- sihn, tr. v.
- Sikret, f.
- Silb, f.
- Silen, n.
- Silli
- Sil-schid, n.
- Silwer, n.
- Silwerblech
- Silwerdroht
- Silwerstick
- silwer(n), adj. u. adv.
- Silwerling, m.
- Simel
- simmelen, tr. v.
- simmern, tr. v.
- sin
- sen
- sin
- Sind, f.
- Sind, f.
- Sinde-bock
- sindijen, Ptc.
- sendijen, Ptc.
- Sineft, m.
- sines-glichen, adj.
- singedon, adj.
- singen, tr. u. intr.
- singerich, adj.
- Sinn, m.
- Sinner, m.
- sint
- sinter, conj.
- sinter-her
- Sirasch, f.
- sirelen
- Siro, m.
- Sirop, m.
- Sirschel
- Sit, f.
- sit
- siter
- siter-her, adv.
- Sitten, f.
- Sitz, m.
- Sitzbank
- Sitzledder
- sitzen, intr. v.
- Siwe-bom, m.
- siwen, Zahlw.
- Siwe-schlefer
- Siweschlefesch
- Siwe
- Siweter, m.
- Siweter-brunne
- Siwtchen, f.
- Skruble, Pl.
- skrubelos, adj.
- Skurzenäre, f.
- so, adv.
- Sockel, m.
- Socken, m.
- Sod, m.
- Sod
- sodden, Hilfszeitwort
- Sohl, f.
- Sohlleder
- sohlen
- Soïmen
- Sôm
- Soïwe-dreck
- Suibendreck
- Sol-boïm, m.
- sollen, Hilfszeitwort
- soller
- solli
- sollt
- Solper, m.
- Salpeter
- Solper-bidd, f.
- Solper-fläsch
- solpern, tr. v.
- Sol-weid, f.
- Some
- Somp
- sompech
- Son, m.
- son
- Sonn
- Sonndech
- Sonne-parapli, m.
- sonner
- sonnern, tr. v.
- sonn's, adv.
- sonndes, adv.
- Sopp
- Soppe-kach, m.
- Soppe-klos, m.
- Sor, m. f.
- Sorj, f.
- Sorichheber, m.
- sorjen
- Sort, f.
- Sos
- Sosiss, f.
- Sosje, m.
- soss
- Sot, f.
- Sot-fruht
- Sot-hawer
- Sot-kuer
- Sot-wäsz
- soter
- sotern, intr. v.
- Sottis, f.
- Soul
- Spachel, f.
- spacheldich, adj.
- Spackel, f.
- Spackel-dor, m.
- Spah-loch, n.
- Spalding, f.
- Spall, f.
- spallen, tr. v.
- Spaller
- Spalt-ax, f.
- Span, m.
- spänen, tr. v.
- spanisch, adj.
- Spanje
- Spanjol, m.
- spannen I
- spannen
- Spansel, f.
- spanseln, tr. v.
- Spar
- Sparbichsel
- Sparbichel
- Sparkass
- sparen, tr. v.
- Sparjel, m.
- Sparren, m.
- Spass, m.
- Spassmächer
- Spassvowel
- spassen, intr. v.
- Spat, f.
- spät, adv.
- Spätappel
- Spätherwescht
- Spätjohr
- Spätobs
- Spättel, n.
- Spatz, m.
- Spatze-michel
- Spatzenescht
- Spaweck
- spazieren, intr. v.
- Spazier-helzer, Pl.
- Spazierstecke
- Spechel
- Specht, f.
- Speck, m.
- Speckbohn
- Speckflangkuche
- Speckkuche
- Speckfresser
- Speckkämmerle
- Speckmantel
- Speckmus
- Speckschnider
- Speckschwart
- Specksid
- speckich, adj.
- Speht, m.
- Speich, f.
- speïlen, tr. v.
- Speïl-lomp, f.
- Speis
- Speiz
- speizen
- Speizert, m.
- spekelieren, tr. v.
- Spektakel, m.
- spektakeln
- Spektakler, m.
- Speïdagler, m.
- Spektif, f.
- Spell, f.
- Speller, m.
- Speller-holz
- Spemmbett
- Spenchen, f.
- spendieren, tr. v.
- Spener
- Spenesch
- Spengel
- Spengelfas, n.
- Spengels-knapp, m.
- spengeln
- Spengler, m.
- Spenn, f.
- Sperr-bam
- Sperbelcher, Pl.
- Sperech
- Sperr-dunn, f.
- sperren
- Sperr-holz, n.
- Sperr-kett, f.
- Sperwel I, m.
- Sperwel II
- Spicher, m.
- Spicherfuchs
- Spicher-kammer
- Spicher-stê
- Spichten, Pl.
- Spichte-vokel
- spicken, tr. v.
- Spidal, m.
- Spidals-koscht
- Spidal, m.
- Spidals-koscht
- Spidals-schmack
- Spidals-schweschter
- Spidil
- Spiktil
- Spiel, n.
- Spielbrecher
- Spielda(ch)
- Spieldeng
- Spielgezei
- Spieljockel
- Spielkatz
- Spielmann
- spielen, tr. u. intr.
- Spielerei, f.
- spielerich, adj.
- Spielt, f.
- Spier, f.
- spieren, tr. v.
- Spies
- Spiet
- Spigel, m.
- Spigelglas
- Spigelrahme
- spigeln, tr. v.
- spilech, adj.
- spilerech, adj.
- Spill, f.
- spimen
- Spinat, m.
- Spingel, f.
- Spingelschesser / Spingelschesser
- Spingelschesser / Spingelschesser
- spinglen, tr. v.
- Spinn, f.
- Spinnenescht
- spinnen, tr. v.
- Spinn-rad
- Spinnrocke
- Spinnstub
- Spinner, m.
- Spinnerei, f.
- Spinse-klee, m.
- Spirl, f.
- Spirkel, m.
- Spis
- Spitz I, f.
- Spitze-kapp
- Spitze-krämer
- Spitz II, m.
- spitz, adj. u. adv.
- Spitzbärtel
- Spitzbue
- Spitzbuwereï
- Spitzmus
- spitzelen, intr. v.
- Spitzeler, m.
- spitzen, tr. v.
- Spitze-wedri, m.
- spitzich, adj.
- Spitze-klee
- Spiwett, m.
- spizich, adj.
- Spleiss, f.
- Spleiter, m.
- spleiterech, adj.
- spleiteren, Ptc.
- Splek, f.
- spleken, tr. v.
- Spolier
- Spolierbam
- Spolierobs
- Spond, m.
- Spond-lach, n.
- Spons-rädchen, n.
- Spont, m.
- Spor, m.
- Sporeblum
- Spore-rädel
- sporen, intr. v.
- Spore-flecke
- spot
- Spott, m.
- Spottgeld
- Spottmächer
- Spottvull
- spottwolfäl
- spotten, tr. u. intr.
- Spottert, m.
- spottlen
- sprächen, intr. v.
- sprangen
- Sprass
- Spreb, m.
- sprechen, intr. v.
- Sprech-wort, n.
- Sprei, f.
- Spreid, f.
- spreiden, tr. v.
- sprengen
- Spreng-bur
- Sprengfeder
- Spreng-säl
- Sprenkel, m.
- sprenkelen, tr. v.
- Sprenz, f.
- Sprenz-krug
- sprenzen, tr. v.
- Spret, m.
- Sprew
- Sprier, f.
- Sprier-sib
- Spring-bure, m.
- springen, intr. v.
- Springer, m.
- sprinkeldich, adj.
- Sprisse, m.
- Spriss-hewel
- Spritz, f.
- spritzen, tr. u. intr.
- Spritzer, m.
- Sproch
- Sproch II, f.
- Sprochfehler
- Sproch-haus
- sprochen, intr. v.
- Sproch-haus, n.
- Sprossel, f.
- Spruch, m.
- Spruddel, m.
- spruddlen, intr. v.
- Spruddler, m.
- Sprung, m.
- Sprussen, m.
- Spul, f.
- Spulrad
- spulen, tr. v.
- Spur
- Spurk, m.
- spurkech, adj.
- spu?rkech, adj.
- spursem, adj. u. adv.
- Spur-vo?l
- Sputz, n.
- Sputzkaschte
- Sputzkäschdel
- sputzen, intr. v.
- Sputzer, m.
- Spuweck
- Staat, m.
- staats, adj.
- Stab, m.
- Stabbese
- Stablumbe
- Stabmacher
- Stabrän
- Stabsib
- Stach, m.
- Stach II, m.
- Stache-bo?hn
- Stacheies, m.
- Stachel, m.
- Stachel-matz, m.
- stachen, tr. v.
- stacheren, intr. v.
- Stack, m.
- Stack-schrau, f.
- stacken
- stacksen, intr. v.
- Stackser, m.
- Staden, m.
- Stadenfresser
- Stadt, f.
- Stadtbot
- Stadtbrill
- Stadthaus
- Stadtkummedant
- Stadtgrawe
- Stadtleit
- Staduten
- Staf, m.
- stäfen, tr. v.
- Stafett, f.
- Staffel, f.
- staiweln
- Stalen, m.
- Stall, m.
- stall
- stall-bland, adj.
- Stamm, m.
- Stammbam
- Stammbuch
- Stammeldre
- Stammvadder
- stammen, intr. v.
- stämmen, intr. v.
- stämmich, adj.
- stammlen, intr. v.
- stampen
- stampen
- Stampes, m.
- Stän, m.
- stänalt
- Stänax
- Stä-bir
- Stä-bock
- Stänbodde
- Stä(n)-bohr
- Stä-brecher
- Stä-broch
- Stän-grub
- Stän-hauer
- stänhauer-voll
- Stäkaul
- Stä-klee
- Stäklepper
- Stän-meisel
- Stä-metzer
- Stän-olich
- Stä-rausch
- stä-reich
- Stä-schrau
- Stä-schloper
- Stä-worf
- Stän-metzer, m.
- Stän-rausch, f.
- Stand, m.
- Standgeld
- Ständel, n.
- standhaftich, adj.
- Standhäftichkät, f.
- Stang, f.
- Stangeritscher
- stänich, adj.
- Stännchen, m.
- Stänner, m.
- stännich, adj. u. adv.
- Stapel, m.
- stark, adj.
- Starkbode
- Starkbodde
- staudech, adj.
- Stawer, m.
- staweren, intr. v.
- stawerich, adj.
- stawich, adj.
- Ste
- Stech
- stecheln
- Stechler
- stechelich, adj.
- Stechen, n.
- stechen
- Stecher, m.
- Stech-messer, n.
- Stecken, m.
- Steggel-schmêr
- Steggelspill
- stecken, tr. v.
- stecklen, tr. v.
- Steck-nodel, f.
- stecksen, intr. v.
- Stecksert, m.
- stecksich, adj.
- stecksech, adj.
- stedich, adj.
- Steffen
- Steffens-da
- Steft, f.
- Steft II
- steften
- Stefter, m.
- Steftong, f.
- stehlen, tr. v.
- Stehler, m.
- stehn, intr. v.
- Steibel, m.
- Steiber, m.
- steiberen
- steien, tr. v.
- Steier
- steiern, tr. v.
- Steif
- steif
- Steïf-
- steïfen
- Steifhät, f.
- Steijing, f.
- Steil, m.
- Steïmber, m.
- Steip
- steipen
- steiwen, tr. v.
- Steiwer, m.
- Stej, m.
- Stej-ise
- Stê-kommer
- Stek
- steken, tr. v.
- gestekt voll, adj.
- stel
- stelen, tr. v.
- Stell, f.
- Stellasch, f.
- Stell-brett, n.
- Stelle, m.
- stellen, tr. v.
- Stel-stand, m.
- Stelt, f.
- Stelz, f.
- Stelzfuss
- Stemm, f.
- Stemmächer, m.
- stemmen, tr. v.
- Stemm-isen, n.
- Stemm-meisel, m.
- Stempel, m.
- Stempelbabier
- stemplen, tr. v.
- stengech
- stenglen, intr. v.
- stenken
- stenkichen Ho?fert, m.
- Stenz, f.
- stenzen, tr. v.
- steppelen
- Steppeler
- Steppelesch
- steppen, tr. v.
- Stepp-nôl, f.
- Steps
- Stepsbîscht, f.
- stepsech, adj.
- stepsen
- Ster, m.
- steren
- Stering, f.
- sterken, tr. v.
- sterksen, intr. v.
- Sterkt, f.
- Sterren, n.
- Sterreblum
- Sterregucker
- Sterne-giggler
- sterrevoll
- sterwen, intr. v.
- Sterwes-angscht, f.
- Sterwes-dach, m.
- sterwes-krank, adj.
- Sterwes-wurt, n.
- sterwlich, adj.
- Stesser(t), m.
- stettich, adj. u. adv.
- Stett-schädel, m.
- Sti
- Stib un Stäb
- stiben
- stiberen, tr. v.
- stibitzen, tr. v.
- Stich, m.
- stichlen, intr. v.
- Stichler
- Stick, n.
- stick-wis, adv.
- sticken, tr. v.
- Stickereï
- stidich
- Stief-
- Stiefbruder
- Stiefeldre
- Stiefmudder
- Stiefseschter
- Stiefvadder
- Stier I, m.
- Stieresel
- Stiergeld
- Stierkopp
- Stier II, f.
- stieren
- stierich, adj.
- Stif, f.
- stif
- stiffen, tr. v.
- Stift I, f.
- Stiftamt
- Stift II, m.
- stiften, tr. v.
- stihten, tr. v.
- Stil, m.
- still, adj.
- Stillchit, f.
- Stilp, f.
- Stimm, f.
- Stimmzeddel
- stimmelen, tr. v.
- stimmen, tr. v.
- Stimmung, f.
- stinken, intr. v.
- Stinker, m.
- Stinker, m.
- Stink-käs, m.
- Stink-vokel, m.
- Stink-wurzel, f.
- Stinzert
- Stip, f.
- Stip-îsen
- Stippchen
- Stippen, m.
- Stippel, m.
- stippelen, tr. v.
- Stippel-isen, n.
- stippen, tr. v.
- Stippe-storre, m.
- Stir, f.
- stirkeln, intr. v.
- stirmen
- Stirm-klack, f.
- stirzen, tr. v.
- Stiw?l, m.
- Stiwel-knièt
- stibel-sterren-voll, adj.
- stiwelen
- stiwelich, adj.
- Stiwen, f.
- Stiwer
- Sti-wigle, m.
- stiwitzen
- Stob
- Stobbert
- Stock, m.
- Stockhack
- Stockhau
- Stockholz
- Stockhus
- Steckelschmer
- stock-
- stockblinn
- stockfinschter
- Stockfranzos
- Stockpreiss
- stocken, intr. v.
- Stockes
- Stoff
- Stoft
- Stoffel, m.
- stofflich, adj. u. adv.
- stofften, adj.
- Stoïf
- stoken, tr. v.
- Stol, m.
- Stole-feder
- Stol II, f.
- Stollen, m.
- stolperen, intr. v.
- stolperich
- Stolz, m.
- stolz, adj.
- stolzieren
- Stombax, m.
- stomer, adj.
- stomm
- Stomp
- Stompârem, m.
- Stompes
- Stömp-hosen
- stompieren, tr. v.
- stôn
- ston's-fo?ss, adv.
- Stonn
- Stonne-wirkert, Pl.
- stöntlech, adj.
- Stöppches, n.
- Stoppen, m.
- Stoppen-zijer, m.
- stoppen, tr. v.
- Stopp-gar, n.
- Stopplen
- Stopp-nol, f.
- storen, intr. v.
- Storich, m.
- Storre, m.
- storrich, adj.
- Storz, m.
- Stoss, m.
- Stossbier
- Stossbloch
- Stossgebet
- Stosskarre
- Stosskärrchel
- Stosskedde
- Stossvogel
- stossen
- Stössle
- Stoss-vogel, m.
- Stot, m.
- Stôt-hälter
- Stôthältesch
- Stra
- straen
- Strabatze, f.
- strabezieren, tr. v.
- Strach
- Sträch
- strack, adj. u. adv.
- Stracker, m.
- Strackhät, f.
- Straes
- Straf, m.
- Sträf-bank, f.
- Sträfen, m.
- sträfen, tr. v.
- Sträl, m.
- Strälbirscht
- Strälfudder
- Strälemächer
- Strälefeld
- strälen, tr. v.
- Stram, m.
- Sträme, m.
- strämen
- strämich, adj.
- strammeln, intr. v.
- Stramplen, m.
- stramplen, intr. v.
- Strampler, m.
- Strang, m.
- strangen, tr. v.
- Strängel, m.
- stränglieren, tr. v.
- Strapp, m.
- Strass
- Stratz, f.
- Strau, f.
- strauen, tr. v.
- Straues, n.
- strawlen, intr. v.
- strawelich, adj. u. adv.
- Strawler, m.
- Strech
- Strechersch, f.
- Streck, f.
- Streck-bank, f.
- Streck-disch, m.
- strecken
- Streckersch, f.
- Streck-isen
- Stref, f.
- Streich, m.
- Streich-
- Streichämer
- Streichkiwel
- Streichstull
- streichen
- streideln, intr. v.
- streiden
- streidich
- Streidert, m.
- Streif
- Streifel
- streifelich, adj.
- streifen, tr. v.
- Streif-feier
- Streïh
- Streïhbestêtnis, n.
- Streïhbraut
- Streïh-gièdel
- Streï-petter
- Streïh-zocker
- Streil, f.
- streilen, tr. v.
- Streit
- Streit-mächer, m.
- Strek
- strekich, adj.
- Streket, f.
- stremmen, tr. v.
- Strempel
- streng, adj. u. adv.
- Strengt, f.
- Strenz, f.
- Strenz-depen, n.
- Strenz-krug, m.
- strenzen, tr. v.
- Strep, f.
- streppen
- Streppert
- Strepperten
- Strepperei, f.
- strewen
- Strewer, m. f.
- Strewesch, m. f.
- Strich, m.
- strichen
- gestrichevoll
- Strich-fier, n.
- Strick, m.
- strickedich, adj.
- stricken, tr. v.
- Strickel, m.
- Strickel, m.
- Strickerei, f.
- Stricker-lohn, m.
- Strickersch, f.
- Strick-gar, n.
- Strick-nodel
- Strick-schul
- striden, intr. v.
- stridich, adj.
- Striemen, m.
- striemich, adj.
- Striffe, m.
- strijlen
- strippen
- Strippert, m.
- Strit, m.
- Striz, f.
- stritzen
- stretzen
- Strof, f.
- Strofgeld
- strofber, adj.
- strofen, tr. v.
- Stroh, n.
- Srohband
- Srohdach
- Srohgod
- Srohpatt
- Srohhälme
- Srohhuffe
- Srohhut
- Srohkopp
- Srohmann
- Srohsack
- Srohsäl
- Srohstul
- Srohwusch
- Strom, m.
- Strom-berg
- strompen, intr. v.
- Stronk, m.
- stronkich, adj.
- Stros, f.
- Stross
- Strub-kopp, m.
- Struch-merder, m.
- strudlen, intr. v.
- Strudler, m.
- strudlich, adj.
- Strump, m.
- Strump-bändel, n.
- Strumpwerwer
- strupsich, adj.
- Struss I, m.
- Struss II, f.
- strussen
- Strusser, m.
- Strutz
- Struwatz, m.
- Struwe, f.
- Struwe
- Struwel, m.
- struwen
- struwelich, adj.
- Stub, f.
- Stub-kammer
- Stuwe-hucker
- Stubbert, m.
- stubbich
- Stuche, m.
- studen, tr. v.
- studieren, tr. u. intr.
- Stuel
- Stuff
- Stuft, m.
- Stuhl, m.
- Stuhlgeld
- Stuhlrek
- Stulper-nagel, m.
- stumm, adj.
- Stomme-sprôch, f.
- Stumpe, m.
- Stump, m.
- Romp on Stomp
- Stumphos
- Stump-nas, f.
- stumpich, adj. u. adv.
- stunen, intr. v.
- Stunn, f.
- Stunnelang
- Stunne-wît
- Stunne-zeijer
- Stunne-risser, m.
- Stupp, m.
- Stupp-schwanz
- stuppen, tr. v.
- Stupperten
- stuppich, adj.
- stupsen, tr. v.
- Sturek, m.
- Sturkes, m.
- Sturk
- sturkelen
- sturken, intr. v.
- Sturm, m.
- Sturme, m.
- Sturm-klack, f.
- Sturme-risser
- Sturm-schrek, m.
- Sturm-wend, m.
- Sturme-wetter, n.
- Sturme-risser, m.
- Sturz, m.
- Sturzen, m.
- Stutten, f.
- Stadute-krämer, m.
- Stutz, f.
- stutzen
- Stutzes
- stutzich, adj.
- Su
- Su, m.
- Su-brot
- Su-wecke
- suchen
- Sucht, f.
- Suckel, f.
- sucklen, intr. v.
- Suckler, m.
- Sucklesch
- Sud, f.
- Sudel, f.
- Sudel-wasser
- Suder, f.
- suderen, intr. v.
- sudlen, tr. v.
- Sudler, m.
- Sudlersch, m.
- Suedel
- Suff, f.
- Suff-eimer
- Suffkälwel
- Suff-lappe, m.
- suffen, tr. u. intr.
- Suffer
- Suffersch
- Sufferei, f.
- Sul, f.
- Sulber
- sumen
- Sumeter, m.
- Summ, f.
- Summer, m.
- Summer-flecken
- Summer-haissen
- Summer-läder
- summern, intr. v.
- Sumpen, m.
- Sump-loch
- sumpich, adj.
- sumpos, conj.
- Sun, m.
- Suns-frau
- Sunderling, m.
- sundren
- Sunn, f.
- Sunne-duch
- Sunne-parabli
- Sunne-sid
- Sunneuhr
- Sunnda, m.
- Sunnda's-kind
- Sunnda's-kleid
- Sunnda's-dings
- Sunnda's-gurjel
- sunner
- sunscht, adv.
- supen, tr. v.
- Superliwer, n.
- Supp, f.
- Sup-sengessel, f.
- sur, adj. u. adv.
- Sur-amper
- Surkirsch
- Surkrut
- Surmatt
- Surmilich
- Surmus
- Surkappes
- Suramper, m.
- sureldich, adj. u. adv.
- surelen, intr. v.
- Surkrut, n.
- Surkrut-howel
- Surle, m.
- surlen, tr. v.
- surren, intr. v.
- Sus
- Susch, f.
- Susch, f.
- susen, intr. v.
- Sutan, f.
- sutenieren, tr. v.
- Suwel
- Suwelboden
- Suwel-kaul
- suwelech, adj.
- suwen
- suwer, adj.
- süwerlich, adj.
- siwerlich, adj.
- suwern, tr. v.
T
(E?)(L?) http://woerterbuchnetz.de/cgi-bin/WBNetz/wbgui_py?sigle=LothWB
Wörterbuch der deutsch-lothringischen Mundarten |
U
(E?)(L?) http://woerterbuchnetz.de/cgi-bin/WBNetz/wbgui_py?sigle=LothWB
Wörterbuch der deutsch-lothringischen Mundarten |
- u-
- u-
- Ubrechkät, f.
- udern
- Ued, f.
- Uedem
- Ues
- Uet
- ueten
- uf
- Ufank, m.
- uf-bäbben, tr. v.
- uf-babblen, tr. v.
- uf-bäblen, tr. v.
- uf-bären, tr. v.
- uf-begehren, intr. v.
- uf-binnen, tr. v.
- uf-bliwen, intr. v.
- uf-blotzen, tr. v.
- uf-blundschen, intr. v.
- uf-brechen
- uf-bringen, tr. v.
- uf-brusen
- uf-decken, tr. v.
- Uf-diering, f.
- uf-dun, tr. v.
- uf-fahren
- Uffahrts-da, m.
- uffenbaren, tr. v.
- uffen-herzich, adj.
- uf-fischen, tr. v.
- uf-gawlen, tr. v.
- uf-gefrieren, intr. v.
- uf-gehn, intr. v.
- uf-ginn, tr. v.
- uf-grudlen, tr. v.
- uf-halten, tr. v.
- Uf-hänger, m.
- uf-hängen, tr. v.
- uf-heben, tr. v.
- uf-hellen
- uff-hellich, adj.
- Uf-henker, m.
- uf-heren, intr. v.
- uf-hetzen, tr. v.
- Uf-hewes, n.
- u'fihten, tr. v.
- uf-klappen, tr. v.
- uf-klicken
- uf-laden
- uf-lafen, intr. v.
- uf-leiteren, tr. v.
- uf-machen
- uf-passen, intr. v.
- uf-raffen
- uf-riersch, adj. u. adv.
- uf-rissen, tr. v.
- Uf-satz, m.
- uf-scherren, tr. v.
- uf-schneisen, tr. v.
- uf-schriwen, tr. v.
- uf-schwätzen, tr. v.
- uf-setzen, tr. v.
- uf-sperren
- uf-stecken, tr. v.
- uf-stehn, intr. v.
- uf-stiften
- Uf-stifter, m.
- uf-stippen, tr. v.
- uf-stipplen, tr. v.
- uf-stiwlen, tr. v.
- uf-tappen
- uf-trutzen, intr. v.
- uf-wachsen, intr. v.
- uf-wäschen, tr. v.
- Ufwäsch-birscht
- Ufwäsch-lumpe
- uf-wicklen, tr. v.
- uf-ziehen, tr. v.
- Uf-zug, m.
- U'g?wengen, f.
- U'graff, m.
- U'gras, n.
- U'gref, m.
- Uhr, f.
- Uhre-säckel
- Uhre-schal
- Uhre-schlissel
- Uhr-kett
- Uhr-macher
- Uht, f.
- ui
- uiwe
- U'leien, n.
- Uleri
- Ule-watz, m.
- Ulich
- um
- Umero, m.
- Um-gänger, m.
- um-gesehn
- Um-hang, m.
- um-kippen
- Um-laf, m.
- Um-stand, m.
- un-
- un, conj.
- Undädel, n.
- Undles, m.
- un-gatting, adj.
- un-geheit, adj.
- un-geherzt, adj.
- un-geleit
- Un-gelejeheit, f.
- un-gemacht, adj.
- Unger, m.
- Unger-land
- Un-glick, n.
- un-glicklich
- un-gut, adj.
- un-heflich, adj. u. adv.
- Unkel, m.
- Un-koschten
- Un-krischt, m.
- Unkrut, n.
- Un-muss, m.
- unnen, adv.
- Unner
- unner
- Unner-buchse, f.
- unner-dachen, tr. u. intr.
- unner-enäner
- unner-gehn
- Unner-halt
- Unner-kleid
- Unner-offesier, m.
- Unner-pant
- Unner-rock
- Unner-schied, m.
- unner-schiedlich, adj.
- unner-wegs, adv.
- un-riwi(ch), adj.
- Un-ruh, f.
- un-schamber, adj. u. adv.
- un-scheimber, adj.
- Unschel(t), n.
- Unschel(t)kerz
- un-scheniert, adj. u. adv.
- Unsch-liht, n.
- Unschuld, f.
- unschullich, adj.
- un-selich, adj.
- unser
- un-sich(t)ber, adj.
- un-sinnich, adj. u. adv.
- Untchert, m.
- Unter-mutzen, m.
- Untert
- un-wäje, adj.
- un-wert, adj. u. adv.
- Un-wohrhet, f.
- Unz, f.
- un-zidi(ch), adj.
- Uotegeilchen, f.
- u'pälen
- ur-
- ur-alt, adj.
- U'rank, m.
- Ur-grossvader, m.
- Uri
- Sankt Urisda
- u'rihten, tr. v.
- Ur-kun, f.
- Ur-lab, m.
- Ure-bitt, f.
- Ur-sach, f.
- Ur-spiegel, m.
- Ur-sprong, m.
- Urtel, n.
- urtelen, intr. v.
- Urzel, n.
- Urzen, Pl.
- us
- U'satz, m.
- us-bamplen, intr. v.
- us-behalden
- us-beideln, tr. v.
- us-beideln, tr. v.
- us-blosen, tr. v.
- us-brechen, intr. v.
- us-butschen, intr. v.
- us-butzen, tr. v.
- U'schein, m.
- Uschen
- Uscheni
- U'schlach, m.
- u'schlappen, tr. v.
- u'schloen
- u'schrauen, tr. v.
- us der massen, adj. u. adv.
- Us-drach, m.
- us-dran, tr. v.
- us-dun
- us-enanner
- u'senerlech, adj.
- us-fassen, tr. v.
- us-fotzlen, intr. v.
- Us-gang, m.
- us-gehn, intr. v.
- us-gelassen, adj.
- us-gen, tr. v.
- us-getriwen, adj.
- us-grudlen, tr. v.
- us-hilichen, tr. v.
- us-husen, tr. v.
- U'sin, n.
- us-kapitlen, tr. v.
- us-karten, tr. v.
- us-klugen, tr. v.
- us-krischen, tr. v.
- us-kummen, intr. v.
- Us-kunft, f.
- us-lachen
- us-laiflen
- us-leren, tr. v.
- us-lotzen, tr. v.
- us-lun
- us-machen, tr. v.
- Us-macher, m.
- Us-machet, f.
- us-märken, tr. v.
- us-nehmen, tr. v.
- us-packen, tr. v.
- U'spil, n.
- u'spilen, tr. v.
- U'sproch
- us-rissen
- us-ritschen, intr. v.
- us-ruhn, intr. v.
- us-schellen, tr. v.
- us-scheppen, tr. v.
- Us-schiss
- us-schitten, tr. v.
- Us-schlag, m.
- us-schlan, tr. v.
- Us-schotz, m.
- us-schwenken, tr. v.
- Ussen-kohlen, Pl.
- usser, adj.
- us-sperren, tr. v.
- us-sputzen, tr. v.
- Us-stir, f.
- us-stiren, tr. v.
- us-stocken, tr. v.
- us-sucklen, tr. v.
- us-suffen
- us-suwen, tr. v.
- U'stalt, f.
- u'stännich, adj.
- U'stech, m.
- u'stechen, tr. v.
- u'stihten, tr. v.
- u'stiwelen
- u'ston, intr. v.
- U'strach, m.
- u'streichen, tr. v.
- us-wä, adv.
- us-wachsen
- us-wejen, tr. v.
- us-wennich, adj. u. adv.
- us-werfen
- us-witschen
- Us-wurf, m.
- Us-zehrung
- us-ziehen
- Us-zock, m.
- utsch, interj.
- Uwenner
- Uwerje, m.
- U'wurf, m.
- uzen, tr. v.
- Uzert, m.
- Uz-karte, f.
V
(E?)(L?) http://woerterbuchnetz.de/cgi-bin/WBNetz/wbgui_py?sigle=LothWB
Wörterbuch der deutsch-lothringischen Mundarten |
W
(E?)(L?) https://woerterbuchnetz.de/?sigle=LothWB#0
Wörterbuch der deutsch-lothringischen Mundarten |
- wa
- Wa, f.
- Hau-wa
- Stadt-wa
- Wasserwa
- Wa
- wäch, adj. u. adv.
- Wache, f.
- wachen, intr. v.
- Wachs, n.
- Wachsduch
- Wachsfarb
- Wachskerz
- Wachsstock
- wachsen, intr. v.
- Wacht, f.
- Wachtel, f.
- Wachteleiere
- Wachtelnescht
- Wachtelwäsz
- Wacke, m.
- Wackehiwel
- wacklich, adj.
- wackrich, adj.
- Wad, f.
- Wäd
- wäden
- Waddel, m.
- Waddelheber
- waddeln, intr. v.
- Waffel, f.
- Wagabong, m.
- Wagong, m.
- Wahl, f.
- wählen, tr. v.
- wahnen, intr. v.
- Wahning, f.
- Wahs
- wähsen, adj.
- Waisel, n.
- Waiselhus, n.
- RiedingSaarburg, n.
- Waiselkind, n.
- RiedingSaarburg, n.
- wäjer
- Wakanz, f.
- Wakanzzit
- wäkeln, intr. v.
- Wakelter, m.
- Wal
- Walär, m.
- walch, adj. u. adv.
- walich, adj. u. adv.
- Wälche, n.
- Wald, m.
- Waldbruder
- Waldhorn
- Waldmatt
- Waldgrawe
- Waldesel
- Waldmeischter
- Waldhuse
- Waldrecht
- Waldburi
- wälen
- walgen, tr. v.
- walichen, intr. v.
- Wall, f.
- wallen
- Wall-fahrt, f.
- wall-fahren, intr. v.
- Wall-holz
- Walmen, m.
- Walsch
- Walschder, m.
- Wamerstroff
- Walz, f.
- Stroszewalz
- Dampwalz
- Wampen, m.
- Wamsch, m.
- Wamschknopp, Pl.
- wamschen, intr. v.
- Wa'n, m.
- Wan'srad
- Wand I, f.
- Wandkart
- Wandlus
- Wand
- Wändel
- wandern, intr. v.
- Wanderschaft, f.
- Wandlung, f.
- Wand-lus, f.
- wänen, intr. v.
- Wa'ner, m.
- Wangert
- Wangscht, m.
- Fresswangscht
- Wank, m.
- Wann I, f.
- Wann I, f.
- Wannmihl, f.
- Wann
- wann
- wanneh
- wannen, tr. v.
- wannern
- Want, f.
- Wanter
- Wenter
- wanter-feljen, tr. v.
- Wanterfelch
- wanterlatär, adv.
- War, f.
- Warkammer
- Wära, m.
- Wariss, f.
- Warlopp, f.
- warm, adj. u. adv.
- wärmen, tr. v.
- Wärmt, f.
- warnen, tr. v.
- Warning, f.
- Warr
- warrelich, adj. u. adv.
- warten, intr. v.
- Warzel, f.
- Was, f.
- Wäs I, m.
- Weisegris
- Weïssen-summer
- Wäs II, m.
- Wasch, f.
- Wäsch, f.
- Wäschbach
- Wäschbank
- Wäschfrau
- Wäschhammel
- Wäschkaschte
- Wäschkiche
- Wäschkorb
- Wäschlompen
- Wäschsäl
- Wäschschissel
- Wäschzuwer
- wäschen
- Wäs-chen, n.
- Wäschersch, f.
- wäschlen, intr. v.
- Wäschler, m.
- wäschlich, adj.
- Wäschum
- Wasen, m.
- Wasser, n.
- Wasseräl
- Wasserämer
- Wasserbire
- Wasserblos
- Wassersack
- Wasserflecke
- wasserhert
- Wasserhuhn
- Wasserpurble
- Wasserstän
- Wassersucht
- wasser-hert, adj.
- wasserich, adj.
- Wasser-stenzel, f.
- Wässich, f.
- Wassle
- Wat, f.
- Watstän
- Wät, f.
- wata
- Wätma, m.
- Watsch, f.
- watschen
- watschlen, intr. v.
- Watt, n.
- Watz, m.
- Watzen, Pl.
- watzen, intr. v.
- Wawe
- wäwels
- wawlen, tr. u. intr.
- Wazel
- webben, tr. v.
- Wechsel, m.
- wechslen, tr. v.
- Weck, m. f.
- Weckelter
- Wecken, m.
- wecken, tr. v.
- Wecker, m.
- weg, adv.
- eweg, adv.
- Weg, m.
- Wegschisser
- Weg-schisser, m.
- Weh, n.
- weh, adj.
- wehe
- wehren
- Wehr-mur, f.
- Wei, f.
- Weikorb
- Weib, f.
- Weïbs-meïnsch
- weibeln, intr. v.
- weibels, adj.
- weichen
- weichen
- Weichert, m.
- Weichsel, n.
- Weid, f.
- Weid-bu
- weiden, tr. v.
- weien I
- weien II, intr. v.
- weieroll, adv.
- Weih, m.
- weihen, tr. v.
- Weiher, m.
- weihern, intr. v.
- Weil, f.
- Weil
- Weils, f.
- Wein-küner
- Weis
- weis, adj.
- Weisengen, f.
- Weiss
- weiss
- Weiss-kierber, m.
- wejen
- minetwehe
- wähe-wem
- wejedem
- dävaweje
- Wejer
- Wejer-stän
- Weck
- wel
- welch
- wel
- Welem
- Welen
- welich
- Weljer, f.
- Weljer-holz, n.
- weljern, tr. v.
- Well, f.
- wellen, intr. v.
- weller
- welsch, adj.
- stack-welsch
- hecke-welsch
- Welsch-kor(n), n.
- Welsch-hahn, n.
- Welsch-land, n.
- Welsch-Senzech
- Welt, f.
- Weltgeischt
- Weltgericht
- Weltkind
- Weltkuwel
- welwen, tr. v.
- Wembengel, m.
- Wendel I, f.
- Wendel II
- Wendels-dings
- Lus-wendel
- Wendel-bam, m.
- Wenel
- wengen
- Wengert
- Wengerter, m.
- wenich, adv.
- Wenk, m.
- wenken, intr. v.
- Wenn, f.
- Wennbâm
- Wennholz
- wennen, tr. v.
- Wentarium, n.
- wenzeln, refl. v.
- Wenzler, m.
- wenzlich, adj.
- Weppech
- wer
- was
- werfen, tr. v.
- Werk I, n.
- werk-stellich
- Werk II, m.
- werk-stellich, adj.
- Wermischell
- Wermut, m.
- Wermutblum
- Wermutkrut
- Wermut, m.
- Wermutblum
- Wermutkrut
- Werni, m.
- Wernischuh
- wernieren, tr. v.
- Wernik
- Werr, f.
- Werren-olich
- werren, Hilfszeitw.
- Wert, m.
- wert, adj.
- Werta, m.
- Wertas-kleider
- wertieren, tr. v.
- Wertis-zeddel, m.
- werts, adv.
- Weschble
- Wesen, n.
- Wesch
- Wessenschof, f.
- West, n.
- Wetrinär, m.
- wetschen
- Wett, f.
- wett, adv.
- wetten, tr. u. intr.
- Wetter, n.
- Wetterhex
- Wetterhiffe
- Wetterkerz
- wetter-leichen
- Wetterprofed
- Wetterschengel
- Wettersit
- wetteren
- Wetter-leichen, n.
- wewen, tr. v.
- Wewer, m.
- Wewerhandwerk
- Wewerlisle
- Wewerschiffel
- Wewerschlicht
- Wib, n.
- Wibslitt
- wibbelen, intr. v.
- wibbelich, adj.
- Wich
- Weich
- Wichen, m.
- wichen, intr. v.
- Wichs, f.
- wichsen
- Wicke, f.
- Wickekor
- Wickestick
- Wickel
- Wickelkind
- Wickelschnur
- wikle?
- Wid, f.
- Widder, m.
- widder
- Widderbuscht
- Widderdaifer
- Widderschin
- Widderstand
- Widderwerdikeït
- Widder-buscht, m.
- widderbuschtich
- widdren
- Widem, m.
- wide-wa'n, adj. u. adv.
- widich
- Widriol, n.
- wie
- Wied, f.
- Wiedebam, m.
- Wiede-heck
- Wierd, m.
- Wies I, f.
- Wiesbam
- Wiese(n)-kenichin
- Wiese-kimme
- Wiesevogel
- Wies II, f.
- Wies-bam, m.
- wievel
- Wiew, n.
- Wiewer-sabbo
- Wiewer-weh
- wif, adj.
- Wifche, f.
- Wiges
- wihlen
- Wihlhuwer, n.
- Wihnachte
- Wih-wasser, n.
- Wije, f.
- Wijen
- Wijer
- Wik
- Wikär, m.
- Wil
- wil
- wild, adj. u. adv.
- Wildent
- Wildfir
- Wildfleisch
- Wildhirn, m.
- Wel-schwin
- Wild-su
- Wille, m.
- willen
- willen, Hilfszeitw.
- Willi
- Willme
- willich, adj.
- wilzen, intr. v.
- Win, m.
- Winappel
- Winblum
- Winessich
- Winfass
- Winflecke
- Wingart
- Winkeller
- Winstän
- Winäger, m.
- Wind, m.
- Windbeitel
- Windei
- Windhund
- Windlad
- Windmächer
- Windmihl
- Windstill
- Windstoss
- windich, adj.
- Wind-mächer, m.
- Wing
- Wing II, f.
- Wing-holz
- Wingel
- wingel-weich
- Wingert, m.
- Wing-holz, n.
- Winkel, m.
- Winkelmess
- Winkel-garb, f.
- winken, intr. v.
- Winkof, m.
- Winn, f.
- winsch, adj. u. adv.
- winschen, tr. v.
- winsches-wert, adj.
- Winscho, m.
- winslen, intr. v.
- Winter, m.
- Winterblum
- Winteregg
- Wintergrin
- Wintermoned
- Winterwedder
- wintern
- wirdich, adj.
- Wirel, m.
- Wirfel, m.
- Würfels-supp
- wirflen, tr. v.
- wirken I, adj.
- wirken II, tr. v.
- wirklich
- Wirk-messer, n.
- Wirsching, m.
- Wirschingkrut
- Wirt, m.
- Wirts-frau
- Wirtshus
- Wirtslitt
- Wirtsstubb
- Wirtei, f.
- wirten, intr. v.
- Wirtschaft, f.
- Wirwel, m.
- Wirwelwind
- Wirwolf, m.
- Wirz-wisch, m.
- Wirzwisch-da
- wisbar, adj.
- Wisch, m.
- Wischpel, f.
- Wischpelnescht
- wischpelich, adj.
- wischpeln, intr. v.
- wischt
- Wischter, m.
- Wisel
- Wiseldeïer
- Wiseldeïerchen
- Wisel
- Wiseldeïer
- Wiseldeïerchen
- wisen, tr. v.
- Wisit, f.
- wisitieren, tr. v.
- wiss, adj.
- Wiss-bode
- Wissgrund
- Wissbrot
- Wissfisch
- Wisswischel
- wissen, tr. v.
- wisslen, tr. v.
- Wissler, m.
- wit, adj. u. adv.
- wit-leifich
- Witchet, f.
- witersch
- Witfrau, f.
- Witfraue-stek
- Witing, f.
- Witmann, m.
- Witsch, n.
- Witsch, m.
- witschen, intr. v.
- Witz-boden, m.
- Witz-grund, m.
- Wiwel, n.
- wiwelen, intr. v.
- Wiwerschwiler
- Wiwi, n.
- Wiwi
- Wiwität, f.
- Wo
- wo
- wo-for
- wu-rim
- wu-rimer
- wu-rimers
- wo-vän
- wo II
- Woal, m.
- Woch, f.
- Wochen-hans
- wo-for
- Wohnung, f.
- Wohtel
- Wojasch, f.
- Wojaschär, m.
- wol
- wol-an
- wol-of, adj.
- Wolang, m.
- wolbel
- Wolf, m.
- Wolfs-agger
- Wolfs-furz
- Wolfsstän
- Wolwes-wicke
- Wolk, f.
- Wolke-bruch
- wolkich, adj.
- Woll, f.
- Wollkämmer
- Wollkämmersch
- Wollspinner
- wollen, adj.
- Woll-fahrt
- Wollwing
- wolwel, adj. u. adv.
- womilen, tr. v.
- wond
- Wonn
- Wonner
- Wonsch
- wor, adj. u. adv.
- Worhet, f.
- worr, adj.
- Wort, m.
- Wortfihrer
- Wortwechsel
- Woschen, Pl.
- Woss-an-ascht, m.
- Wovel, m.
- wubeln, intr. v.
- Wuch
- Wucher, m.
- wuden, intr. v.
- Wuer
- wuhlen, intr. v.
- Wulle, f.
- Wumpel, f.
- wumpelen, intr. v.
- Wund, f.
- Wundmale
- wund, adj. u. adv.
- Wunder
- wundren
- wunderlich, adj.
- Wunner, n.
- Wunner-fitzle
- wunner-rar
- wunnerbarlich, adj.
- wunneren, refl. v.
- Wunner-fitzel, m.
- Wunsch, m.
- wuppen, tr. v.
- Wuppert, m.
- Wurf I, m.
- Wurf, m.
- Mähwurf
- Sensewurf
- wurjen, tr. v.
- wurksen, intr. v.
- Wurks-huschte
- Wurm, m.
- Wurm-bläddle
- Wirm-knödel
- Wurm-loch
- Wurmmehl
- Wurmsome
- Wurmkichel
- wurmen
- wurmich, adj.
- Wurri, f.
- Wurscht, m.
- Wurschtsupp
- Wurzel, f.
- Wurzelkrut
- Wurzelstick
- Wusch, m.
- Bartwusch
- Bittwusch
- Wuschel, n.
- Wuschi
- Wuscht, m.
- Wuschtholz
- wuscht, adj. u. adv.
- Wuschterei, f.
- wuschterlich, adj. u. adv.
- wusselich, adj.
- Wut, f.
- Wutz, n. m.
- Wutzel, f.
- Wuwele, Pl.
- wuwelen
- Wuwetz, m.
X
(E?)(L?) http://woerterbuchnetz.de/cgi-bin/WBNetz/wbgui_py?sigle=LothWB
Wörterbuch der deutsch-lothringischen Mundarten |
Y
(E?)(L?) http://woerterbuchnetz.de/cgi-bin/WBNetz/wbgui_py?sigle=LothWB
Wörterbuch der deutsch-lothringischen Mundarten |
Z
(E?)(L?) http://woerterbuchnetz.de/cgi-bin/WBNetz/wbgui_py?sigle=LothWB
Wörterbuch der deutsch-lothringischen Mundarten |
- z, n.
- zabbeln
- zabblich
- Zächen
- zächen
- zackern, tr. v.
- zadderich, adj.
- zaddern
- Zaddrer, m.
- zäh, adj.
- zahlen, tr. v.
- Zahl-da
- Zahl-meischter
- Zählersch, f.
- Zahling, f.
- zahm, adj.
- Zalettchen, n.
- Zalot, f.
- Zam, m.
- zämen, tr. v.
- zammen
- Zang, f.
- Zank, m.
- zänken, intr. v.
- zännen, intr. v.
- Zant, m.
- Zantbirscht
- Zantbutzer
- Zantfläsch
- Zantlick
- Zantnagel
- Zantrad
- Zantsturze
- Zantweh
- zahnen, intr. v.
- Zappen, m.
- Zabbe-biddel
- Zabbe-kuche
- Zabbe-lischt
- zappen
- Zär, f.
- zart, adj. u. adv.
- Zäse, m.
- zäsieren, tr. v.
- Zaue
- zauwen, intr. v.
- zawelich, adj.
- zawlen, intr. v.
- ze
- Zeb
- zebben
- zebben
- Zeck, f.
- zecken, tr. v.
- zeckich, adj.
- zedden, tr. v.
- zeddern
- Zeh, f.
- Zehlchen, n.
- Zehlersch-buch
- zehlen, tr. v.
- zehn, Zahlwort
- Zehnacker, m.
- Zehner, m.
- Zehntchen, Pl.
- Zehnten, m.
- Zehntebaim
- zehren, tr. v.
- Zei, f.
- Zeichen, n.
- zeichen, tr. v.
- Zeichebrett
- Zeicheheft
- Zeich-gar
- Zeich-schnur
- Zeidung
- zeijen
- Zeijer, m.
- Stunnezeijer
- Uhrezeijer
- zeimen, tr. v.
- Zeit
- Zeizler, m.
- Zekret
- zelteren, intr. v.
- zemperlich, adj.
- zen
- zenäning, adv.
- Zengelchen
- zengen, tr. v.
- zengern
- Zenner, m.
- Zenter, m.
- zenter
- Zepp, f.
- Zeremonie, f.
- zerick, adv.
- Zerick-schärr, f.
- zer-kniweln, tr. v.
- zer-knotern, tr. v.
- zer-lichten
- zer-mirscheln, tr. v.
- zerot-halen, tr. v.
- z'erscht, adv.
- Zertifika, m.
- zesammen, adv.
- Zettel, m.
- zettelen, tr. v.
- Zew
- zeweg
- zewlen, intr. v.
- z'Hären
- z'Härenehm
- z'Härengart
- z'Härenhus
- z'Härenkächen
- z'Härenknied
- z'Härenmôd
- Zicke, f.
- Ziggel-fleisch
- Zicken
- zicken, intr. v.
- Zicker, m.
- zidich, adj.
- zidijen, tr. u. intr.
- Zieche, f.
- Zieder, f.
- ziehen, n.
- Zieh-stang, f.
- ziehlen, intr. v.
- zieren, tr. v.
- Zigel, m.
- Zigelfawrik
- Zigelhitt
- Zigelschir
- Zigelstän
- Ziginer, m.
- zillen, tr. v.
- Ziller, n.
- Zimmer, n.
- Zimmermann
- zimmeren, tr. v.
- Zimmet, m.
- zinden, intr. v.
- Zind-wirmel, n.
- zinglen, intr. v.
- Zink, n.
- Zinkblech
- Zinke, m.
- Zinn, m.
- Zinne-gescherr
- Zinnepann
- zinnen, adj.
- z'innersch, adv.
- z'ewerscht, adv.
- Zins, n.
- Zippel, m.
- zippel-dänsich
- Zippel-kapp
- Zirkel, m.
- Zischang
- Zischta, m.
- Zit, f.
- ziter
- ziderdass
- ziter-her
- Zitlang, f.
- zitteren, intr. v.
- Zittersch, f.
- Zitung, f.
- Zitungsschriwer
- Zitz, n.
- Ziwel, f.
- Ziwelbrod
- Ziwelkalenner
- Ziwelkuche
- Ziwelländel
- Ziwelmärk
- Ziwelrehr
- Ziwelsome
- Ziwel-kalenner, m.
- Zizi, f.
- Zock
- Zoddel
- zoddlich, adj.
- Zoll, m.
- zollfrei
- Zondel, m.
- Zopp, n.
- zoppeln, tr. v.
- zoppen, tr. v.
- Zor, m.
- Zor-ijel
- Zorn-oder
- Zores, n.
- zornich
- Zottel
- Zottelbär, m.
- Zottelblume
- Zotteljud
- zottlen
- z'Owenesse, n.
- zowlen
- zowlich, adj.
- zu, adv.
- Zuck, m.
- Zock-loft
- Zugg-loch
- zucken, intr. v.
- Zucker, m.
- Zuckerbecker
- Zuckerbire
- Zuckerbrod
- Zuckerdings
- Zuckererbs
- Zuckerhut
- Zuckermännel
- Zuckerpibbel
- Zuckerschneller, Pl.
- Zuckerstand
- Zuckerstang
- zuckeren, tr. v.
- zu-der-hand, adv.
- z'Uffer gehn, intr. v.
- Zug, m.
- zu-gehn, intr. v.
- zu-gin, tr. v.
- Zu-gob, f.
- zu-hewen, tr. v.
- Zuht, f.
- zu-krempeln, tr. v.
- zu-machen
- Zun, m.
- Zunpal
- Zunrub
- Zundel, m.
- Zung, f.
- Zunner
- zu-pätschieren, tr. v.
- Zupp, f.
- Zurfel, f.
- zurflen, tr. v.
- zu-ringlen, tr. v.
- zu-rufen, intr. v.
- zu-weg, adv.
- Zuwer, m.
- Wasserzuwer
- Wäschzuwer
- Schisszuwer
- Zwacke, m.
- zwacken, intr. v.
- zwacken, intr. v.
- Zwanziger, m.
- Zwatter, m.
- zwattern, intr. v.
- Zwecke, f.
- zweddern, intr. v.
- zwei, Zahlwort
- zweideitich
- Zwei-spitz
- zweien, tr. v.
- zweierlei
- Zweiwel, m.
- zweiwlen, intr. v.
- zwelf
- Zwelfer, m.
- zwelferlei
- Zwengel, m.
- zwengen, tr. v.
- Zwenken
- zwerch, adv.
- iwerzwerch
- Zwerich, m.
- Zwer-mauer, f.
- zweten
- Zwibel
- Zwij, m.
- zwijen
- Zwilich, m.
- Zwilichsack
- zwingen
- Zwinken
- Zwir, m.
- zwiren, intr. v.
- Zwirwel, m.
- Zwirwelwind
- zwischen, adv.
- Zwische-mur, f.
- Zwischtikeid, f.